حسین قدیانی: عدم پاسخگویی درخور روحانی و ظریف به «آشکارترین مورد نقض برجام» توسط آمریکا و اینکه اصلا معلوم نیست حضرات کجا هستند، آدمی را یاد آن رؤسای فدراسیونی می‌اندازد که بعد از برد تیم ملی، بلااستثنا در همه تصاویر، در همه مصاحبه‌ها و در همه شبکه‌های تلویزیونی دیده می‌شوند لیکن همین تیم ملی وقتی می‌بازد، نیست می‌شوند می‌روند هوا! بعد از برد، «زبل‌خان اینجا، زبل‌خان آنجا، زبل‌خان همه‌جا» اما پس از باخت، بگرد به این خیال که زبل‌خان را پیدا کنی! «تمدید تحریم» که حتی از سوی وزیر خارجه دولت اعتدال هم، باری پیش از این، «نقض برجام» خوانده شد، اولا پاسخ بهنگام روحانی و ظریف را می‌طلبید، ثانیا پاسخ متناسب با اقدام طرف آمریکایی، که مع‌الاسف، تا لحظه نگارش این یادداشت، نه خبری از «پاسخ بهنگام» شد که 2 روز غیبت‌شان زد و سپس که مثلا حرف زدند، دریغ از «پاسخ متناسب»! پنجشنبه، جمعه شد و جمعه، شنبه و... آقایان اما انگار نه انگار! اساسا همین بوده دست‌فرمان، که می‌بینیم هر چه به دشمن، بیشتر امتیاز می‌دهند، طلبکارتر هم می‌شود! و وقتی این است دست‌فرمان، چرا نشود؟! آن‌هم دشمن آمریکایی؟! دشمن آمریکایی وقتی می‌بیند اقداماتش در حوزه نقض برجام، نه با پاسخ بهنگام روحانی و ظریف مواجه می‌شود، نه با پاسخ متناسب، معلوم است کار را یکسره می‌کند و حکم به «تمدید تحریم» می‌دهد! و شگفتا! حتی همین «تمدید تحریم» هم سبب نمی‌شود آقایان، یک واکنش درست و حسابی به دشمن نشان دهند! همان آقایانی که برای تصویب برجام در داخل، هم خودشان عجله کردند و هم به مجلس فشار آوردند که عجله کند، این روزها که در مواجهه با اقدام دشمن، از قضا نیاز به «عجلوا» است، هیچ معلوم نیست کجا هستند! اینکه دیروز نوشتم به موازات «نقض برجام توسط دشمن»، ما شاهد «نقص برجام توسط دوست» هم هستیم، از همین زاویه است! برجام اگر ناظر بر ایفای حقوق ملت ایران، این‌همه توسط مردمان این سوی میز مذاکرات، «ساکت» و «بی‌واکنش» و «بی‌اهتمام» بسته نمی‌شد، این‌همه توسط دشمنان آن سوی میز مذاکرات، نقض نمی‌شد!
وقتی متولی دستگاه دیپلماسی، حرمتی برای امامزاده حق و حقوق ملت قائل نیست و اصلا معلوم نیست کجا هست، معلوم است دشمن، جری‌تر می‌شود! و جلوتر می‌آید! حالا برگردیم به همان سطور ابتدایی! آقایان! چطور آن روز که توهم زده بودید بستن با کدخدا منجر به لغو همه تحریم‌ها در همان روز توافق می‌شود، به دقیقه نرسیده، برجام را به ملت تبریک گفتید و عکس گرفتید و وعده دادید و خندیدید، حالا اما فراری هستید از پاسخگویی؟! آن هم نه ما، بلکه به دشمن! همان دشمنی که مدعی بودید قبلی‌ها مذاکره با او را بلد نبودند ولی ما این‌کاره‌ایم! چطور وقتی تصور پیروزی داشتید، یک می‌زدیم شما را با لباس رسمی می‌دیدیم،
2 می‌زدیم شما را با لباس نیمه‌رسمی می‌دیدیم، 3 می‌زدیم شما را با گرمکن می‌دیدیم، 4 می‌زدیم شما را در حال اظهار فضل روشنفکرانه می‌دیدیم لیکن الان... راستی! ما چند تا کانال داریم؟! پس دیدید مقایسه سراسر اشتباهی بود که خود را با بچه‌های کمیل و حنظله قیاس می‌کردید که «آنها در سنگر جنگ، مشغول رزم بودند و ما در سنگر دیپلماسی!» سرباز و سردار و سرهنگ و بسیجی و ارتشی و سپاهی هم اگر می‌خواست مثل شما پاسخگو باشد که الان فاتحه مملکت خوانده بود! شما را اما، تنها باید با اهل حقوق و مزایا، آن هم از نوع نجومی آن قیاس کرد! همین شما که الان این‌همه ساکت هستید و اصلا انگار نه انگار، دشمن، حق ملت مظلوم ما را لگدمال کرده، وقتی به حق و حقوق خودتان می‌رسد، یقه‌ها می‌درانید و گردن‌ها کلفت می‌کنید! و تمرد می‌کنید از معرفی حتی یک مدیر نجومی به قوه قضا! پس اصلاح کنم توهم‌تان را! شما در سنگر دیپلماسی، مشغول «رزم با دشمن» نبودید! نشان به هزار نشانه و من‌جمله به همین سکوت اخیرتان! مسخره کردن که حتما بد است لیکن آن فرد قبلی اگر قرار باشد توسط شما مسخره شود به «انشای انقلابی»، بینی و بین‌الله این «املای گلابی» شما مسخره‌تر نیست؟! واقعا اگر قرار بود تحریم، تمدید شود، گلی به جمال غیرت تیم قبلی مذاکرات، که راضی نشدند ذیل اعطای امهات صنعت هسته‌ای به اجنبی، قلب رآکتور اراک با سیمان پر شود! تحریم، تمدید شد و برجام دارای نقص، نقض شد، تا شما باشید این همه خوشبین به قول و قرار فراعنه نباشید! آنچه اثر تحریم را خنثی می‌کند، همانا «تدبیر» است اما تدبیر، آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید! می‌دانید چرا «تدبیر» ندارید؟ چون به قول و قرار فرعون، بیشتر از وعده خدای موسی باور دارید! حالا بفرمایید تحویل بگیرید! این همان فرعونی بود که قول داده بود این بار، از قرارش فرار نکند! آهای آقایِ! موسی با آنکه در خانه فرعون بزرگ شد، امیدش اما به خدا بود! شما که همین‌جا هم بزرگ شدی! والله فرعون، اساسا اعتقادی به صدقه ندارد!