احمد عزیزی، شاعر انقلاب که پریروز- ۱۵ اسفند ۹۵- وارد دهمین سال بودنش در وضعیت کما شده بود، به دلیل انسداد روده، تحت یک عمل جراحی ضروری قرار گرفت و دیروز به دلیل عوارض پیش آمده، چشم از جهان فروبست و به دیدار حق شتافت.
به گزارش «وطن‌امروز»، این شاعر اهل‌بیت علیهم‌السلام، 9 سال پیش- ۱۵ اسفند ۸۶- به دلیل کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج و بیماری قلبی و کلیوی به کما رفت و از همان زمان تاکنون در بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه تحت مراقبت‌های ویژه پزشکی قرار داشت.
مرحوم احمد عزیزی ۴ دی‌ماه ۳۷ در سرپل‌ذهاب کرمانشاه به دنیا آمد. وی در کودکی با عشایر سیاه‌چادرنشین حشر و نشر فراوان داشت و قبل از رفتن به دبستان، خواندن و نوشتن را بدون داشتن معلم و تنها از روی کنجکاوی و تأمل و دقت به نوشته‌های روی تابلوها و اسامی خیابان‌ها و... بخوبی فرا گرفت. عزیزی قبل از پیروزی انقلاب به دعوت شمس آل‌احمد به تهران رفت و دیداری نیز با شهید مرتضی مطهری(ره) داشت. وی با آغاز جنگ به همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد و برای مدتی نیز ساکن شهرستان نور شد، سپس در تهران اقامت گزید و به همکاری با روزنامه جمهوری اسلامی پرداخت. این شاعر انقلابی سرودن شعر را از سال‌های جوانی با مجله جوانان آغاز کرد. وی از پانزدهم اسفندماه 86 تا دیروز به علت کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج و بیماری قلبی و کلیوی در بخش آی‌سی‌یو بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه بستری بود. عزیزی آثار شعر و نثر ادبی متعددی دارد و شاعری با سبک منحصربه‌فرد است که این سبک به‌صورت مثنوی در «کفش‌های مکاشفه» جلوه کرده است. تمایل سبک وی به معنویت و عرفان اسلامی با فرم جدیدی از مثنوی- ملهم از مثنوی مولوی- در شعر معاصر بی‌نظیر است. این سبک تاثیر بسیار زیادی بر شعر معاصر گذاشته است. اشعار عزیزی با عرفان اسلامی آمیختگی دارد و تمجید از اهل‌بیت علیهم‌السلام در بیشتر آثارش موج می‌زند. شرجی آواز، باغ تناسخ، ترجمه زخم، باران پروانه، رودخانه رؤیا، ملکوت تکلم و سیل گلسرخ از جمله آثار این شاعر اهل‌بیت علیهم‌السلام است. حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای رهبر حکیم انقلاب، ۲۸ مهر 90 طی سفر به کرمانشاه از احمد عزیزی در بیمارستان عیادت کردند و وی را مورد تفقد قرار دادند.