عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی از تاثیر فیلم‌ها، سریال‌ها و آهنگ‌ها در تربیت و آموزش کودکان گفت. به گزارش فارس، در نشست «کودک، تفکر و رسانه» که در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی انجام شد، نعمت‌الله فاضلی با اشاره به نقش رسانه‌ها در جامعه‌پذیر کردن کودکان و ابزارهای رسانه‌ای گفت: رسانه در واقع ابزار کودکی است، این رسانه، رسانه کودکان در امتداد آنهاست، نه اینکه کودکی در امتداد رسانه باشد بلکه رسانه در امتداد کودکان است. وی ادامه داد: این بازیگوشی در قالب برنامه‌های کودک به صورت فرمی از زندگی با زبان، ذهن و ضمیر کودکان خلاقیت و عاملیت کودکان را می‌سازد. فاضلی با اشاره به اینکه از طریق برنامه کودک، کودکان خود را اعمال، تحمیل و توسعه می‌بخشند، توضیح داد: البته برنامه کودک برای جامعه‌پذیر شدن بچه‌ها نیست، بلکه بزرگسالان ما را با کودکی آشنا می‌کند، برای همین است که خیلی از بزرگ‌ترها برنامه کودک می‌بینند. زنان و مردان جوان ما زمانی که می‌خواهند دلپذیر‌تر صحبت کنند با زبان کودکانه با یکدیگر صحبت می‌کنند، این زبان، روحیه و مشی کودکی را به طور خاص القا می‌کند. وی در ادامه توضیح داد: یک وجه دیگر آن نیز زبان مخفی است، فرهنگ لغات زبان مخفی هم منتشر شده است، این زبان مخفی بازنما یا بازتولید کودکی از زبان بزرگسالان است. شکسته‌نویسی، کلمات را نادرست تلقی کردن، از زبان معیار عبور کردن و اشکال گوناگون زبان اقتدار کودکی از زبان است که در حال توسعه دادن خود است منتها این کار را خیلی آرام و مخفی انجام می‌دهد.  فاضلی همچنین گفت: تصویر پدر خود من از کودکی این بود که من به عنوان یک کودک 7 ساله اول باید گوسفند‌ها را بچرانم بعد به مدرسه بروم و همینطور چیزهای دیگر اما امروز نمی‌توان یک کودک 7 ساله را حتی برای نان از خواب صبح زود بیدار کرد چه رسد برای چیزهای دیگر! این تفکر از رسانه‌ها منتقل شده است. در ادامه نشست مهرنوش هدایتی طی سخنانی گفت: جهان بزرگسالان جهانی متفاوت از دوران کودکی است. رسانه درباره این جهان به ما اطلاعاتی می‌دهد که کاملا خوانشی متفاوت از بزرگسالی دارد، این خوانش مبتنی بر ژنتیک، برهه تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و آموزه‌های فرهنگی متفاوت می‌شود. این کارشناس با اشاره به اینکه عصر امروز رسالت والدین و رسانه را سنگین‌تر می‌کند چرا که کلمات و اطلاعاتی که در اختیار کودک قرار می‌دهد در ساختار فکری او بسیار مؤثر است، توضیح داد: در روانکاوی واژه «والد» داریم؛ بخش والد، بخش زیادی از آن جامعه و رسانه و مهدکودک و ابزارهای مختلف و کتاب‌های مدرسه و تصاویر و آموزه‌های مختلف است. هدایتی اظهار داشت: ورود به اجتماع کودکان در زمان گذشته شاید بیشتر از طریق مدرسه بود اما ما امروز در اجتماعی زندگی می‌کنیم و جامعه پیام‌هایی به ما می‌دهد که باید قدرت تعبیر و تفسیر و خوانش صحیح داشته باشیم. وی با اشاره به بحث تفکر نقاد گفت: به همین دلایل است که گفتم کودک از دوران کودکی باید یاد بگیرد که یک ناقد به معنای صحیحش به هر آنچه از دنیای پیرامون به او داده می‌شود، بشود. هدایتی یادآور شد: ما باید این قدرت را به کودکان بدهیم چرا که در سن ما بسیار دیر است. ما آموزه‌های شخصی‌مان شکل گرفته است چرا که دوره‌ای که ما باید تحلیل می‌کردیم و به نتیجه می‌رسیدیم گذشته است، رسانه خیلی وقت‌ها این کار را کرده است، معمولا ما در برنامه‌های کودکان خیلی می‌شنیدیم که آدم خوب و بد چه جور آدمی است. خیلی وقت‌ها صحت آن هم برای ما تایید نمی‌شد و ما آسیب می‌دیدیم، امروز ما باید این قدرت را از کودکی به کودکان‌مان بدهیم.