باشگاه منچسترسیتی با هزاران امید و آرزو سراغ پپ گوآردیولا رفت و این مربی بزرگ را برای ایجاد یک تغییر بزرگ و شاید انقلاب نه تنها در باشگاه منچسترسیتی بلکه در فوتبال بریتانیا، به ورزشگاه اتحاد آورد. این روزها و با توجه به گذشت ۱۶ هفته از لیگ برتر، شاید کمتر کسی به قهرمانی شاگردان گوآردیولا در لیگ برتر امیدوار باشد. براستی مشکلات پپ چیست و ناکامی وی در منچسترسیتی چه عواقبی را برای او و تیمش دربر خواهد داشت؟ منچسترسیتی امروز به مصاف آرسنال در هفته هفدهم لیگ خواهد رفت. تاریخ فوتبال و تجارب ما نشان میدهد پپ گوآردیولا برای کسب موفقیت نیاز به زمان کافی دارد. البته او با خرید بازیکنهایی که تیم منچسترسیتی نیاز چندانی به آنها نداشت و رفتن سراغ بازیکنهایی که خیلی به کار سیتیزنها نمیآیند، در واقع کار خودش را سختتر کرد. تغییرات نامحسوس و تمامنشدنی پپ در ترکیب تیم سیتی باعث پدید آمدن یک نوع آسیبپذیری شده که آنها را در شرایط لغزانی پیش از رویارویی با آرسنال قرار میدهد. وقتی در روزهای شروع فصل، تیم منچسترسیتی با پپ گوآردیولا یکهتازی میکرد و حریفان را یکی پس از دیگری از پیش رو بر میداشت، این مربی اهل کاتالونیا در پاسخ به پرسش یک خبرنگار در ماه سپتامبر مبنی بر اینکه آیا منچسترسیتی قادر به فتح چهارگانه است یا خیر، به نکته جالبی اشاره کرد: میدانیم که قصدمان دستیابی به چنین چیزی نیست. من میدانم وقتی این کار را انجام ندهیم، چه اتفاقاتی برای من رخ میدهد! پاسخ پپ برای حاضران در آنجا ماندگار بود و مملو از واقعگرایی و اندکی برافروختگی. انگار که پپ وارد تلهای شده و از این پرسش، بوهایی از انتقاد را استشمام کرده و البته انتظار چنین روزهای دشواری را در ذهن داشته است. اکنون که به نیمی از نخستین فصل حضور پپ به عنوان سرمربی منچسترسیتی در لیگ برتر نزدیک میشویم و در آستانه یک مسابقه دشوار با آرسنال، پپ گوآردیولا چندان احساس امنیت نمیکند. اگر ۷ فصل اخیر لیگ برتر را در نظر بگیریم، جمع امتیازهای سیتی در حال حاضر بیشتر از ۴ فصل از این ۷ فصل است. البته هنوز مسیری طولانی تا پایان فصل باقی مانده ولی به نظر میرسد با این وضعیت کسب امتیاز، نمیتوان شانس زیادی را برای منچسترسیتی قائل بود. ۵ برد طی ۱۶ بازی در همه رقابتها را نمیتوان یک نتیجه خوب یا حتی قابل قبول برای یک مدعی قهرمانی دانست. پس از شکست تحقیرآمیز منچسترسیتی مقابل مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر یعنی لسترسیتی، به پپ گوآردیولا گفته شد تیم شما در ۳۵ دقیقه نخست بازی در تکل زدن موفق نبود و او با تعجب پرسید «تکل چیست؟ مگر من مربی تکل هستم؟» به نظر میرسد هنوز پپ گوآردیولا نتوانسته با فوتبال فیزیکی، خشن و قدرتی انگلیس خو بگیرد. وقتی ژوزف ونگلوش ۲۵ سال پیش به عنوان یکی از نخستین مربیان خارجی به فوتبال انگلیس رفت، از او خرده میگرفتند که چرا به اندازه کافی بر سر بازیکنهای خود داد و فریاد نمیزند و در نهایت به علت ممنوعیت از نوشیدن چای در طول تمرینات، حضور وی در استونویلا ختم به خیر نشد. حال پپ گوآردیولا نیز دچار شوک ناشی از عدم شناخت نسبت به فرهنگ فوتبال در انگلیس شده است. از این حیث، آرسن ونگر نیز در ابتدای حضور در آرسنال احساساتی مشابه پپ داشت ولی هم اکنون شاید هیچ مربی غیرانگلیسی لیگ برتر به اندازه وی، با فرهنگ فوتبال انگلیس و این کشور بیگانه نباشد. بله! پپ مربی تکلها نیست. در فصل ۱۱-۲۰۱۰ تیم تحت هدایت او یعنی بارسلونا از لحاظ تعداد تکل در جایگاه نوزدهم جدول ۲۰ تیمی لالیگا قرار گرفت. ژاوی بهترین هافبک دنیا در آن زمان، با ۳۲ تکل در جایگاه ۲۵۸ ردهبندی تعداد تکلها طی همان فصل لالیگا حضور داشت! منچسترسیتی در دیدار با لسترسیتی، ۹۰۳ لمس توپ و ۷۸ درصد مالکیت توپ در مقابل تنها ۳۷۱ لمس توپ و ۲۲ درصد مالکیت توپ حریف را ثبت کرد ولی در نهایت، لستر با ۲۲درصد مالکیت توپ توانست ۴ گل را درون دروازه سیتیزنها قرار دهد. در همین بازی، زابالتا با ۱۰۶ لمس توپ و ۹۶درصد دقت پاس در نقش «یار شماره ۲» یک بازیکن گیج و کلافه نشان میداد. گوآردیولا در بارسلونا یک فوتبال مبتنی بر مالکیت توپ را در دستور کار قرار داد ولی پیش از حضور در لیگ برتر، بسیاری نگران بودند که مبادا این طرز تفکر پپ موجب تغییر ساختار فوتبال انگلیس و تبدیل آن به یک بازی بدون برخورد و بسکتبالی شود. حتی پپ در بازی مقابل واتفورد از عملکرد مهاجمان حریف و جدال آنها با مدافعان تیمش شگفتزده شد و دوباره به فیزیکی بودن بیش از حد فوتبال انگلیس به طور تلویحی اشاره کرد.
به هر حال پپ گوآردیولا باید با شرایط فیزیکی، جو ورزشگاهها و نوع متفاوتی از نگرش به فوتبال در انگلیس خو بگیرد و خویش را با آن سازگار کند، اگر قصد ادامه موفقیت در مسیر مربیگریاش را دارد. شاید برای دستیابی به این سازگاری، وی چارهای جز صبر، تحمل انتقادات، پذیرش شکست و حتی تن دادن به نظر منتقدان نداشته باشد.