گلی که پدرو در فاصله‌ 20 دقیقه به پایان بازی چلسی و سوآنزی زد نقشی مهم در تعیین  نتیجه‌ نهایی داشت. شاید این گل را پدرو بیش از هرکسی مدیون لوکاژ فابیانسکی باشد که اجازه داد شوت نه چندان محکم و زاویه‌دار او از زیر دست‌هایش رد شود و به تور بچسبد اما به هر سو این گل روی پاس سسک فابرگاس، پاسی که با آن 2 هافبک سوآنزی را از جریان بازی خارج کرد به دست آمد. این صدودومین پاس گل فابرگاس در لیگ برتر بود، در سیصدمین حضورش در این لیگ. هافبک اسپانیایی چلسی از این منظر حالا فقط رایان گیگز را بالای سر خودش می‌بیند. پاس گل فابرگاس به پدرو اما تنها تاثیر او در بازی هفته‌ گذشته نبود. ستاره‌ سابق آرسنال در همان 3 دقیقه‌ ابتدایی بازی 2 بار دیگو کاستا را با پاس‌های عمقی دقیقش روانه‌ دروازه‌ فابیانسکی کرد و در نیمه‌ دوم هم یک بار ادن آزار را با او در موقعیتی تک‌به‌تک قرار داد. مهم‌تر از همه البته گل اول بازی بود که خود فابرگاس زد. او در ادامه یک بار هم تیر دروازه‌ فابیانسکی را به لرزه درآورد. با اینکه فابرگاس این فصل جایی در ترکیب اصلی چلسی به رهبری آنتونیو کونته نداشته اما از فرصت‌های کمی که به او رسیده به بهترین شکل استفاده کرده و به شکلی شگفت‌انگیز نسبت به دقایقی که در زمین بوده بیشترین تاثیر مستقیم روی گل‌های تیمش را داشته؛ بیشتر از کاستا و آزار و پدرو. فابرگاس تا این مقطع از فصل 7 پاس گل داده و تنها 5 بازیکن را در این جدول بالاتر از خودش در لیگ می‌بیند، بازیکنانی که البته هر کدام‌شان حداقل 3 برابر او بازی کرده‌اند. شاید فابرگاس دیگر گزینه‌ اول برای ترکیب اصلی چلسی نباشد اما همچنان پاسور و گل‌آفرینی فوق‌العاده است، نکته‌ای که خود کونته هم بخوبی از آن آگاه است: «سسک یک بازیکن درجه یک و یک نابغه‌ فوتبالیه. من می‌تونم اونو همرده با آندره‌آ پیرلو قرار بدم. اشکال نداره اگه سسک نتونه در 10 ثانیه 100 متر بدوه، چون سرعت اون در ذهنش هست و وقتی توپ زیر پاشه واقعا یک نابغه است». کونته درباره‌ سرعت فابرگاس هم البته حق دارد. در جدال مقابل سوآنزی بالاترین سرعت او 8/25 کیلومتر در ساعت بود، عددی که به 2 دروازه‌بان حاضر در زمین نزدیکی بیشتری داشت تا هر کدام دیگر از بازیکنان 2 تیم. با این حال فابرگاس یک بار دیگر در این بازی هم ثابت کرد وقتی صاحب توپ است می‌تواند بیشترین تاثیر را در زمین داشته باشد. شرایط این فصل فابرگاس کمابیش به همین شکل بوده و او مجبور بوده از فرصت‌های کمی که به دست ‌آورده استفاده کند. فابرگاس در همان هفته‌ اول پاس گلی درجه یک به کاستا داد تا گل پیروزی چلسی در دقایق پایانی به ثمر برسد. فابرگاس در ضمن در جدال بسیار حساس در زمین منچسترسیتی هم یک پاس گل داد و روی 2 گل دیگر هم نقش داشت. فابرگاس در شب سال نو هم مقابل استوک 2 پاس گل داد اما تعویض او با نمانیا ماتیچ در دقیقه‌ 73 در حالی که چلسی 3 بر 2 پیش بود چکیده‌ای بود از وضعیت او در این فصل. سیستم 3-4-3 کونته با فابرگاس در مرکز زمین، کنار آنگولو کانته، فوتبالی جذاب‌تر پدید می‌آورد اما در عین حال استحکام دفاعی لازم را ندارد. چلسی در نهایت بعد از خارج شدن فابرگاس از زمین، بازی مقابل استوک را با نتیجه‌ 4 بر 2 برد. 2 گلی که تیم کونته در این بازی خورد دقیقا به اندازه‌ تعداد گل‌هایی بود که در 12 بازی قبل روی هم خورده بود. از اینجا بود که فابرگاس یک بار دیگر از ترکیب اصلی کنار رفت و در 6 بازی آینده‌ تیمش، تا همین بازی هفته‌ گذشته مقابل سوآنزی، نیمکت‌نشین شد. درست است که کونته، فابرگاس را با پیرلو مقایسه می‌کند اما حقیقت اینجاست که استفاده از او در ترکیب چلسی، به شکلی که کونته از پیرلو در یوونتوس استفاده می‌کرد خیلی سخت است. کونته، پیرلو را در سیستم 2-5-3 یوونتوس بین 2 هافبک دیگر قرار می‌داد تا خط میانی‌اش از پوشش لازم دفاعی برخوردار باشد اما در سیستم
3-4-3 چلسی، سیستمی که آزار و کاستا و پدرو در آن می‌درخشند، تنها 2 هافبک میانی بازی می‌کنند و برای همین قرار دادن فابرگاس کنار کانته یا ماتیچ به استحکام دفاعی خط میانی ضربه می‌زند: «گاهی باید تصمیمی مشکل برای ایجاد تعادل در تیمت بگیری». خود فابرگاس هم آنقدر باهوش هست که شرایط کونته و تصمیمی که گرفته را درک کند: «از ابتدای راه این چالش پیش پای من بود و البته مثل همیشه شایعات زیادی هم وجود داشت. برای من مهم نیست بقیه چی میگن. من حتی یک لحظه هم به فکر ترک چلسی نیفتادم. گاهی تصمیم‌گیری برای بازیکن‌ها ساده است و بعد از اینکه 2 تا بازی پشت سر هم به زمین نمیرن خسته می‌شن و می‌خوان تیم‌شون را عوض کنن. برای من اینطوری نیست؛ برعکس، من از این چالش استقبال می‌کنم».