محمد زعیم‌زاده: در روایات آمده است تکبر عقل را زایل می‌کند و منطق نگاه از بالا به پایین باعث می‌شود حرف‌هایی از دهان بیرون آید که اگر گوینده یک بار به آن حرف در آن موقعیت نگاه کند قطعا از بیان آن خودداری می‌کند؛ اساسا این کبر بدیهیات را نیز از ذهن گوینده خارج می‌کند. مبتنی بر همین منطق به نظر می‌رسد برای تصمیم‌سازان و مشاوران دولت یازدهم و البته بیش و پیش از آنها برای شخص رئیس‌جمهور، از یک جایی به بعد دیگر خیلی مهم نیست در افکار عمومی چه می‌گذرد و اصلا مردم چه برداشتی از سخنان آنان دارند. از مدت‌ها قبل تصمیم گرفته‌اند تصویری از خود در آرا و افکار عمومی بسازند و حال فارغ از اینکه آن تصویر مورد نظر ساخته شده یا نه، احتمالا برای آنکه از آن تصویر پیش‌فرض عقب‌نشینی نکنند به مثابه آن مثال معروف «تا مقصد همان طور سینه‌خیز برود!» با همین دست‌فرمان است که حداقل در ارزیابی‌های اعلامی دولت هم هیچ تلاشی برای پرهیز از مطلق‌انگاری در دستاوردها دیده نمی‌شود و سعی می‌شود همه چیز گل و بلبل ترسیم شود.
صبح دیروز [شنبه] جناب حسن روحانی در همایش سراسری مجریان برگزاری انتخابات ۹۶ که انتظار می‌رفت در آن توصیه‌هایی کلی از باب رعایت انصاف در برگزاری انتخابات طرح شود هم به ارزیابی عملکرد دولت و به تبع آن تمجید از عملکرد دولت پرداخت. جناب روحانی در همین سخنرانی در 3 فراز اشاره می‌کند که با عنایت به عملکرد اقتصادی دولت شرمنده مردم نشده است؛ نخست فارغ از خیمه سنگین و طاقت‌فرسای رکود که منجر به پدید آمدن بالاترین نرخ بیکاری در کشور شده است، درباره رشد اقتصادی می‌گوید: «این کار بسیار مهمی است. سال گذشته رشد اقتصادی ما بسیار پایین بود؛ رشد اقتصادی ما در سال گذشته حدود 8/1 بود و سال 94 سال بسیار سختی بود اما امسال رشد بالای 6 درصد داریم و در پیشگاه خداوند و مردم شرمنده نیستیم».
سپس درباره نرخ تورم و در حالی که بیشتر رسانه‌های حامی دولت هم از رشد افسارگسیخته قیمت کالاهای اساسی و ضروری مردم در آستانه سال نو می‌نویسند، می‌گوید: «ما به مردم قول دادیم در سال 95 تورم را تک‌رقمی خواهیم کرد البته برنامه ما این بود و فکر می‌کردیم در نیمه دوم سال تورم تک‌رقمی شود اما الحمدلله ما شرمنده نشدیم».
در جمع‌بندی عملکرد دولت در یک سال اخیر هم فارغ از نگاهی به آمار بیکاری و حس عمومی مردم در حوزه اقتصاد می‌گوید: «امسال از فروردین تا امروز، بنده خوشحالم که خدمت ملت بزرگوار و عزیز ایران اعلام کنم دولت به قول‌هایی که به مردم از اول سال یا پایان سال گذشته داده، عمل کرده و خدا را شکرگزاریم که خداوند به ما توفیق داد برابر مردم شرمنده نشویم».
حقیقت این است که در ادامه یادداشت اصلا قصد ندارم به نقد فنی اظهارات رئیس‌جمهور بپردازم، پیش‌تر در همین جریده این کار در حد وسع و بضاعت انجام گرفته؛ هم از خیل لشکر بیکاران نوشته شده است و هم از لبه تند و تیز و اعتمادسوز تبعیض نوشته شده و هم از الیگارشی حاکم بر مدیریت خسته و فرتوت و پیرمردسالار دولت؛ هم از رکود سنگین در بازار گفته شده است و هم از تعطیلی کارخانه‌های اسمی و هم از فرش قرمز پهن کردن برای اقتصاد چشم‌بادامی‌ها و عثمانی‌ها و اروپایی‌ها و... بسیاری از اهالی فن خیلی جدی‌تر و تخصصی‌تر در این باره دلسوزانه گفته‌اند و نوشته‌اند، روی سخن از اینجا به بعد با مشاوران جناب روحانی است که به ادامه این مسیر و این دست‌فرمان علاقه دارند. کسانی که کاش به ایشان بگویند برای مردم بدتر از ناکارآمدی‌ها، توجیه مبتذل آنهاست، کاش بگویند برای مردم سخت‌تر از نارسایی‌ها در سیستم اجرایی این است که صریح بگوییم حتی شرمنده هم نیستیم، کاش بگویند اگر هیچ نگویید هم، مردم آن قدر شریف هستند که فراموش کنند در وعده‌های انتخاباتی گفته شد «آنچنان رونق اقتصادی ایجاد بکنیم که دیگر کسی نیاز به یارانه هم نداشته باشد»، مردم آنقدر بزرگوار هستند که بگذرند از اینکه قرار بود پس از برجام هر روز یک گشایش در کار باشد اما عایدی 3 سال رفت و آمد و قدم زدن و لبخند ژکوند تحویل دادن به تعبیر رئیس بانک مرکزی تقریبا هیچ است، مردم شریف ما همه اینها را شاید ببخشند، شاید اگر سرت را جلوی‌شان خم کنی و عذرخواهی کنی که وعده دادی و عمل نکردی بگذرند اما به شرطی که حداقل دیگر کسی نگوید الحمدلله همه چیز گل‌وبلبل است و شرمنده هم نیستیم که در منطق حکومترانی اسلامی برای کارهای پرکرده هم کارگزار باید شرمنده مردم باشد چه رسد برای این همه وعده نکرده!