برنامه هفت بامداد شنبه روی آنتن رفت. به گزارش «وطن‌امروز» بهروز افخمی در ابتدای برنامه گفت: ارزیابی ما از جشنواره امسال نه براساس معیار‌های شخصی و فردی بلکه براساس خود فیلم‌ها بود و محال است تا زمانی که من در هفت هستم، فیلم‌ها را براساس معیاری غیر از خود فیلم‌ها نقد و ارزیابی کنیم. من همچنان بر نظر خودم هستم و به‌نظرم این داوری نه تنها در 35 سال گذشته بی‌ریخت‌ترین، غلط‌ترین و بدترین داوری بوده، بلکه آنقدر بد است که در 35 سال آینده خاطره‌اش باقی خواهد ماند.  برنامه هفت در بخش اول خود میهمان کارگردان فیلم تحسین شده «او» بود. اصغر یوسفی‌نژاد در ابتدای گفت‌وگو گفت: فیلمنامه بدون صفحات آخر و پایان‌بندی در اختیار بازیگران قرار داده شد و 3 بازیگر اصلی ما تا دقایق پایانی بازی نمی‌دانستند پایان فیلم چه خواهد بود. همین موضوع سبب غافلگیری آنها شده بود. وی با انتقاد از تهرانیزه شدن سینما گفت: سینمای ایران اگر یک روز سینمای «ایران» بشود، در جهان شکوفاتر می‌شود. امروز ظرفیت‌های بزرگی در زبان بکر، لوکیشن‌های جدید و تازه و بازیگران تازه وجود دارد که کمتر بدان توجه می‌شود.  بهروز افخمی در ادامه با بیان اینکه بخشی از آیتم ویژه هفت به دلیل فشار وزارت ارشاد حذف شده است، گفت: اما ما سخنان منتقدان خود را سانسور نمی‌کنیم و حرف‌های همه مخالفانمان از جمله آقای جلیلوند را پخش کردیم؛ حتی فیلم‌هایی که لایق کاندیدا شدن نبودند و همه معتقدند جایشان در میان کاندیدا نبود و اشتباه فاحش هیات داوران محسوب می‌شوند. افخمی همچنین با انتقاد از رفتار برخی از برگزیدگان جشنواره گفت: ما از آقای جلیلوند هم دعوت کردیم تا به برنامه هفت بیایند و نقدهایشان را طرح کنند ولی ایشان ترجیح می‌دهند در رسانه‌های دیگر بر ما بتازند و با فشارهایی که وارد می‌کنند، موفق شوند بخش‌هایی از میان برنامه ما را کوتاه کنند. بخش بعدی برنامه میزگرد بررسی جشنواره فجر بود، در ابتدای این بخش مازیار فکری ارشاد با انتقاد از تعدد فیلم‌ها و جوایز در جشنواره گفت: اهدای جایزه به رشته‌های فنی با یک بار دیدن و بدون تامل ممکن نیست. آن هم توسط گروه کوچکی که در همه رشته‌ها متخصص نیستند. جشنواره فجر طی این 30 سال از این قواعد غلط پیروی نمی‌کند و در عین حال قواعد عرفی جشنواره‌ها را هم رعایت نمی‌کند. غلامعباس فاضلی نیز با تایید شیوه برگزاری جشنواره فجر گفت: پدرسالاری در جشنواره فجر باید از بین برود. جشنواره فجر از دهه 70 به این سو هر سال پدرسالارتر شده است. و سعی کرده جوایز اصلی خود را به پیشکسوتان بدهد و به نوعی سهم‌خواهی است. هر کدام هم همه سهم را می‌خواهند. برخی هم در جشنواره شرکت نمی‌کنند چون گمان می‌کنند باید حتما جایزه بهترین کارگردانی و فیلم را به ایشان بدهند.  
 شاهرخ دولکو یکی دیگر از حاضران در میزگرد گفت: جشنواره تکلیف خود را میان مراسم سالانه و برگزاری جشنواره مشخص نمی‌کند. یعنی مثل اسکار فیلم‌های دیده شده طی یک سال توسط کمیته‌ای متشکل از تعداد زیادی از داوران متخصص در هر رشته کارشناسی شود و در یک میهمانی یک شبه جوایز اهدا می‌شود که فجر اینگونه نیست. گونه دیگری که جشنواره‌ای است با تعداد جوایز کمتر در رشته‌های فرعی مثلا در حدود 7-6 جایزه با حضور تعداد فیلم‌های کمتر طی نمایش در یکی، دو هفته اهدا می‌شود که جشنواره فجر بیشتر به این سبک نزدیک است. اما در عمل ادغامی از هر دو است. درباره داوران نیز همواره سعی شده از کسانی استفاده شود که در سال اخیر کاری نداشته‌اند و طبیعتا منافع کمتری دارند. در ادامه برنامه عباس لاجوردی کارگردان فیلم «جشن تولد» میهمان هفت بود.