نادر نامدار: رای کمیته انضباطی درباره اتفاقات دقایق پایانی شهرآورد 84 سر و صدای مدیران تیم‌ها و بازیکنان  محروم شده را درآورده است. یکی همچنان در حال مظلوم‌نمایی است و دیگری تهدید به شکایت به فیفا می‌کند! این وسط اما هیچکس پاسخی برای آن همه بی‌اخلاقی و عربده‌کشی دو طرف در داخل زمین ندارد.
داربی داربی است؟ جذابیت‌ها و حساسیت‌های خاص خودش را دارد؟ با همه بازی‌ها فرق دارد؟ تنش و دعوا و بزن بزن جزئی از این بازی است؟ همه اینها قبول! اما چرا هیچکس پای تبعات بزن بزن و دعواهای داربی نمی‌ایستد؟ چرا همه انتظار دارند در این بازی هرکاری دل‌شان می‌خواهد بکنند اما تاوانش را ندهند؟
در اینکه کمیته انضباطی در بیشتر موارد آرای سوال‌برانگیزی صادر می‌کند و مصلحت‌اندیشی هم می‌کند شکی نیست. اما براستی جریمه حرکات مهدی رحمتی و جلال حسینی چه باید باشد؟ آیا این دو نفر یک بار فیلم دقایق پایانی بازی را دیده‌اند؟ آیا می‌بینند که با عربده‌کشی و حمله به یکدیگر چه چاله میدانی در ورزشگاه آزادی به وجود آورده‌اند؟ واقعا دیدن این صحنه‌ها خجالت‌آور نیست؟ آیا باید این حرکات را به پای تعصب به تیم و عرق به پیراهن نوشت؟ تمارض‌های خنده‎دار این دو نفر که فیلم‌های مشابه آنها را در کانال‌های تلگرامی دیده‌ایم و به آنها خندیده‌ایم چه؟ آنها را باید چگونه برای خودمان توجیه کنیم؟ واقعا منصوریان و مدیران باشگاه پرسپولیس براساس چه منطقی این قدر طلبکارانه از حرکات رحمتی و حسینی دفاع می‌کنند و آرای صادر شده را بی‎رحمانه و ناعادلانه می‌دانند؟ چطور می‌‎شود از چنین حرکاتی دفاع کرد؟ بر فرض محال حتی اگر فیفا به شکایت جلال حسینی رسیدگی کند فکر می‌کنید حق را به او خواهد داد؟ شک نکنید با دیدن فیلم بازی، فیفا اگر محرومیت او را سنگین‌تر نکند، آن را لغو نخواهد کرد!
شکی نیست که داربی فرق دارد و بخشی از زیبایی و جذابیت آن به همین دعواها و برخوردهاست. اما بهتر است وقتی به بهانه اینکه این بازی «داربی» است، خود را مجاز به انجام هر کاری- شما بخوانید بی‌اخلاقی- می‌دانیم، پای عواقب این کارها بایستیم.