حسن صدرایی‌عارف: صبح موعود همه آمده بودند و آماده، از هفتاد و دو ملت؛ این بار برای وحدت. کلمه وحدت، فلسطین بود. سه‌شنبه سوم اسفند بنا بود ششمین کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه با کلام سیدنا القائد افتتاح شود اما مقدر بود که گره بسته مساله فلسطین با کلمه «خامنه‌ای» مفتوح شود. تازه جمعیت برخاسته به احترام قدوم «سیدعلی» نشسته بود که ناگاه مردی عرب ایستاد و شعری بلیغ قرائت کرد. مرد گمنام کراواتی زیر گنبد اجلاس سران، صدایش را به تاریخ سپرده بود. پچ‌پچ‌هایی در گرفته بود که او کیست که پیش پای حضرت آقا نطق می‌کند؟ اما او یک تنه با شعرش که از خمینی کبیر(ره) تا شهدای مقاومت و همچنین حشدالشعبی و حزب‌الله را می‌ستود، مجلس را از رسمیت انداخت تا اهلیت بر جمع دوستداران فلسطین حاکم شود. سرانجام وقتی با ذکر صلواتی به سلامت باش آقایش نشست، حضرت آقا از آن بالای تریبون با لبخندی به جانب او و اشارت سلام دست‌شان، او را شادمان کردند. دست آخر نیز ستاره گمنام محفل درخشید. با گذر از حلقه‌های تودر‌توی میهمانان که گرد حضرت آقا را گرفته بودند با لطایف‌الحیلی دست ایشان را بوسید و چفیه متبرک مشهور را به رسم صله دریافت کرد. چفیه را همان جا به گردن انداخت و تا روز آخر اجلاس با آن فخر فروخت. وقتی از طرف خبرگزاری حوزه با او هم صحبت شدیم خودش را علی‌السراحی معرفی کرد؛ عراقی‌الاصل و مقیم آلمان و رئیس سازمان بین‌المللی مبارزه با تروریسم و افراطی‌گری. می‌گوید سفرها و فعالیت‌هایی را تحت پوشش سازمان ملل متحد داشته که هدف از آن جرم‌انگاری تفکر منحرف وهابی و تکفیری و معرفی سرمداران و رهبران تفکر تکفیری و تروریستی به دادگاه‌های بین‌المللی و ثبت آنها در لیست تروریست‌ها و ممانعت از ورود آنها به اتحادیه اروپایی است.
اجلاس انتفاضه را چطور دیدید؟
کنفرانس همانطور که امام خامنه‌ای در سخنان خود به آن اشاره کردند، باید این مساله را دوباره زنده کند و مورد توجه قرار دهد. همچنین تلاش کشورهای عربی و اسلامی همسو و یکپارچه شود تا بتواند از رنج‌ها و مشکلات مردم فلسطین که همچنان از ظلم و ستم رژیم صهیونیستی و همچنین برخی دولت‌های خاورمیانه از جمله عربستان، قطر و ترکیه رنج می‌برد، بکاهد. متاسفانه این دولت‌ها به طور کامل تحت فرمان و بله قربان‌گوی رژیم اسرائیل هستند.
به یکباره ایستادید و قبل از بیانات رهبر معظم انقلاب اقدام به خواندن شعر کردید...
امیدوار بودم در حضور امام خامنه‌ای این شعر را که درباره مقاومت عراق، لبنان و فلسطین بود، قرائت کنم و الحمد‌الله آقا این شعر را پسندیدند. بعد از مدت‌ها به هدیه‌ای گرانبها و با ارزش که همان چفیه است و حضرت آقا هم همیشه بر گردن مبارک دارند، دست پیدا کردم و این چفیه را هنگام خروج آقا از سالن اجلاس گرفتم. بسیاری از حاضران آمدند تا چفیه امام خامنه‌ای را ببوسند و از آن تبرک بجویند. حتی برخی از برادران انگشتری خود را متبرک کردند. به نظرم این چفیه، بهترین هدیه بود بویژه که معتقدم این چفیه، تنها یک شال گردن نیست بلکه نماد و نشانه مقاومت، عزت و صلابت است.بویژه که ایران ثابت کرده یک قدرت راهبردی برای تمام آزادی‌خواهان چه سنی و چه شیعی بوده، هست و خواهد بود.
ممکن است که دوباره شعر را بخوانید؟
یا صاحی کبّر اله الکون مغتبطاً
الله اکبر وسع قاده الشغب
إنّ الخمینی عرش الشاه زلزله
والخامنئی یذیب الکفر بالرعب
وبالحشد المقدس وحزب‌الله صاعقه
ترمی الطغام بالنیران من الغضب
فتحی ویحیى وعباس وراغب والعماد
قد غدوا بیارق اعزاز مدى الحقب
والسید الصدر نبراساً سمى صعداً
فی مقلتیه صباحاً غیر محتجب
ترجمه:
ای دوست بزرگی عظمت خداوند جهان را به یاد آر
امام خمینی تخت حکومت شاه را به لرزه در آورد و امام خامنه‌ای با شجاعت کفر را نابود می‌کند
با بسیج مردمی عراق و حزب‌الله صاعقه‌وار با آتش خشم گروهک‌های تروریستی را به نابودی می‌کشاند
فتحی، یحیی، عباس، راغب و عماد (نام تنی چند از علما و رهبران و شهدای مقاومت) با عزت و شرف جاویدان شدند
شهید سید صدر همچون چراغی درخشان اوج گرفت و به آسمان‌ها رفت)
البته این را بگویم که این شعر را بنده نسرودم بلکه آن را حفظ کردم. این شعر از عباس تفتونی شاعر مقاومت لبنان است.