محمد زعیم‌زاده: جناب محمود واعظی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات اخیرا در اظهاراتی تخصصی گفته است در انتخابات اردیبهشت 96 هرکس با هر تفکری که کاندیدا شود، هدفش تخریب آقای روحانی است! پیش‌تر هم یکی از مشاوران جناب روحانی به یک چهره سیاسی پیشنهاد داده بود بهتر است وارد انتخابات نشود، البته اظهارات جناب واعظی نسبت به مشاوران آشنای دولت روحانی چند گام به جلو است و به نظر می‌رسد دیگر کار از پیشنهاد و امثال اینها گذشته، شاید تألمات روحی حاصل از تمام شدن کار برجام کار را به اینجا رسانده است که وزیر کابینه جناب روحانی 6 ماه مانده به انتخابات اینگونه بی‌پرده وارد کارزار می‌شود  و اساسا هر کسی را که بخواهد با جناب رئیس رقابت کند تخریبگر می‌خواند. گام بعدی جناب واعظی و دوستان احتمالا این است که بگویند اساسا اگر انتخاباتی در کشور برگزار شود، تخریب جناب روحانی است.
فردی از کابینه جناب روحانی امروز اینچنین بی‌واهمه وارد فضای انتخابات شده است و برای همه جز جناب رئیس‌جمهور نسخه می‌پیچد و تعیین تکلیف می‌کند و سیلی به گوش دموکراسی می‌زند که سکاندار وزارتخانه‌ای با انباشتی از ثروت و کوله‌باری از اختیار در حوزه فضای مجازی و افکار عمومی است و احتمالا هیچ نگرانی‌ای هم از ضوابط قانونی چنین ورودی ندارد، وزیری که در حوزه تخصصی وزارتخانه بدیهیات را هم نمی‌داند و نیازی به تفاوت قائل شدن بین هرتز و بیت نمی‌بیند، احتمالا نمونه‌ای از خروار در دولت جناب روحانی است.  اینکه جناب واعظی و مشاوران آقای رئیس‌جمهور در سال قبل از انتخابات برای ورود یا عدم ورود کاندیدا‌های مختلف گفتمان رقیب به انتخابات تعیین تکلیف کنند می‌تواند چند پیام داشته باشد؛ اول اینکه فکر و ذکر اصلی دولتمردان و مشاوران رئیس‌جمهور در حالی که نزدیک به 9 ماه از فرصت دولت برای خدمت باقی مانده است نه مشکلات اقتصادی کشور، نه رکود و بیکاری فراگیر، نه فساد سازمان یافته، نه حقوق‌های نجومی و نه وزرای مسن و ناکارآمد و نا همسو با اقتصاد، بلکه معطوف به مسائل انتخابات سال آینده است، دوم مجموعه دولت از مشاوران تا وزرا چنان بعد از پایان کار برجام  و اوضاع سیاست‌های کدخدا در  دوران پسا اوباما به هم ریخته‌اند و دلواپس اوضاع شده‌اند که حتی حداقل شئونات سیاسی را هم رعایت نمی‌کنند و سوم اینکه مشاوران دولت به لحاظ اجتماعی و پایگاه رای به‌رغم حضور در جایگاه دولت مستقر و استفاده حداکثری از مواهب آن، چنان از ضعف و عدم اعتماد به نفس رنج می‌برند که برای انتخابات آتی تنها به شیوه‌های نرم اکتفا نکرده‌اند و به فکر حذف رقبا هم هستند. این جنس سخنان امثال واعظی و حسام‌الدین آشنا از جنس تلاش‌های اقتدار‌گرایان دموکرات‌نمایی چون عطا مهاجرانی و عبدالله نوری است که در دوره‌ای همه تلاش خود را کردند تا ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی مادام‌العمر شود. جماعتی که انتخابات را به شیوه کشورهای کمونیستی می‌پسندند که یا اساسا انتخاباتی در کار نباشد یا انتخابات به نحوی برگزار شود که کاندیدای مهمی در صحنه نباشد تا مبادا زحمتی ایجاد شود. همان طور که قبلا هم گفته شد دولت حسن روحانی هم چون دولت هاشمی یک دولت اقتدارگرای بروکراتیک است، در این بین 2 ضلع از 3 ضلع گفتمان اقتدار‌گرای بروکراتیک یعنی سرمایه‌سالاری انحصاری در اقتصاد و همگرایی با غرب در سیاست خارجه تاکنون به اندازه کافی در سکنات دولت یازدهم مشاهده شده است و حالا به نظر می‌رسد با اظهارات جناب واعظی ضلع سوم  این گفتمان یعنی انسداد سیاسی و بستن راه دموکراسی بیشتر رخ می‌نماید.  خروجی یک دولت اقتدارگرای بروکراتیک با نگاه‌های برون‌زا در مساله توسعه  در سپهر سیاسی کشور در ادوار مختلف تاکنون، ایجاد تضاد طبقاتی جدی و به حاشیه رفتن مساله عدالت و خدمت به محرومان و مستضعفان از یک سو و ایجاد انسداد در حوزه نقد و آزادی از سوی دیگر است، یعنی دوگانه‌ای که می‌تواند به آلترناتیو جدی دولت بروکراتیک اقتدارگرا بدل شود دوگانه  مبتنی بر 2 مولفه آزادی و عدالت است که هر دو زمینه‌های بازتولید جدی در رقبای گفتمانی دولت فعلی را دارند.