این سود حاصل از مبادله سهام شرکت هواپیمایی یونایتد ایرلاین (5 میلیون دلار)، سهام آمریکن ایرلاین
(4 میلیون دلار)، سهام مورگان استنلی (2/1 میلیون دلار) و سهام مریل لینچ (5/5 میلیون دلار) ثبت شده بود. گزارش دیگری از کمیسیون نشان داد این مقام ارشد دولتی همزمان با وقوع حادثه، در حال نقد کردن
5/2 میلیون دلار سود حاصل از فروش سهام شرکت آمریکن ایرلاین بوده که موفق به انجام آن نمی‌شود.
پس از انتشار گزارش کمیسیون امنیتی سهام شیکاگو، سازمان بین‌المللی امنیت سهام (IOSCO) در سطح بین‌المللی تحقیقات گسترده‌ای را در تمام مراکز عمده سهام جهان آغاز کرد و نتایج این گزارش به‌طور مشروح در سایت www.sfgate.com منعکس شد. در کنفرانس خبری ویدئویی پانزدهم اکتبر 2001، IOSCO یک گزارش اجمالی از تحقیقات انجام شده ارائه کرد. اختلاس ثابت شده مقامات دولتی آمریکا در این گزارش که از آن به عنوان «بزرگ‌ترین تخلف مالی دولتی» یاد شد، به صدها میلیون دلار می‌رسد. حساب‌های بانکی اسامه بن‌لادن در سال 1998 به دستور آمریکا در سراسر جهان بسته شده بود و توان مالی گروه طالبان به مراتب کمتر از آن بود که بتواند از «رانت اطلاعاتی» در مراکز تبادلات سهام استفاده کند.  پس از جریان بمب‌گذاری در دارالسلام و نایروبی، دولت کلینتون در حرکتی نمادین با دستوری به شماره 130909 صادر شده از کاخ سفید خواستار انسداد تمام حساب‌های بانکی بن‌لادن و طالبان شد. این اقدام با قطعنامه شماره 1193 شورای امنیت سازمان ملل متحد، در تاریخ
13 اوت 1998، جنبه بین‌المللی پیدا کرد. دولت کلینتون، مصادره اموال طالبان و بن‌لادن را تا لغو قراردادهای مخابراتی و خدمات ماهواره‌ای این گروه ادامه داد و به این ترتیب تنها کانال‌های مخابراتی و اطلاع‌رسانی آنها را مسدود کرد. پس از این اقدام بین‌المللی که به بهانه «تروریست» بودن بن‌لادن و گروه او صورت گرفت، میلیونر خواندن بن‌لادن امری مضحک می‌نمود.  پس از قطعنامه شماره 1296 شورای امنیت در تاریخ 19 اکتبر 1999، هرگونه کمک مالی و همکاری بانکی با اسامه بن‌لادن در ردیف معاونت و همکاری با تروریست‌ها قلمداد شد.
در چنین شرایطی، چه کسی یا کسانی می‌توانستند هزینه عملیات تروریستی 11 سپتامبر را از سال 1999 (انسداد حساب‌های بن‌لادن) تا
11 سپتامبر 2001 بپردازند؟ پس از قطعنامه سال 1999، هیچ نمونه همکاری مالی با بن‌لادن از سوی آمریکا به عنوان ناظر ذی‌نفع این ماجرا گزارش و ثابت نشد، اما حوادث پس از 11 سپتامبر نشان داد که تنها پشتیبان ممکن بن‌لادن در این مدت، ایالات متحده آمریکا بوده و بس. تحقیقات بعد از حادثه تا حدودی کارساز بود و برخی از مجاری دولتی، کمک‌های مالی به بن‌لادن را مشخص کرد؛ اما خیلی زودتر از آنکه اصل ماجرا را آشکار کند، متوقف شد. در میان یاوران مالی بن‌لادن، بانکی به اسم
 Alex Brown Deutsche Bank، سرمایه‌دار بزرگ آمریکایی است. این بانک با استفاده از رانت اطلاعاتی، یک هفته قبل از حادثه 11 سپتامبر تمام سهامی که از 2 شرکت هواپیمایی امریکن ایرلاین و یونایتد ایرلاین در اختیار داشت در بازار بورس به فروش رساند. نشریه سانفرانسیسکو کرونیکال در تاریخ 29 سپتامبر 2001 در مقاله‌ای با عنوان «سودهای مشکوک بازپس گرفته نشد» به قلم کریستین برت لسن و اسکات وینکور با تاکید بر سوءاستفاده مالی Alex Brown، تا حدی به عمق ماجرا اشاره می‌کند؛ این مقاله از طریق آدرس اینترنتی
 www.sfgate.com قابل بازخوانی است.  بررسی‌ها نشان می‌دهد A.B KKrongard - مدیرعامل Deutsche Bank- از سال‌های 1998 به بعد، از سوابق درخشانی در ارتش آمریکا برخوردار بوده است.
فرماندهی ستاد، فرماندهی توپخانه و مقام فرماندهی در نیروی دریایی آمریکا از جمله خدماتی است که او می‌تواند به آنها افتخار کند.
A.B KKrongard تا 26 مارس 2001 یکی از 3 شخصیت برجسته سازمان CIA محسوب می‌شد و هنوز از مشاوران ارشد و مورد اعتماد ریاست سازمان امنیتی آمریکا (CIA) به حساب می‌آید.
ادامه دارد