محمدحسین عباسی: قبل از سرشاخ‌ شدن با تیلور در وزن ‌86 کیلوگرم فینال جام‌جهانی کشتی آزاد در کرمانشاه، عادت نداشتیم شکست‌ خوردن حسن یزدانی را تماشا کنیم. عادت نداشتیم پهلوان پرانگیزه و سرحال روی تشک حاضر شود و داور جرأت کند در پایان بازی دست رقیب او را بالا ببرد. حسن در همه ماه‌های گذشته، سمبل تکاپو و شکست‌ناپذیری بود. ستاره‌ای هیجان‌انگیز که در فینال المپیک بازگشتی شگفت‌انگیز به مسابقه داشت و حریف روسش را مثل همه تماشاگران مسابقه کیش و مات کرد. در جام‌جهانی کرمانشاه اما اثری از حسن یزدانی مهارنشدنی نبود. او یک وزن بالاتر رفته بود و به جای 74 کیلوگرم، در 86 کیلو با رقبا مسابقه می‌داد. یک فن تماشایی ‌لنگ، نشانه‌هایی از این کشتی‌گیر فنی را بروز داد اما حسن دقایق زیادی از دیدار با حریف مغلوستانی را صرف هل دادن حریف کرد و سرانجام در جدال با تیلور آمریکایی، شکست سختی را تجربه کرد. یزدانی، یکی از اعضای تیم‌ملی قهرمان جام‌جهانی بود اما در هیچکدام از خطوط چهره‌اش اثری از خوشحالی دیده نمی‌شد. قهرمان المپیک ریو، ضربه فنی شد و شانه‌هایش مقابل چند هزار هموطن به خاک رسید. وسط تلخی‌های این شکست اما نباید از یاد برد که داستان او و وزن جدیدش، تازه آغاز شده و پلنگ جوان جویبار، دوباره به سکوهای افتخار مسلط خواهد شد. در این شکست، هیچ‌چیز نیست که امیدواری به آینده او را از ذهن ایرانی‌ها بیرون کند. ستاره‌ای که در المپیک لبخند زد تا اشک نریزیم و حالا لبخند خواهیم زد تا رد اشک‌هایش خیلی زود پاک شود.