جدایی امید عالیشاه و احمد نوراللهی از پرسپولیس و پیوستن به تراکتورسازی برای گذراندن دوران خدمت سربازی، بشدت حاشیه‌ساز شده است. فضا به قدری ملتهب شده که طاهری سرپرست باشگاه این دو بازیکن را به بی‌تعصبی متهم کرده و مدعی شده آنها خودشان را مشمول کرده‌‎اند تا از پرسپولیس جدا شوند. این در حالی است که این دو بازیکن از محبوب‎ترین‌های پرسپولیس در میان هواداران هستند و انگ بی‌تعصبی به سختی بر چهره آنها می‌نشیند.
قضاوت درباره کاری که این دو بازیکن انجام داده‌‎اند کار ساده‌ای نیست. گفته می‌شود برانکو پیش از این به آنها اعلام نیاز کرده و وعده داده بود با توجه به حضور پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا، به آنها فرصت بازی خواهد رسید. اما سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که در شرایطی که برانکو در رقابت‌های لیگ برتر به نوراللهی و عالیشاه فرصت بازی نمی‌دهد، آنها برای بازی در لیگ قهرمانان آسیا چقدر شانس خواهند داشت؟
برای قضاوت درباره اتفاقات رخ داده باید از هر دو طرف به ماجرا نگاه کنیم. از نگاه باشگاه پرسپولیس، این دو بازیکن هم در سخت‌ترین روزها تصمیم به جدایی از پرسپولیس گرفته‌اند و هم با پیوستن به نزدیک‌ترین رقیب این تیم، پرسپولیس را تضعیف و تراکتورسازی را تقویت کرده‌اند. در این‌باره باید حق را به باشگاه داد که از این دو بازیکن دلخور باشد. اما شاید بهتر باشد خودمان را به جای نوراللهی و عالیشاه هم بگذاریم. آنها می‌دانند با توجه به فلسفه برانکو در تغییر ندادن ترکیب تیم برنده، در این فصل شانس زیادی برای بازی کردن نخواهند داشت. از سویی باید دیر یا زود خدمت سربازی را سپری کنند و برای گذراندن دوره سربازی، چه تیمی بهتر از تراکتورسازی مدعی قهرمانی؟ آنها با دوراندیشی به این نتیجه رسیده‌اند که در تراکتورسازی، هم فرصت بیشتری برای بازی خواهند داشت و هم سربازی خود را به راحت‌ترین شکل ممکن خواهند گذراند. آیا واقعا گذراندن خدمت سربازی، انتخاب بهتری نسبت به ادامه نیمکت‌نشینی نیست؟