بیش از 3 ماه از توفان ویرانگر در روستاهای آمل می‌گذرد اما هنوز وعده‌های مسؤولان تحقق نیافته و مردم خسارت‌دیده از توفان به انتظار وعده‌ها نشسته‌اند. به گزارش مهر، حدود 3 ماه پیش، بامداد جمعه ۱۲ شهریور ماه توفانی با سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت به همراه بارش شدید باران و رعد و برق شهرستان آمل را درنوردید و موجب تحمیل خسارت به تأسیسات شهرستان شد. بر اثر این توفان، سقف و سربندی حدود یکهزار واحد مسکونی، ۲۰ واحد مدرسه و مسجد، ۲۰ واحد کارخانه شالی‌کوبی، زمین‌های شالی و محصولات شالیکاران در شهرستان آمل متحمل خسارت شد. احمد منفرد، فرماندار آمل پیش‌تر با اعلام اینکه مجموع خسارت توفان ۱۲ شهریور ۳۱۸ میلیارد و ۴۸۲ میلیون ریال بوده با اشاره به بازدید مسؤولان کشوری از مناطق آسیب‌دیده آمل گفته بود خبرها و حمایت‌های خوبی از سوی مسؤولان استانی و کشوری به خسارت‌دیدگان تعهد شده است. به‌رغم این خوشبینی‌های فرماندار ویژه آمل و بسیاری از مسؤولان استانی و کشوری اما همچنان با گذشت 3 ماه از توفان هنوز اتفاق خاصی برای جبران خسارت روستاییان نیفتاده است و همچنان خسارت‌دیدگان توفان با مشکلات ناشی از آن دست و پنجه نرم می‌کنند. فرماندار آمل قبلا از توزیع ۲۲ تریلی ایرانیت در میان خسارت‌دیدگان توفان آمل خبر داده و گفته بود این میزان شامل ۱۲۵۰ ورق ایرانیت به مساحت ۲۸ هزار مترمربع بود که بخش مهمی از مشکلات شهرستان را پس از خسارت رفع کرد. البته این میزان آمار توزیع ایرانیت هم نتوانست جبران خسارت کند؛ به نحوی که در روستای پاشاکلا دابودشت آمل با توجه به اینکه خسارت زیادی را متحمل شد، متاسفانه جز یک منزل مسکونی، مابقی ساکنان ایرانیتی دریافت نکردند و همچنان منتظر حمایت مسؤولان هستند. بیشتر ساکنان این روستا که از عدم تحویل ایرانیت و بی‌توجهی مسؤولان شهرستان به روستای خود گلایه دارند، می‌گویند: چرا مسؤولان به روستاهایی که آسیب دیدند وعده‌های تسهیلات می‌دهند تا ما را دلخوش کنند اما بعد از گذشت ۳ ماه هیچ کمکی به ما نشده و باید زیر بار بدهی برویم؟ این روستاییان می‌گویند: وعده‌هایی که مدیران جهت پرداخت تسهیلات کم‌بهره در روزهای بعد توفان داده بودند محقق نشد.  محمد غلامی، ساکن روستای پاشاکلا دابودشت می‌گوید: نصف سقف خانه‌ام به طور یکجا بلند و به پایین انداخته شد و هیچ‌گونه سرپناهی در آن باران نداشتیم و به دلیل اینکه شغلی ندارم، مجبور شدم همان حلب‌های کهنه را مجدد روی سقف خانه‌ام نصب کنم و اکنون با بارش باران از سقف خانه‌ام آب چکه می‌کند. وی ادامه داد: در زمان توفان ۲۰ سانتیمتر آب در کف خانه‌ام نشست و فقط عکس و فیلم ضبط کردند و به ما وعده دادند که بزودی تسهیلات داده می‌شود. قاسم‌زاده، یکی دیگر از ساکنان این روستا می‌گوید: بعد از توفان ۱۰۰ درصد سقف خانه‌ام آسیب دید و 10 میلیون تومان بابت تعمیر سقف هزینه کردم که به ما وعده‌های مساعدت داده بودند اما عملی نشد. خانم حق‌پرست، از ساکنان این روستا هم می‌گوید: تمام زندگی من از جمله یخچال، پنکه و تلویزیون از بین رفت و تنها اقساط پرداختش برایمان باقی مانده است.  در همین حال، اصغر حمزه‌ای، دهیار روستای پاشاکلا دابودشت در گفت‌وگو با مهر گفت: پس از توفانی که ۱۲ شهریور اتفاق افتاد در اولین فرصت ساعت ۴ صبح از تمام منازل بازدید و سرکشی کردیم، عکس و فیلم گرفتیم، گزارشات اولیه را تهیه کردیم و چندین بار با بخشداری، فرمانداری و مسؤولان ذی‌ربط تماس گرفتیم که خسارت مردم زیاد است حتی بعضی منازل صددرصد خسارت ‌دیدند و اوضاع خوبی نداشتند به طوری که وسایل خانه خود را به خانه همسایه‌ها بردند. وی افزود: از طریق بنیاد مسکن بازدید و به تمام خانه‌ها سرکشی کردند. چندین بار گزارشات خود را به بخشداری، فرمانداری و بنیاد مسکن بردیم و تمام پرونده‌ها در بنیاد مسکن موجود است که چه تعداد خانه خراب شده و چه اندازه خسارت دیده‌اند. دهیار روستای پاشاکلا دابودشت افزود: هیچ ایرانیتی به ما ندادند. فقط یکی از ساکنان روستا به بنیاد مسکن مراجعه کرد و پس از ۲۴ ساعت پافشاری توانست ۶۰ عدد ایرانیت تحویل بگیرد. حمزه‌ای اظهار داشت: ۳۱منزل مسکونی، یک مسجد و یک مدرسه به طور کامل آسیب دیدند اما هیچ‌ اقدامی برای رفع مشکل منازل مسکونی نشد و فقط روز بعد توفان از روستا بازدید به عمل آمد. بخشدار دابودشت نیز گفت: درباره توفان ۱۲ شهریور ۳۰۰ پرونده تخریب سقف منزل مسکونی در بنیاد مسکن شهرستان تشکیل شد و ۶۰ درصد کل تخریب‌ها مختص این بخش بوده است که کمترین ایرانیت به این بخش تحویل داده شد. اوضاع مناطق توفان‌زده بخش‌های روستایی شهرستان آمل با گذشت 3 ماه از توفان همچنان حال ناخوشی دارد و بسیاری از خسارت‌دیدگان روستایی در انتظار تحقق وعده‌های مسؤولان نشسته‌اند تا با دریافت آن بتوانند مرهمی بر زخم‌های کهنه‌شان بگذارند.