گروه اجتماعی: پس از 3 سال و نیم از آغاز طرح تحول سلامت، مشکلات فراوان اجرای این طرح و بدهی‌های سنگین بیمه‌ها باعث بروز اختلافات شدید بین وزرای رفاه و بهداشت شده است به طوری که هاشمی اسم رفاه را برای وزارت رفاه مناسب نمی‌داند و ربیعی معتقد است تمام بار این طرح بر دوش وزارت رفاه قرار گرفته است. پس از روی کار آمدن دولت یازدهم، وزارت بهداشت تمام تلاش خود را برای اجرای طرح تحول سلامت به کار گرفت، طرحی که وزارت بهداشت از آن به عنوان مهم‌ترین پروژه سلامت یاد کرد و تاکنون هرجا انتقادی نسبت به این طرح از سوی هر کسی مطرح شد وزیر بهداشت تمام قد از آن دفاع کرد. خبرگزاری فارس با انتشار مطلبی نوشت: اما اکنون پس از 3 سال و نیم از آغاز به کار این طرح مشکلات فراوان آن و بدهی‌های سنگین بیمه‌ها باعث بروز اختلافات شدید بین وزیر رفاه و بهداشت شده است تا آنجا که هاشمی اسم رفاه را برای وزارت رفاه مناسب نمی‌داند و ربیعی معتقد است تمام بار این طرح بر دوش وزارت رفاه قرار گرفته است. حال معلوم نیست چرا با وجود اختلافات و درگیری‌هایی که هر روز به نوعی در رسانه‌ها مطرح می‌شود، رئیس‌جمهور سکوت کرده و ناظر بر دعوای شاگردان کابینه است.
تمام بار طرح تحول سلامت بر دوش بیمه‌ها
علی ربیعی، وزیر رفاه تیر ماه امسال در توجیه تنگناهای اعتباری این وزارتخانه گفته بود: «درباره دلیل بروز تنگناهای اعتباری برای سازمان بیمه سلامت و زمان تسویه مطالبات مراکز درمانی و داروخانه‌های طرف قرارداد با این سازمان، اجازه بدهید از خودانتقادی شروع کنم. معتقد به این نیستم که نمی‌توان هیچ اشکالی به طرح بیمه سلامت همگانی گرفت. امثال آقای پزشکیان (نایب‌رئیس مجلس) از ابتدا به این طرح نقد داشتند اما مهم این است که در مسیر، یک تصمیم درست درباره زندگی مردم گرفتیم». ربیعی با بیان اینکه وزارت رفاه بار طرح تحول سلامت را به صورت گمنام بر دوش کشید، اظهار کرد: 75 درصد بار مالی طرح تحول را بیمه‌ها تقبل کردند و نیمی از جمعیت را نیز تأمین اجتماعی پوشش می‌دهد. وزارت رفاه یکی از 2 بال طرح تحول بود اما خدمات بیمه‌ها کمتر دیده شد. ربیعی در پایان از پیگیری برای اجرای بیمه فراگیر خبر داد و گفت: طرح تحول سلامت متوقف نمی‌شود اما اصلاح و کنترل هزینه می‌کنیم و نظام ارجاع را حتما راه می‌اندازیم.
روز توفانی کمیسیون تلفیق
22 آبان ماه جلسه کمیسیون تلفیق مجلس برگزار شد، آنطور که به نظر می‌رسید، «تجمیع بیمه‌ها» محل اختلاف 2 وزیر است. آنها از حدود یک‌سال پیش، به‌طور رسمی بر سر پرداخت بدهی‌ها و ماجرای تجمیع بیمه‌ها اختلاف پیدا کرده‌اند. خردادماه سال گذشته بود که درست مثل همین روزها نظام سلامت به بی‌پولی بدی خورده بود؛ میزان بدهی سازمان‌های بیمه‌گر به 5/7 هزار میلیارد تومان رسید، تا جایی که زبان وزیر بهداشت به گلایه باز شد اما وزارت رفاه تا مدت‌ها بعد از آن هم بدهی‌اش را تسویه نکرد و بخشی را پرداخت کرد و باقیمانده‌اش را برای سال ٩٥ گذاشت. همین اختلاف‌های فراوان باعث شد بحث تجمیع بیمه‌ها توسط هاشمی مطرح شود اما این بار بخت با هاشمی یار نبود و این قانون با ١٩ رأی مخالف در برابر ١٨ رأی موافق رد شد.
لبریز شدن صبر وزارت بهداشت
محمد آقاجانی، معاون درمان وزارت بهداشت در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری ضمن انتقاد شدید از دیرکرد بدهی بیمه‌ها گفته بود: کاسه صبر همکاران از فشار مضاعف به خاطر بدهی‌ها لبریز شده است، یک سال تاخیر بیمه، چرخه اداره بیمارستان‌ها را کند کرده است. اینکه چرا کسری ایجاد شد باید دید آیا علت بیمه شده جدید بوده یا افزایش تقاضا. درباره بیمه‌شدگان جدید، دولت اقدام مهم و تاثیرگذاری درباره افراد فاقد بیمه انجام داد و 27 اردیبهشت 93 به بیمه سلامت تکلیف کرد افراد فاقد بیمه درمانی و تحت حمایت که بالغ بر 5 میلیون نفر بودند، بیمه شوند. وی مطرح کرده بود: این در حالی بود که افرادی از سایر صندوق‌های بیمه سلامت وارد این صندوق شدند و از هیچ نهاد حمایتی استعلام نشد، در نتیجه 5 میلیون تبدیل به 11 میلیون نفر شد. الان 2 سال و نیم است که این طرح اجرا می‌شود. اگر بیمه سلامت قانون را درست اجرا می‌کرد، بار مالی کمتری ایجاد می‌شد.
هاشمی: حیف از اسم رفاه برای وزارت رفاه
حسن قاضی‌زاده‌هاشمی، وزیر بهداشت دوم دی ماه با انتقاد شدید از وزارت رفاه گفت: ظلم بزرگی دیگری که کرده‌ایم این است که 12 سال پیش سلامت مردم را دست بنگاه اقتصادی دادیم. وی ادامه داد: بنابراین سلامت مردم به وزارت رفاه رفت. اسم آن را گذاشتند رفاه و بنده معتقدم حیف این اسم است. این وزارت چه چیز برایش مهم است؟ برای او حقوق و سرمایه‌گذاری مهم است و بعد هم می‌گوید حقوق باید به دست کارگران و بازنشستگان برسد، زیرا پزشکان وضعیت مالی خوبی دارند و این بدبختی ما شده است. هاشمی تاکید کرد: بنده می‌گویم تا بیمه درست نشود از طرح تحول که هیچ، از سلامت مردم هم چیزی نمی‌ماند. بیمه کارش ریسک‌پذیری است، کارش حمایت از مردم است. حکومت وظیفه‌اش تأمین امنیت، رفاه و دانش مردم است.
وزیر رفاه: پس پول درمان کجا می‌رود؟
علی ربیعی، وزیر رفاه در رد انتقادات شدید هاشمی گفت: «این حرف درست نیست، روزی که من به وزارتخانه کار آمدم بودجه تامین اجتماعی 8 هزار میلیارد تومان بود و امروز به 18 هزار میلیارد رسیده که این رقم بسیار قابل‌توجه است. بنده می‌توانم تمام حسابرسی‌های تامین اجتماعی را شفاف نشان دهم، تمام هزینه‌های درمان در بخش درمان هزینه می‌شود، حتی بیشتر از آن. در حقیقت ما 7 از 27 درآمدی که به دست می‌آوریم را باید در بخش درمان، از کارافتادگی و غرامت هزینه کنیم و 2 از 27 صرف پرداخت مستمری به بازنشستگان می‌شود». ربیعی افزود: «پول درمان کجا می‌رود؟ برخی می‌گویند پول درمان را سرمایه‌گذاری کردیم که باید بگویم حتی ما پول سرمایه‌گذاری را به بخش درمان پرداخت کردیم. بنده وام گرفتم و شرکت‌ها را گرو گذاشتم و به درمان پرداخت کردم. پس تاکید می‌کنم که تمام پول درمان برای درمان خرج می‌شود و حتی به‌جای 27 هفتم ما 27 نهم پرداخت کرده‌ایم».
حریرچی و درخواست برای تحقیق و تفحص
ایرج حریرچی، معاون وزارت بهداشت چهارم دی‌ماه در واکنش به این ادعا که گفته شده تمام پول‌های دریافتی از حق بیمه کارگران تامین اجتماعی وارد حوزه درمان می‌شود، عنوان کرد: ما از سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات می‌خواهیم در این ارتباط ورود کنند و گزارش آن را به مردم ارائه دهند. قائم‌مقام وزیر بهداشت توضیح داد: در سال جاری تنها 400 میلیارد تومان از 4300 میلیارد تومان طلب بیمارستان‌های وزارت بهداشت از تامین اجتماعی پرداخت شده است و اگر بررسی‌ها و گزارش‌های سازمان بازرسی و دیوان محاسبات نشان دهد تمام 9 بیست‌وهفتم حق بیمه کارگران بابت درمان هزینه شده است، ما عذرخواهی می‌کنیم.
بازی باخت - باخت دولت
این روزها دعواهای هاشمی و ربیعی بشدت بالا گرفته و بروز آن در رسانه‌ها مشهود است. از طرفی مدعی اصلی این میدان وزیر بهداشت است که خود و معاونانش از هر تریبون و رسانه‌ای که دست‌شان می‌رسد و با ادبیات متفاوت شروع به نقد عملکرد و حمله به وزارت رفاه می‌کنند و طرف دیگر نیز وزیر رفاه است که با عناوین و روش‌های گوناگون سعی دارد میدان را از دست ندهد و تمام‌قد مقابل خواسته‌های وزارت بهداشت ایستاده است و مقاومت می‌کند اما باز در تمام این دعواها روحانی ساکت نشسته است و فقط دعوای شاگردان کابینه را نظاره می‌کند. آیا وقت آن نرسیده که رئیس هیات دولت آرامش را به کابینه بازگرداند و از بحث‌هایی که هر روز در رسانه‌ها باعث نگرانی اذهان عمومی می‌شود جلوگیری کند؟