برنامه «هفت» این هفته که به موضوع «مستندسازی بحران در ایران» اختصاص داشت میزبان نادر طالبزاده و محسن اسلامزاده بود. نادر طالبزاده، درباره مسائل مربوط به سختی مستندسازی بحران و ترور بیولوژیک خود گفت: متاسفانه آموزشهای کافی در این زمینه نداریم. این مساله چندسالی است برای من رخ داده است. در سفری که به عراق داشتم، چمدانم در نجف و در اتاق انبار هتل بود و بعد به کربلا رفتیم در حالی که چمدانمان در نجف مانده بود. اما در کربلا افراد مسلحی به من زنگ زدند و به سراغم آمدند و گفتند چمدان شما دست ماست و باید خودتان بیایید و تحویل بگیرید. من حدس زدم که اطلاعات لپ تاب را بخواهند خالی کنند. بعد از آن سفر کمکم تنگی نفس و بیخوابی سراغم آمد. گمان میکردم بهخاطر آلودگی هوای تهران باشد. اما من وقتی با آقای دکتر کرمی در ماه رمضان در برنامه تلویزیونی مصاحبه داشتم، بعد از مصاحبه ایشان گفتند این تنگی نفس در اثر حادثهای است؟ گفتم در کربلا چنین حادثهای رخ داد و بعد از بررسیها مشخص شد علت ناشی از همان حادثه بوده است. در ادامه محسن اسلامزاده نیز با اشاره به ضعف مستندسازی بحران در ایران از آموزش نیروها برای ممانعت از خطرهای احتمالی گفت: ما خیلی عقبتر از این حرفها هستیم. در صحنهای که من مجروح شدم در خلال تولید یکی از مستندهایم، اگر جلیقه ضدگلوله داشتم 12 ترکش پشتم نمیخورد. این مستندساز افزود: تجربه نشان داده ورود نهادهای دولتی و حاکمیتی کمکی نمیکند. در عوض براحتی میتواند توسط جشنوارههایی مثل عمار این دورهها در قالب کارگاههای فشرده آموزش داده شود تا مستندساز بیاموزد در شرایط سخت چگونه کار کند. در ادامه نادر طالبزاده بیان داشت: امروز آمریکا به واسطه انتخابات جدید خود از تعادل درآمده و دچار انفعال است. در این شرایط ما باید خود به داخل آمریکا برویم و درباره آن 80 درصدی که به واسطه دهههای اخیر آمریکا فقیر یا بیکار شدهاند مستند بسازیم. بالاخره ما در آینده نه چندان دوری به نقطه جوش در آمریکا خواهیم رسید و باید بر روی این حوزه جدی بحران و مستندسازی فکر جدی کرد تا گروههای مستندساز آن سوی مرزها داشته باشیم تا درباره کارهای بسیاری که آنها کردند و کسی مچ آنها را نگرفت و قِسر در رفتند، فیلم و گزارش تهیه کنیم. در تمام این سالها آنها سعی کردند از رسانههای خود، تصویری دروغین را از ما و جهان به نمایش بگذارند. حالا نوبت ماست تا تصویر درست را ارائه کنیم.