نیزار کنسیلا: روند بردهای پشت سر هم چلسی در عدد 13 به پایان رسید، رکوردی بینظیر که فقط آرسنال به آن دست یافته بود. آبیها اما همیشه هدفی بزرگتر را در ذهن دارند، آن هم قهرمانی در لیگ برتر انگلیس است.
اینکه چلسی بعد از به پایان رساندن فصل 16-2015 در رتبه دهم قرار داشت و این فصل برای قهرمانی میجنگد باعث میشود با وجود شکست دردناک مقابل تاتنهام، منفورترین رقیب آنها و خوردن 2 گل از دله علی، باز هم سرشان را بالا بگیرند. به این شکست هم تیم کونته در صدر جدول ردهبندی و با اختلاف 5 امتیاز نسبت به تیم دوم قرار دارد.
آخرین بار که آبیها شکستی تحقیرآمیز مانند این یا حداقل یک شکست کسب کرده بودند، در دیداری دیگر با تیم لندنی و از شمال این شهر بود؛ آرسنال، در ماه سپتامبر. بعد از آن شکست 3 بر صفر بود که کونته در تیم انقلاب به پا کرد و سیستم تیم به 3-4-3 تغییر کرد اما این بار تغییر بزرگی در کار نخواهد بود.
در شرایطی که بازار نقل و انتقالات زمستانی برقرار است، چلسی نباید برای هیچ کاری عجله کند و در عوض اجازه بدهد بازیکنان فعلیاش به تاریخنویسی بعد از رتبه دهمی سال گذشتهشان ادامه دهند.
تیم کونته چهارشنبه شب زمانهای خوبی را هم گذراند اما نتوانست مانند تاتنهام از آنها بهترین بهره را ببرد. تاتنهامی که در زدن توپهای آخر و گل زدن موفق بود و در نهایت هم در وایت هارتلین نتیجهای را که میخواست کسب کرد. پدرو، دیگو کاستا، ویکتور موزس و آنگولو کانته همه در این بازی از روزهای اوجشان به دور بودند، در بازیای که چلسی مقابل خطرناکترین رقیبش برای قهرمانی قرار گرفته بود.
دله علی دوباره در این بازی درخشید و ششمین و هفتمین گلش در 4 بازی اخیر را به ثمر رساند و کریستین اریکسن هم عملکردی ارائه داد که پیش از این کمتر از او دیده بودیم.
ویکتور وانیاما و موسی دمبله در میانه زمین کنترل بازی را در دست داشتند و مائوریتسیو پوچتینو و تیم استعدادیابی و آنالیزش راهی پیدا کرده بودند که بالاخره به بردهای پشت سر هم چلسی پایان دهند. آنها بخوبی از فضای بین ویکتور موزس و سزار آسپیلیکوئتا استفاده کردند و هر دو گلشان را هم از این طریق زدند. در نیمه اول چلسی کنترل بازی را در دست داشت که نتوانست گلی بزند. عملکرد آنها درست مانند عملکردشان در دیدار مقابل منچسترسیتی بود، با این تفاوت که نتوانستند مثل بازی در اتحاد قدرت تمامکنندگی داشته باشند.
کونته وقتی باخت تیمش را میبیند نمیتواند بخوابد و حالا شاهد این است که تاتنهام مانع تاریخسازیاش در لیگ برتر انگلیس شده است. او ویلیان را به جای مارکوس آلونسو، میکی باتشوایی را به جای موزس و فابرگاس را به جای کانته به زمین فرستاد و تصمیمش این بود که بازگشتی باشکوه داشته باشد اما نباید فراموش کند حتی بهترین تیمهای دنیا هم زمانی میبازند، شاید هم کونته بخوبی این را میداند که بعد از این شکست آرام و صبور به نظر میرسید. او قبلا با یووه اینجا آمده بود، این شرایط را تجربه کرده بود و میدانست کار سختی دارد. پوچتینو حالا از 3 امتیاز مهمش خوشحال است و باید هم باشد.
برای چلسی در این بازی هیچ بازگشتی در کار نبود اما کونته امیدوار است بتواند فصلی دیگر از تاریخ در چلسی را رقم بزند و بیشتر از این هم نمیتوان از او توقع داشت.
کونته و پوچتینو دوستیای دوطرفه دارند اما برد 2 بر صفر تاتنهام مقابل چلسی تنفر و رقابت این دو تیم با یکدیگر را یک مرحله جلوتر برد. حالا شاید لیورپول حسرت بخورد که چرا در بازی این هفته برنده نبود و از فرصت برای نزدیک شدن به صدرنشین استفاده نکرد.
در آخرین روز ماه جاری میلادی چلسی باید با لیورپول بازی کند و حالا بزرگترین ماموریت کونته این است که کاری کند بازیکنانش تا قبل از آن بازی اعتماد به نفسشان را به دست آورند. شاید چلسی توسط تاتنهام ضربهای سخت خورده باشد اما برای این تیم هنوز اهداف بزرگتر و انگیزههای بیشتر وجود دارد.