حسن روانشید*: ماه اسفند آمد و کسبه به فراخور حال‌شان انبارها را نو و کهنه می‌کنند؛ باید تا پایان سال هر آنچه می‌توانند از انباشته خدمات و اجناس کاسته و موجودی حساب‌های سال را افزایش دهند. آنها برای خرید این اجناس هزینه کرده و چک‌های مدت‌دار داده‌اند و اگر نتوانند بدهی‌های خود را پرداخت کنند، اعتبارشان در مراودات آینده از بین خواهد رفت، بنابراین تنها راه و چاره، زدن چوب حراج به اموال و اجرای خدمات است؛ پلاکاردها بالا می‌رود و اعلان‌های چاپی دست‌به‌دست می‌گردد و اگر درآمد حاصله دندان‌گیر باشد قسمتی از آن صرف تبلیغات میدانی در رسانه‌های دیداری و شنیداری می‌شود یا از صفحات بعضی جراید خاص سر درمی‌آورد! این رسم سال‌هاست در بازار اقتصاد کشور جریان دارد و بخش خصوصی توانسته از این راه قسمتی از مشکلات نقدینگی خود را در پایان سال و برای پرداخت بدهی‌های سنواتی حل کند. اما حراج در بخش دولتی بی‌سابقه است که امسال 2 ارگان مهم تأمین بودجه برای هزینه‌های عمومی، چوب حراج واقعی را به دست گرفته‌اند تا همچون بازرگانان و کاسبان ورشکسته آتش به مال‌شان بزنند! از آغاز تا پاییز امسال شهرداری اصفهان به‌صورت لاک‌پشتی، آرام و بی‌صدا وارد این پروسه شده و این امر حاصل عدم موفقیت در پروژه دریافت عوارض نوسازی 6‌ ماه اول سال جاری است که توسط این ارگان پیش‌خور شده است! یکی از شاغلان در بخش مالی شهرداری اصفهان که نمی‌خواست نامش فاش شود و در لیست اخراجی‌ها قرار گیرد، می‌گوید: پس از شکست طرح دریافت عوارض نوسازی 6 ‌ماه اول و تخفیف 35 درصدی پروانه ساخت بافت‌های فرسوده و بخشش جرائم مختلف خدمات شهری که اگر به حقیقت می‌پیوست از جذابیت‌های کسب درآمدهای از دست‌رفته بود، هم‌اکنون بیلبوردها و پانل‌هایی با ادبیات و طرح‌های تازه که نوعی التماس به شهروندان برای تأمین هزینه‌های شهری آنها با رقم زیر قیمت تمام‌شده است در میادین و بزرگراه‌ها نصب‌شده و خواننده را به تفکر و شک وامی‌دارد! تا پیش خود بیندیشد چگونه این ارگان که تا یکی دو سال پیش، قبل از دریافت فیش واریزی، قدمی برای انجام خدمات شهری پیش نمی‌گذاشت، امروز کاسه به دست در میادین شهر ندا می‌دهد بشتابید که حراج واقعی اینجاست! و تاجر آن آتش به مال خود زده! این تنها یک روی سکه است که می‌تواند چالش‌هایی را در کوتاه‌مدت ایجاد کند اما روی دیگر آن حامل خبرهای ناگواری است مبنی بر اینکه شهرداری اصفهان نیز همچون سازمان برنامه‌وبودجه کشور وارد گود صرافان شده و از ربح‌دهندگان مختلف وجوه کلانی را برای ادامه و اتمام پروژه‌های بدون پشتوانه مالی و کمک‌های دولتی و با مشارکت بخش خصوصی قبل از پایان یافتن دولت یازدهم، دریافت می‌کند که در این تنگنای اقتصادی همچون خوردن هلو با هسته است! شورای شهر هم که قطعاً نمی‌تواند از این اتفاق بی‌اطلاع باشد آگاه است که با این اقدام عجولانه زمینه تلاش را برای اعضای این شورا و شهردار آینده سخت و ناممکن کرده و ده‌ها طرح کلان نیم‌بند را با شهری به‌هم‌ریخته روی دست آنها می‌گذارد! واگذاری سهام تراکم در مقابل کالا به بخش خصوصی، نسیه‌بری از شرکت وابسته «م- ن- الف»، بدهی‌های کلان به شرکت‌های خدماتی و امروز دریافت تسهیلات از شبه‌بانک‌ها برای آغاز و ادامه طرح‌های نیمه‌تمام همراه با رکود ساخت‌وساز که تنها راه درآمد شهرداری است، نمی‌تواند یک ایده موفق برای این ارگان عمومی در آینده باشد. از سوی دیگر سازمان امور مالیاتی اصفهان نیز که با عدم مراجعه مؤدیان و شرکت‌ها برای تعیین تکلیف پرونده‌های مالیاتی خود از سال ۹۴ به قبل مواجه شده‌، طی اطلاعیه‌ای از آنها خواسته برای استفاده از بخشش‌های جرائم موجود در پرونده به سرممیزان این اداره مراجعه و پیرامون مالیات‌های خود توافق و با شرایط سهل نسبت به پرداخت آنها اقدام کنند! مجموعه این تحرکات قبل از 29 اردیبهشت 96 نشان از آن دارد که بخش دولتی می‌خواهد از حضور یکپارچه مردم در سالروز 22 بهمن که نمونه‌ای از حماسه بی‌نظیر این قشر در انتخابات آینده دارد بهره‌برداری کند! در این تحرکات که بوی سرمایه‌گذاری از بیت‌المال را می‌دهد، بی‌توجهی بعضی مسؤولان به فرمایشات مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در اجتماع مردم آذربایجان شرقی مشهود است. حضرت آقا در فرازی از سخنان خود فرمودند: «اما مطلب بعدی که می‌خواهم عرض کنم، خطاب به مسؤولین محترم کشور است؛ به مسؤولین عرض می‌کنم این حضور مردمی در بیست و دوم بهمن را به‌حساب گلایه نداشتن از فعالیت‌های ما مسؤولین به‌حساب نیاورند، مردم گله‌مندند، از بسیاری از چیزهایی که در کشور می‌گذرد، مردم گله‌مندند، مردم با تبعیض میانه‌ای ندارند، هر جا تبعیض ببینند، احساس ناراحتی و رنج می‌کنند، هر جا کم‌کاری ببینند همین‌جور، هر جا بی‌اعتنایی به مشکلات ببینند همین‌جور، هر جا پیش نرفتن کارها را ببینند همین‌جور، مردم گله‌مندند، بیست و دوم بهمن حساب خودش را دارد، ایستادگی مردم در مقابل دشمن کمین کرده برای بلعیدن ایران یک حرف است که این در بیست‌ودوم بهمن ظاهر شد اما توقعات آنها از ما مسؤولین یک حرف دیگر است. ما امسال را عرض کردیم سال «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل»؛ سال دارد تمام می‌شود، الان آخر بهمن است. اقدام و عمل باید نشان داده شود، من اول سال هم گفتم که مسؤولین کشور چه مسؤولان قوه مجریه و دولت، چه مسؤولین قوه‌قضائیه، چه مسؤولین مجلس، فرقی نمی‌کند، همه آخر سال باید نشان بدهند که در این سال برای اقدام و عمل چه کرده‌اند، نگویید باید چنین بشود، بگویید چنین شد، این را باید
مشخص بکنند».
*روزنامه‌نگار پیشکسوت