مسائلی که درباره برخی بازیکنان استقلال در پنجره نقل‌ وانتقالاتی بین 2 نیم‌فصل پیش آمده، واقعا عجیب است. نفراتی مثل امین حاج‌محمدی، میثم مجیدی و فرشید باقری در بلاتکلیفی محض قرار گرفته‌اند. وضع چنان است که بختیار روزی چند مصاحبه تند علیه مسؤولان باشگاه انجام داد تا توانست رضایتنامه‌اش را بگیرد. با این وجود گره همه اینها فقط به دست علیرضا منصوریان باز می‌شود و این فقط اوست که می‌تواند درباره ماندن یا رفتن بازیکنان نظر بدهد. منصوریان هم ظاهرا بنا دارد اول تکلیف بازیکنان ورودی‌اش را مشخص کند و بعد لیست قطعی خروج را به اطلاع باشگاه برساند. این یعنی آنکه ممکن است برخی بازیکنان، فقط به خاطر ناتوانی باشگاه در جذب نفرات بهتر در این تیم ماندگار شوند. با این اوصاف واقعا مشخص نیست بازیکنانی که در چنین شرایطی و از سر «اجبار» در تیم می‌مانند، قرار است با کدام روحیه و انگیره به کار ادامه بدهند. علیرضا منصوریان این روزها دارد با برخی بازیکنان استقلال «بد» تا می‌کند و این مساله می‌تواند در آینده به ضرر او تمام شود. به هر حال فوتبال دنیای کوچکی دارد و مربیان و بازیکنان در آینده نه‌چندان دور باز هم به پست هم می‌خورند. حتی اگر چنین اتفاقی هم رخ ندهد، نوع برخورد امروز منصوریان با بازیکنان، می‌تواند مورد توجه دیگران قرار بگیرد و روی
تصمیم‌گیری‌های آنان تاثیر بگذارد. ابتدای فصل جاری استقلال سخت در تلاش بود وحید امیری را جذب کند. شاید خیلی‌ها فکر می‌کردند با توجه به تجربه خوب 2 فصل همکاری در نفت تهران، امیری با منصوریان به استقلال بیاید اما این اتفاق رخ نداد و او با 180درجه تفاوت راهی پرسپولیس شد. آن روزها به طور غیررسمی از امیری نقل می‌کردند که به خاطر مشکلاتش با منصوریان چنین تصمیمی گرفته؛ همانطور که علیرضا بیرانوند هم بعد از مدت‌ها چراغ سبز نشان دادن به استقلال، سر از پرسپولیس درآورد. واقعیت این است که بعد از 2 سال حضور موثر منصوریان در نفت، بهترین بازیکنان این تیم به پرسپولیس آمدند و تنها نفراتی همچون زکی‌پور، قربانی و حقدوست با منصوریان راهی استقلال شدند. این اتفاق، اصلا تصادفی نیست و شاید در نوع رفتارهای علی‌منصور با کسانی مثل بختیار رحمانی، امین حاج‌محمدی و دیگران ریشه داشته باشد. قصه فقط قصه بختیار نیست. منصوریان ظرف 6 ماه مهدی رحمتی را هم از عرش به فرش کوبید. شاید امروز از نوع برخورد ‌منصوریان با رحمتی به عنوان بخشی از «اقتدار» او یاد شود و از سوی خیلی‌ها حتی مورد تحسین قرار بگیرد اما دیر یا زود قضاوت‌ها تغییر خواهد کرد. او پیش‌تر با بیرانوند هم همین کار را کرده بود. این حجم غریب از چالش با ستاره‌ها، برای عمر کوتاه مربیگری منصوریان کمی زیاد به نظر می‌رسد. اینطور نیست؟