در روزهای گذشته اخبار زیادی درباره علاقه بایرن‌مونیخ به جذب یولیان دراکسلر، در مطبوعات آلمان منتشر شده بود و برخی از آنها این خرید را برای بایرن‌مونیخ نالازم و برای بوندس‌لیگا مضر می‌دانند. در حالی که احتمال جذب یولیان دراکسلر در تابستان آینده توسط بایرن‌مونیخ افزایش یافته، بخش آلمانی سایت بین‌المللی Goal در یادداشتی انتقادی به بررسی این موضوع پرداخته است. ماتیاس سامر، مدیر ورزشی باشگاه بایرن‌مونیخ هفته گذشته در پاسخ به پرسشی، احتمال جذب دراکسلر، ستاره جوان و خوش‌آتیه شالکه را رد نکرد. این اظهارات نه‌تنها باعث شگفتی بین فوتبالدوستان آلمانی و طرفداران بوندس‌لیگا نشد بلکه تا حدودی عصبانیت آنها را نیز برانگیخته است. با نگاهی واقع‌بینانه و از نظر سران بایرن‌مونیخ علاقه این باشگاه به دراکسلر تا حدودی منطقی و واقع‌بینانه به نظر می‌رسد. یولیان دراکسلر جوان 20 ساله است و به نظر مایل نیست فوتبال خود را در باشگاه شالکه به پایان برساند و بی‌تردید بایرن‌مونیخ بهترین باشگاهی است که می‌تواند او را سریع‌تر به اهداف و آرزوهای ورزشی خود برساند. بسیاری از طرفداران بوندس‌لیگا دیدی منتقدانه نسبت به سیاست جذب بازیکن بایرن‌مونیخ دارند، به نظر آنها سران بایرن‌مونیخ از مدت‌ها قبل با جذب ستارگان دیگر تیم‌ها، سیاست تک‌قطبی کردن بوندس‌لیگا را دنبال می‌کنند. آنها نه‌تنها قصد تقویت کادر خود را دارند بلکه می‌خواهند پتانسیل رقابت حریفان آلمانی خود را نیز ضعیف کنند. استراتژی بایرن‌مونیخ زیر نظر اولی هوینس مدیر ورزشی این تیم بر این سیاست استوار بوده و ماتیاس سامر نیز از زمان برعهده گرفتن پست مدیر ورزشی این باشگاه نیز همین سیاست را حتی با قدرت بیشتری ادامه داده است. بایرن‌مونیخ خود سابقه‌ای طولانی در کشف و پرورش استعدادهای درخشان فوتبال دارد، در سال‌های گذشته بازیکنانی نظیر فرانتس بکن باوئر، گرد مولر و پاول برایتنر و در گذشته نه‌چندان دور نیز ستارگانی نظیر فیلیپ لام، باستین شوآین اشتایگر یا توماس مولر محصول آکادمی بایرن‌مونیخ بوده‌اند. با این وجود این باشگاه در طول تاریخ بوندس‌لیگا ستارگانی نظیر لوتار ماتئوس، میشائیل بالاک و به‌تازگی ماریو گوتزه را نیز از نزدیک‌ترین رقبای خود جذب کرده است. باشگاه‌های بسیار زیادی در بوندس‌لیگا نظیر وردربرمن، بایرلورکوزن و حتی کارلسروهه، از وجود چنین سیاستی در بایرن‌مونیخ ضربه خورده‌اند. این باشگاه‌ها بازیکنانی نظیر کلوزه، بالاک یا اولیور کان را پرورش داده‌اند که بایرن‌مونیخ به نحوی این بازیکنان را از چنگ آنها خارج کرده است. در تابستان آینده آینتراخت فرانکفورت، سباستین روده، یکی از بازیکنان کلیدی خود را به احتمال فراوان به بایرن‌مونیخ خواهد داد. هیلبرت بروخاگن، رئیس این باشگاه دلیل خاصی برای جذاب بودن آلیانس‌آرنا برای بازیکنان جوان و آینده‌دار بوندس‌لیگا دارد: چرا بازیکنان جوانی همانند یان کریشهف یا سباستین روده به بایرن مونیخ می‌روند؟ چون آنها می‌توانند در مونیخ درآمدی چند برابر داشته باشند و این مهم‌ترین دلیل است.  بعد از به خدمت گرفته شدن ماریو گوتزه از دورتموند در تابستان گذشته توسط بایرن‌مونیخ، در تابستان آتی نیز روبرت لواندوفسکی نیز از جمع دورتموندی‌ها جدا شده و به مونیخ خواهد رفت و به این ترتیب دو تن از بازیکنان کلیدی دورتموند، تیمی که بین سال‌های 2010 تا 2012، اقتدار بایرن‌مونیخ را زیر سوال برده بود، از این تیم جدا می‌شوند. ماریو گوتزه به این دلیل توسط بایرن‌مونیخ جذب شده تا بتواند با خلاقیت خود باری از دوش آرین روبن و فرانک ریبری بردارد یا می‌توان روبرت لواندوفسکی را نسخه مدرن‌تر ماریو ماندژوکیچ دانست اما بسیار دشوار به نظر می‌رسد اگر بخواهیم دلیلی ورزشی برای تمایل به جذب دراکسلر توسط بایرن مونیخ پیدا کنیم. عملکرد یولیان دراکسلر در این فصل نشان داده او هنوز باید مسائل فراوانی را بیاموزد یا تجربه‌اندوزی کند. او حتی بر سر رسیدن به ترکیب اصلی تیم نیز باید با بازیکنانی نظیر گوتزه، روبن، ریبری، مولر و کروس رقابت کند و به احتمال زیاد این نبرد را به آنها واگذار خواهد کرد. اگر بایرن‌مونیخ به دنبال جذب بازیکن سرشناسی در تابستان است، شاید به خدمت گرفتن یک مدافع و تقویت خط دفاعی منطقی‌تر و مفیدتر باشد. نکته قابل‌توجه این است که انتقال به بایرن‌مونیخ البته همیشه ضامن موفقیت و پیشرفت برای یک بازیکن نخواهد شد. مانوئل نویر بعد از پیوستن به بایرن‌مونیخ به یکی از بهترین دروازه‌بانان دنیا تبدیل شده اما از سوی دیگر بازیکنی نظیر لوکاس پودولسکی نیز بوده که در بایرن‌مونیخ تنها چند جام به دست آورده و پیشرفت شخصی او در این تیم توقف داشته و در نهایت به باشگاه شهر خود، کلن بازگشت. در سال‌های گذشته بوندس‌لیگا بسیار غیرقابل پیش‌بینی‌تر از لالیگا، لیگ جزیره و سری A بوده و هر تیمی توانایی شکست تیم‌های دیگر را داشته است و حتی تیم‌های نامدعی و کم‌مطرح‌تر نیز از شانس قهرمانی برخوردار بوده‌اند که این باعث جذابیت و سوددهی این
رقابت‌ها شده بود.