محمد زعیم‌زاده: چند سالی است در منابر و کرسی‌های مختلف مکررا از دولتمردان می‌شنویم که برخی رسانه‌ها مصونیت آهنین دارند. نخستین ظن و گمان نگارنده پس از شنیدن این سخنان از جانب شخصیت‌های مختلف دولت بویژه شخص رئیس‌جمهور این بود که احتمالا این فقره فرمایشات هم از جنس همان کشتی گرفتن و رقابت دولت با دشمن فرضی است که مثلا می‌گفتند عده‌ای نمی‌گذارند هواپیما بخریم یا نمی‌گذارند نفت بفروشیم یا نمی‌خواهند تحریم‌ها لغو شود و... که مصداق مشخص و ما به ازای بیرونی خاصی نداشت. واقعیت این است که با رویکردی که دولت اتخاذ کرده و برای یک مطلبی که حتی دقیق هم خوانده نشده از نویسنده و مدیر مسؤول و صاحب امتیاز و شرکا و معاونان و... شکایت می‌کند وجود چنین آسایشی برای منتقدان دولت که حداقل منتفی است اما اخیرا اتفاقاتی رخ داده که با نگاهی دقیق‌تر به آن و رویدادهای پیشین مشابه می‌توان گفت استثنائا در این مورد حقیقت را گفته‌اند و رسانه‌هایی هستند که مصونیت آهنین دارند. روز شنبه هفته گذشته بود که رسانه نزدیک به دولت و معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد در کاریکاتوری سخیف توهین بزرگی به منتخب مردم ایران در سال های 84 و 88 کرد، توهینی که آنقدر بی‌ادبانه و هتاکانه بود که حتی صدای منتقدان خارج‌نشین جمهوری اسلامی را هم درآورد؛ حسین باستانی تحلیلگر ارشد بی‌بی‌سی فارسی در این باره نوشت: «آیا مخالفت با احمدی‌نژاد می‌تواند توجیه‌کننده چاپ این کاریکاتور باشد؟ اگر چنین طرح توهین‌آمیزی در مورد حسن روحانی منتشر شود واکنش خبرآنلاین چه خواهد بود؟» همچنین رضا حقیقت‌نژاد، تحلیلگر اپوزیسیون هم در مطلب کوتاهی نوشت: «خبرآنلاین نوشته ببخشید اگر سوءتفاهم پیش اومده، منظوری نداشتیم! فکرکردن مخاطب سم داره».
این نخستین‌باری نیست که چنین مطالب موهنی را در این رسانه حامی دولت می‌بینیم و آب هم از آب تکان نمی‌خورد؛ اسفندماه سال گذشته و در شرایطی که حسن روحانی شدیدا به منتقدان دولت حمله می‌کرد، خبرآنلاین نیز به عنوان یکی از بازوهای رسانه‌ای حامی دولت وارد عرصه شد و با انتشار کاریکاتوری عجیب، منتقدان دولت را مورد هجمه قرار داد.
این رسانه در کاریکاتور خود روزنامه‌ها و رسانه‌های منتقد دولت روحانی را به سگ‌هایی تشبیه کرد که پاچه دولت را گرفته و بی‌دلیل از آن انتقاد می‌کنند. شاید مجموع این دو کاریکاتور جمع‌بندی احساس دولت نسبت به منتقدان باشد ولی کاش مجموعه رسانه‌ای دولت و حامیان و پشتیبانان آنها مستقر در کاخ سرخ پاستور، کمی این احساس را مدیریت می‌کردند و این گونه بروز نمی‌دادند، جالب اینجاست که این رسانه در دوره‌های مختلف از این مصونیت آهنین و حصن حصین برخوردار بوده است؛ سال 90 بود که یکی از نظامیان نادم در یادداشتی در این رسانه همزمان با سالروز انتشار یادداشت احمد رشیدی‌مطلق رسما نظام جمهوری اسلامی را با رژیم پهلوی مقایسه کرد! و باز هم آب از آب تکان نخورد.
قبل‌تر هم در همین جریده گفته شد باید دولت یازدهم را رانتی‌ترین دولت تاریخ جمهوری اسلامی دانست، دولتی که هم در سیاست خارجه و مساله برجام و هم در بحث سیاست داخلی و رقابت با آلترناتیوهای اصلی به شکل حداکثری از رانت‌های حکومتی نهایت بهره را برده است، در سطوح پایین‌تر از جمله مطبوعات هم از هر نوع رانتی استقبال می‌کند؛ انتخابات مدیران مسؤول نشریات در حالی برگزار می‌شود که هم ناظر و هم مجری و هم کاندیدا و صاحب یارانه و هم منتخب همه از دولت است و اتفاقا خود شخص معاون مطبوعاتی است و رسانه مرتبط با او از چنان مصونیت آهنینی برخوردارند که هر آنچه لایقش هستند به منتقدان نسبت می‌دهند اما از هیچ نظارت و برخورد قانونی هم نگران و پریشان نیستند.