نقطه ضعف استقلال باز هم کار دست این تیم داد و باعث شد آبی‌پوشان پایتخت کار خود را در فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا با شکست آغاز کنند. استقلال شروع خوبی در فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا نداشت. آبی‌پوشان پایتخت در شرایط بسیار خوبی به مصاف نماینده امارات رفتند و نزدیک بود یک تساوی شیرین و ارزشمند را به دست آورند. تا دقایق پایانی بازی با تساوی یک-یک دنبال می‌شد اما استقلال روی نقطه ضعف همیشگی خود تن به شکست داد و ارسال از جناحین باعث شد آبی‌پوشان گل دوم خود را هم دریافت کنند. می‌توان دلیل اصلی شکست استقلال در دیدار برابر الاهلی را ضعف آبی‌پوشان در دفع ارسال‌ها از کناره‌ها دانست. استقلال باز هم روی این نقطه ضعف خود تاوان پس داد. ابتدای فصل هم تیم منصوریان بارها روی این نقطه ضعف خود دروازه‌اش را باز شده دید. با آمدن پادوانی تا حدود زیادی استقلال توانست این نقطه‌ضعف خود را برطرف کند. در دیدار برابر پرسپولیس، پادوانی از بهترین بازیکنان بازی بود و با وجود تعدد ارسال‌های سرخپوشان از جناحین اما تنها یک گل به ثمر رساندند، چرا که پادوانی بیشتر ضربات سر را زد اما این بازیکن برزیلی نتوانست در دیدار برابر الاهلی دیوپ را مهار کند و این بازیکن توانست با تبحری که در ضربات سر داشت دروازه استقلال را باز کند تا نماینده امارات روی نقطه ضعف استقلال این تیم را بدجوری جریمه کند و پیروز بازی شود.
اشتهای گم شده
استقلال در لیگ قهرمانان آسیا شبیه استقلال گرسنه لیگ برتر نیست و البته همچنان از جناحین گل می‌خورد که منصوریان برای صعود باید این دو موضوع را حل کند. علیرضا منصوریان پس از شکست در ورزشگاه شیخ راشد باید به 2 نکته اساسی با بازبینی فیلم توسط گروه آنالیز خودش پاسخ دهد. 2 پرسشی که می‌تواند چراغ راه او برای روزهای آینده و دیدار با نماینده عربستان باشد و دلیلی برای پیروزی. منصوریان که مدعی است بهترین گروه آنالیز را دارد باید ابتدا به این پرسش پاسخ دهد که انگیزه، اشتها و گرسنگی و میزان دویدن بازیکنانش در دوبی کجا رفت؟ در واقع کجای کار تمرینات یا ریکاوری یا موضوع‌های روحی- روانی استقلال غلط بود که این تیم اصلا شبیه استقلالی که مقابل نفت تهران و آبادان و پیکان و پرسپولیس به میدان رفته بود در میدان شیخ راشد ندوید؟ استقلال در دیدار با الاهلی از نظر میزان دوندگی اصلا شبیه تیمی که مقابل پرسپولیس به میدان رفت نبود و قطعا بازی‌های فشرده ماه اخیر تاثیر زیادی روی این تیم داشته است اما وقتی به بازی استقلال با السد هم نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم در آن دیدار هم استقلال نسبت به بازی‌های قبلی و بعدی از عطش کمتری برخوردار بود. به هر حال ترس یا کمبود شجاعت در دیدارهای بین‌المللی هم می‌تواند روی کار منصوریان تاثیر گذاشته باشد که راه‌حل آن را باید خود سرمربی استقلال پیدا کند. نکته دوم لابه‌لای حرف‌های منصوریان پس از بازی دیده می‌شود، آنجا که می‌گوید: «الاهلی می‌دانست از کجا باید به ما ضربه بزند». دقت در بازی استقلال به همه نشان می‌دهد که این تیم روی 2 ارسال از جناحین گل خورده است، یعنی همانطور که از نفت گل خورد، همانطور که از پرسپولیس گل خورد، همانطور که از خیلی تیم‌های دیگر گل دریافت می‌کند؛ شاید اشکال آن خود سیدمهدی رحمتی باشد که از روبه‌رو بسیار سخت گل می‌خورد و از جناحین بسادگی تمام. در واقع آنالیز همین بازی استقلال با الاهلی مسیر را برای التعاون عربستان و لکوموتیو تاشکند باز می‌کند و آنها برای رسیدن به دروازه استقلال توپ را به جناحین خواهند برد و با ضربات ایستگاهی و البته سانتر از جناحین به استقلال فشار خواهند آورد. منصوریان برای این موضوع هم باید راهی پیدا کند اگر نه صعودش از این گروه بسیار سخت خواهد شد.