بویژه که در این حادثه پایگاه فرماندهی ارتشی هدف قرار گرفته بود که تا آن زمان آسیب‌ناپذیر تصور می‌شد. این بار نظامیان ارتش آمریکا، نه در میدان جنگ که بر خاک سرزمین خود جان می‌سپردند. شاید گزارش‌هایی که منابع رسمی ارائه دادند، هیچ جای بحث و گفت‌وگویی درباره این حادثه باقی نگذاشته باشد، اما اگر پوسته ظاهری گزارش‌های رسمی را بشکافیم، حقیقت و اصل ماجرا به طور شرم‌آوری با گزارش‌های رسمی منافات دارد.
جلسه در کمیته نیروهای مسلح مجلس آمریکا
کنترل و هدایت هواپیماها در آمریکا از وظایف سازمان هواپیمایی فدرال است و ماموران برج کنترل فرودگاه‌ها در حیطه سازمانی این مجموعه انجام وظیفه می‌کنند. ساعت 55 :8 صبح بود که هواپیمای بوئینگ بدون هماهنگی با برج کنترل فرودگاه، همچنان اوج گرفت تا به ارتفاع 29 هزار پایی رسید. تا این زمان، امواج فرستنده هواپیما را دریافت می‌کردیم، ولی ناگهان موج فرستنده نیز قطع شد. تصور ما این بود که نقص فنی بوئینگ موجب شده که خلبان بدون تماس با برج کنترل به راه خود ادامه دهد و همچنان برای برقراری ارتباط در تلاش بودیم که ناگهان متوجه شدیم خلبان بدون اینکه به هشدارهای ما پاسخ بدهد، فرستنده را روشن کرده است. فرستنده فریادها و تهدیدهایی را ارسال کرد که با لهجه عربی ادا می‌شد. از این به بعد هواپیما جهت خود را به طرف واشنگتن تغییر داد و اندکی بعد نیز هواپیما در صفحه رادار برج گم شد.
اینها مطالبی بود که روزنامه کریستین ساینس مانیتور به نقل از ماموران برج مراقبت چاپ کرد. در دستورالعمل برج کنترل فرودگاه‌های محلی آمده است: در صورت بروز هواپیماربایی، ماموران وظیفه دارند موضوع حادثه را بلافاصله به مرکز فرماندهی
A . A .F (سازمان هواپیمایی فدرال) گزارش دهند. در زمان تماس ماموران برج با مرکز فرماندهی، اکثر مسؤولان این مرکز برای حضور در یک کنفرانس تخصصی در کشور کانادا بسر می‌بردند و کسی جز ماموران رده پایین و کم تجربه در
A . A .F حضور نداشتند. در همان شرایط بحرانی و پرالتهاب بود که مرکز فرماندهی دچار خطای بزرگی شد و پس از تلف شدن 20 دقیقه از خطیرترین و حساس‌ترین دقایق، تازه به اشتباه خود پی برد. ماموران مرکز فرماندهی، اخطار هواپیماربایی جدید را تکرار اخطار قبلی دومین هواپیما که در حال نزدیک شدن به شهر نیویورک بود، تلقی کردند، اما هنوز نیم ساعتی نگذشته بود که متوجه شدند تعداد هواپیماهای ربوده شده به 3 فروند رسیده است. در واقع مقامات نظامی پس از 20 دقیقه تاخیر از خطر سومین هواپیما آگاه شدند. کمیته نیروهای مسلح مجلس سنای آمریکا، روز سیزدهم سپتامبر تشکیل شد و از رئیس ستاد مشترک، ژنرال ریچارد مه‌یر درباره ماجرای هواپیمای بوئینگ توضیح خواست. در شرح مذاکرات این جلسه، هیچ نکته‌ای مبنی بر تعقیب هواپیمای بوئینگ توسط جنگنده‌های نیروی هوایی وجود ندارد. پس از این مذاکرات سریع و ساختگی بین کمیته سنا و مقامات ارشد نظامی، سناتورهای عضو کمیته نیروهای مسلح تصریح کردند که در واقع هیچ‌گونه اقدامی برای تعقیب هواپیمای بوئینگ از طرف نیروی هوایی صورت نگرفته است. آیا می‌توان باور کرد که در طول حملات هوایی به برج‌های تجارت جهانی و پنتاگون، نیروی هوایی ایالات متحده هیچ عکس‌العملی از خود بروز نداده باشد؟ در متن مذاکرات بین کمیته نیروهای مسلح و رئیس ستاد مشترک، نکات جالب و شایان توجهی وجود دارد که برای خوانندگان خالی از تعجب نخواهد بود. همان طور که قبلا اشاره شد، این جلسه 2 روز بعد از واقعه یازدهم سپتامبر یعنی سیزدهم همان ماه برگزار می‌شود، در این جلسه گفت‌وگو بیشتر بین ریچارد مه‌یر، رئیس ستاد مشترک و سناتور کارل لوین، یکی از اعضای کمیته جریان دارد.
سناتور کارل لوین: قبل از اینکه پنتاگون مورد حمله قرار بگیرد، خبر برخورد هواپیماها به برج‌های تجارت جهانی توسط کدام مرکز به وزارت دفاع گزارش شد؛ FBI، سازمان هواپیمایی ایالتی، یا مراکز دیگر؟
ژنرال ریچارد مه یر: جوابی برای این سوال ندارم. می‌توانم پس از بررسی مدارک به شما پاسخ بدهم.
لوین: متشکرم. آیا هیچ عملیاتی توسط وزارت دفاع علیه هواپیمایی صورت گرفت؟ از شما خواسته شد که به عملیاتی علیه هواپیمایی اقدام کنید؟
ادامه دارد