بن هیوارد: در فصول اخیر بارها بارسلونا به فینال جام حذفی اسپانیا رسیده و هربار هم سعی کرده فینال را در سانتیاگوبرنابئو برگزار کند اما رئال‌مادرید هربار مانع این تصمیم آنها شده است. در رقابت‌های این فصل هم بارسلونا اتلتیکومادرید را در مجموع با نتیجه 3 بر 2 شکست داد و راهی فینال کوپادل ری شد. این بار قرار است کاتالان‌ها فینال را مقابل آلاوس برگزار کنند؛ تیمی که با حذف کردن سلتاویگو راهی فینال شده است.
پس دوباره آن زمان از فصل رسیده که بارسلونا در فینال حذفی است، می‌خواهد در برنابئو بازی کند و رئال هم مخالفت می‌کند. یک فصل متفاوت اما داستان مشابه و بهانه‌ای دیگر؛ مثلا «گراندهاگ دی». (دوم فوریه که جشن گرفته می‌شود، بنا به آداب و رسوم اگر هنگامی که یک موش‌خرمای کوهی آمریکا در این روز از مخفیگاه خود خارج شود و هوا ابری باشد، بهار بزودی فراخواهد رسید و اگر آفتابی باشد، فرض است که سایه خودش را خواهد دید و به مخفیگاه خویش بازمی‌گردد و هوای زمستانی برای ۶ هفته بیشتر ادامه پیدا خواهد کرد).
درخواست بارسلونا برای بازی کردن در برنابئو از سال 2012 آغاز شد. این تیم با مربیگری گوآردیولا 2 بازی در مستایا انجام داده است، در یکی 4 بر یک بیلبائو را شکست داده (سال 2009) و در دیگری به مادرید یک بر صفر باخته است (سال 2011). از آن به بعد بارسلونا مدام تلاش کرده در برنابئو جام قهرمانی را بالای سر ببرد اما همیشه مادرید ایده‌های دیگری دارد. این بازی در برنابئو برگزار نشد، این موضوع به درخواست باشگاه رئال بود، دلیلش هم این بود که رئال‌مادرید قرار بود در آن تاریخ توالت‌های باشگاه را بازسازی کند! پس به جای آن بارسلونا و آلاوس در ویسنته کالدرون بازی کردند.
بعد از اینکه بارسا و مادرید در سال 2014 دوباره در مستایا با هم بازی کردند (دیداری که دوباره در آن مادرید پیروز شد)، دوباره بارسلونا به فینال رسید، آن هم در دورانی که انریکه، سرمربی باشگاه بود. یک بار دیگر آبی‌واناری‌ها تلاش کردند در برنابئو بازی کنند، بویژه که حریف‌شان هم دوست داشت بازی در پایتخت برگزار شود اما رئال در آن زمان می‌خواست چمن‌های ورزشگاهش را ترمیم کند و این موضوع باعث شد بازی در نوکمپ برگزار شود و بارسلونا با بهره بردن از شرایط میزبانی به برتری 3 بر یک برسد. آن قهرمانی یکی از قهرمانی‎های سه‌گانه انریکه در آن فصل بود. سال گذشته هم بارسلونا با شکست سویا در فینال جام حذفی قهرمان شد و دبل کرد اما درست مثل سال 2012 فینال آن تورنمنت هم در ویسنته کالدرون برگزار شد. چرا؟ چون در برنابئو کنسرت اسپرینگستین قرار بود برگزار شود، درست یک روز قبل از فینال. امسال هم ویسنته کالدرون گزینه اصلی میزبانی فینال این تورنمنت است اما بارسلونا دوباره تلاشش را کرده و درخواست داده بازی در برنابئو برگزار شود. جالب اینجاست فلورنتینو پرس هم دوباره اقدامات قبل را تکرار کرد و گفت به دلیل انجام عملیات عمرانی بارسلونا نمی‌تواند در برنابئو بازی کند. پس رئال بار دیگر شانس بالا بردن جام در ورزشگاه خانگی‌اش را به بارسلونا نداد. آخرین بار این اتفاق در سال 1997 افتاده است. زمانی که بارسلونا در فینال بتیس را شکست داد و قهرمان شد و خوان گاسپارت، رئیس باشگاه وحشیانه برای شادی کردن داخل زمین دوید و سرود باشگاه کاتالانی با صدای بلند از بلندگوهای ورزشگاه در برنابئو پخش می‌شد. مطمئنا مادرید می‌خواهد از به وجود آمدن دوباره چنین صحنه‌هایی جلوگیری کند. به علاوه هردوی تیم‌هایی که به فینال رسیده‌اند از دو ایالتی هستند که به دنبال استقلال هستند؛ کاتالونیا و باسک. نکته دیگر اینکه رئال دوست ندارد بارسلونا مقابل چشمان آنها جام ببرد. ژوزه مورینیو هم قبلا مدعی شده بود بارسلونا عقده این کار را دارد و خودش هم اجازه این کار را نداده بود. شاید درست گفته باشد. مطمئنا بازیکنان بارسلونا دوست دارند جامی را در برنابئو بالای سر ببرند اما حداقل تا زمانی که حمایت فدراسیون فوتبال اسپانیا وجود دارد، مادرید اجازه چنین کاری را نمی‌دهد. مطمئنا شاهد تکرار دوباره این سناریو در سال‌های پیش رو هم خواهیم بود.