ب- عاملان حمله در تماسی تلفنی با سازمان اطلاعاتی و امنیتی آمریکا مسوولیت حادثه را بر عهده گرفتند.
ج- عاملان حمله در تماس تلفنی درخواست‌های خود را مطرح و ضرب‌الاجل تعیین کردند. آنها با استفاده از رمز مخابراتی خاص رئیس‌جمهور و دیگر ساختارهای امنیتی و حفاظتی، توانایی و قدرت خود را در عملی کردن تهدیدات نشان دادند.
د- سازمان امنیت پس از اعلان برقراری حالت اضطراری تداوم حکومت COG، ظاهرا به قصد حفاظت از سران و رهبران سیاسی کشور، آنها را به پناهگاه‌های امن انتقال داد.
هـ- بعدازظهر یازدهم سپتامبر، رئیس‌جمهور با عاملان حمله گفت‌وگو کرد و به توافق‌هایی رسیدند و درخواست‌ها نیز در غروب همان روز تامین شد.
و- این عملیات خارج از توان متعصبان مذهبی و برخلاف باورهای کسانی است که به عقوبت و مجازات در روز جزا معتقدند. طرف‌های مذاکرات رئیس‌جمهور باید از خیل کسانی باشند که به خوبی با ساختار اجرایی دولت آشنا و از اطلاعات درون آن کاملا باخبر باشند. فقط در چنین زمانی می‌توان رئیس‌جمهور را مجبور به اجرای دستورات دیکته شده کرد.
ز- در این کودتا، به جای پایین کشیدن
پر سر و صدای ساختار رسمی موجود و جایگزینی ساختار جدید، ترجیح دادند مهره‌های خود را در راس هرم قدرت سازمان فعلی (هرچند به‌طور غیررسمی و پنهان) قرار دهند.
یکی از منابع اصلی تامین‌کننده اطلاعات برای عاملان حمله، در اصل همین مهره‌های پنهان در داخل ساختارها بودند که در نهایت توانستند قدرت را به دست گیرند.
بسیج نیروهای FBI
آفتاب روز یازدهم سپتامبر هنوز غروب نکرده بود که سازمان FBI یک چهارم از همه نیروهای خود را برای بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین ماموریت تاریخ تحقیقات جنایی آماده کرد. در این ماموریت
7 هزار مامور پلیس، 4 هزار نفر از ماموران FBI را همراهی می‌کردند. علاوه بر این
11 هزار مامور، واحدهای پلیس قضایی از بخش جنایی قوه قضائیه کشور، نیروهای ادارات مهاجرت، کمیته امنیت ملی، ماموران C I A و واحدهای اطلاعاتی وزارت دفاع هم در این عملیات عظیم بسیج شدند. لشکرکشی تحقیقاتی محدود به خاک آمریکا نبود، بلکه پلیس بین‌الملل و نیروهایی از دیگر کشورهای همسو با آمریکا نیز به طور هماهنگ به نیروهای FBI پیوستند. قبل از پایان روز یازدهم سپتامبر، در حالی که ساکنان نیویورک و مردم آمریکا از ضربه روانی ناشی از حادثه رها نشده بودند و همبستگی عاطفی با مصدومان و بازماندگان در اوج بود، FBI طی اطلاعیه‌ای از مردم خواست هر آنچه از مشاهدات خود را که می‌تواند به روشن شدن ماجرا کمک کند، از طریق تماس تلفنی یا پست الکترونیکی در اختیار این سازمان قرار دهند. در مدت 3 روز اول پس از این فراخوان ملی، 3هزار و 800 پیام تلفنی و 30 هزار نامه از طریق پست الکترونیکی به دست FBI رسید. 2هزار و 400 گزارش نیز به وسیله ماموران لشکر تحقیقاتی FBI تهیه و به مرکز فرماندهی سازمان ارسال شد. یک روز بعد از حادثه، جان اشکرافت در مصاحبه مطبوعاتی اعلام کرد که FBI به اطلاعاتی مبنی بر تروریستی بودن ماجرا دست یافته است. در همان تحقیقات اولیه، انگشت اتهام به بن‌لادن و شبکه او اشاره داشت.
بنا به گزارش اشکرافت، افرادی از شبکه بن لادن قبلا به طور قانونی وارد کشور شده و پس از گذراندن دوره‌های فشرده پروازی، در قالب 4 گروه 5 نفری خود را برای عملیات انتحاری (Kamikaze) آماده کردند. این گروه‌ها پس از ربودن هواپیما، تصمیم داشتند هواپیما و سرنشینان آن را به مراکز مهم تاسیساتی بکوبند. 2 روز پس از مصاحبه مطبوعاتی اشکرافت (14 سپتامبر) فهرست
19 نفره‌ای از اسامی عربی اعلام شد که احتمال می‌دادند در ربودن هواپیما شرکت داشته‌اند. این فهرست توسط جان اشکرافت (دادستان) و رابرت مولر (رئیس FBI) تایید شد. چند هفته پس از حادثه، نشریات بین‌المللی گزارش‌های تکمیلی از نحوه زندگی هواپیماربایان را به چاپ رساندند. در این گزارش چنین آمده که این افراد از هرگونه حرکتی که موجب کنجکاوی دوستان یا همسایگان آنها شود، شدیدا پرهیز می‌کردند و تا به حال هیچ عملی که پای پلیس کشورهای غربی را به میان بکشد از آنها سر نزده و به این طریق در خیل مردم عادی خود را پنهان کرده بودند، لذا تا پیش از عملیات کاملا ناشناخته بودند.
ادامه دارد