انتشار فیلم درددل‌های تکان‌دهنده یک مادر رنجدیده اهل شهرک فوعه در شمال سوریه که تحت محاصره تروریست‌هاست بار دیگر نگاه‌ها را متوجه وضعیت وخیم شیعیان فوعه و کفریا کرده است.«ام‌غدیر» زنی که بتازگی در جریان مبادله با تروریست‌های حلب از شهرک‌های محاصره‌شده فوعه و کفریا به مناطق امن منتقل شده است با وجود بیماری و رنجوری خود از رها شدن از چنگ وحشیان تکفیری گروه‌های جبهه‌النصره و احرارالشام شاد نیست و حتی روی برانکارد از یاد همشهریانش که هنوز در محاصره هستند غافل نمی‌شود. «ام‌غدیر» به خبرنگار تسنیم در حلب از رنج‌ها و مصایبش در دوران محاصره گفت: «خجالت می‌کشم که شکایت می‌کنم. آیا بگویم که دیگر هیچ عضو سالمی در بدنم نمانده است؟ از درد دست‌ها یا پاهایم بگویم؟ از دویدن‌هایم برای پیدا کردن هیزم یا آوردن آب یا دویدن از منزلی به مکان دیگر برای در امان ماندن از گلوله‌ها [ی تروریست‌ها]. برای فراهم کردن یک لقمه نان و پیدا کردن هیزم برای پخت. زندگی خیلی خیلی سخت بود، از گرسنگی،‌ فقر، کمبود و ظلم رنج کشیدیم. خیلی به ما ظلم شد، هیچ‌کس نمی‌تواند ظلمی را که در حق ما شد، درک کند». این مادر سوری که از فشار خون، آسم، درد مفاصل و آسیب‌دیدگی تاندون‌های 2 دستش که نیاز به عمل دارند درد می‌کشد، می‌گوید در فوعه جز داروی اسیتامول داروی دیگری نبود. همچنین می‌گوید دخترش که به خاطر دیدن پدرش از محاصره خارج و از دیدن برادر محروم شده، از آزادی خوشحال نیست: «در حالی خارج شدیم که غم و غصه در دلمان باقی مانده، من و همسر و برخی از برادرانم خارج شدیم ولی هنوز برخی برادران و پسرم آنجا مانده‌اند». ام‌غدیر از همه درخواست دارد به داد مظلومان فوعه و کفریا برسند که  از تمام حقوق انسانی‌شان محرومند، به کودکانی که در زمستان هم پابرهنه راه می‌روند. به گفته این مادر رنجدیده، شیعیان این شهرک‌های تحت محاصره در حومه ادلب حتی لباس ندارند: «جوانان فوعه کیسه‌های کمک‌ها را تکه‌تکه می‌کردند و برای خود لباس درست می‌کردند، چرا که دیگر چیزی برای پوشیدن نبود، با این حال آنها به ما می‌گویند، صبر پیشه کنید که فرج و گشایش در راه است. خداوند برای ما گشایش ایجاد کرد اما کسانی که در آنجا (کفریا و فوعه) باقی مانده‌اند، چه زمانی آزاد
خواهند شد؟»