در نهایت پیام مطبوعاتی بوش بر اساس گزارش‌های CIA و با هدایت جورج تنت، چنین تنظیم و منتشر شد: «بر اساس آخرین اطلاعات به کمیته امنیت ملی، من و دیگر همکاران کمیته به نتایج جدیدی دست یافتیم. عاملان حمله کینه‌جویانه و کشنده‌ای که دیروز علیه کشور ما صورت گرفت، نیتی فراتر از وحشت و ترور در سر داشته‌اند. آنها جنگ را علیه ما آغاز کرده‌اند، لذا کشور ما باید با گرفتن تصمیمی قاطعانه در مقابل کسانی که آزادی و دموکراسی را مورد حمله قرار داده‌اند، متحد شود.
لازم است مردم آمریکا این دشمن را بشناسند، دشمنی که هیچ‌گاه با آن مواجه و رودررو قرار نگرفته‌اند. این دشمن که خود را از دید ما پنهان نگاه داشته، هیچ ارزشی برای جان انسان‌ها قائل نیست. این دشمن با میل و رغبت تمام جان مردم بی‌گناه را هدف قرار داده و سریع خود را پنهان می‌کند، اما او برای همیشه نمی‌تواند از دید ما پنهان بماند. این دشمن سعی دارد چهره خود را نشان ندهد، اما چهره او برای همیشه پوشیده نخواهد ماند. این دشمن چنین می‌انگارد که از پناهگاه امنی برخوردار است اما این پناهگاه برای همیشه امن نخواهد ماند. این دشمن نه‌تنها مردم آمریکا، بلکه تمام مردم دوستدار آزادی در سراسر جهان را مورد حمله قرار داده است. ایالات متحده آمریکا برای سرکوبی این دشمن تمام توان و امکانات خود را به کار خواهد گرفت. جهان در این حرکت با ما همراه خواهد شد، ما صبورانه و با چشمان باز مراقب خواهیم ماند و متحد و یکپارچه تصمیمات را اجرا خواهیم کرد. این نبرد هر چند طولانی و زمان‌بر باشد، نتیجه‌بخش خواهد بود اما بدون‌شک ما پیروز خواهیم شد و اجازه نخواهیم داد تا دشمن با به خطر انداختن آزادی ما پیروزی را از آن خود کند. با ارائه درخواستی به کنگره برای دریافت اعتبارات و اختیارات وسیع‌تر به منظور آمادگی بیشتر برای نجات مصدومان و مردم نیویورک و واشنگتن از هیچ اقدامی فروگذار نخواهیم کرد.
من از نمایندگان کنگره به خاطر وحدت و حمایت آنها تشکر می‌کنم. آمریکا همچنان یکپارچه و متحد است. شیفتگان آزادی نیز همراه ما خواهند بود. در رویارویی خطیر و به‌یادماندنی که خیر و نیکی ناچار از مقابله با شر و بدی خواهد بود، پیروزی از آن خیر است».
جز انگلیس که به صراحت و به طور رسمی مواضع آمریکا را تایید کرد، سفارتخانه‌های دیگر کشورها از عکس‌العمل واشنگتن نسبت به حادثه ناخرسند بودند.
طولی نکشید که سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی آلمان، مصر، فرانسه، اسرائیل و روسیه دریافتند گزارش‌ها و اطلاعات ارائه شده همتایان آنها در CIA بی‌پایه و اساس و خالی از دلایل کافی بوده و بهانه‌ای است برای فزون‌خواهی آمریکا. تعجب سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی فوق از این رو بود که CIA مدعی شد اطلاعات ارزشمندی در رابطه با سازمان القاعده و شخص بن‌لادن به دست آورده است. از سوی دیگر نتیجه‌گیری سریع سازمان FBI و همسویی آن با گزارش‌های سهل‌الحصول CIA برای سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی غیرآمریکایی غیرواقع می‌نمود. با این حال هیچ‌یک از کشورهای اروپایی قدمی در راه افشای سناریوی 11 سپتامبر برنداشتند. توجیه آنها در برابر این اقدام، ترس از اعتراض شدید افکار عمومی آمریکا و متهم شدن جورج بوش به کشاندن آمریکا به جنگی غیرضروری بود. همان روز و مقارن با سخنرانی جورج بوش، مصوبه شماره 1368 شورای امنیت سازمان ملل متحد به نفع آمریکا به تصویب رسید. این مصوبه، پاسخ به حمله
11 سپتامبر را حق مسلم آمریکا دانسته و به این کشور اجازه داد بنابر مفاد «قطعنامه سانفرانسیسکو» در قالب ائتلاف کشورهای دوست یا به تنهایی به دفاع از خود بپردازد.
مصوبه 1368 شورای امنیت سازمان ملل، تمام کشورها را در عملیات دستگیری و محاکمه عاملان، طراحان و یاری‌دهندگان این حادثه به همکاری دعوت می‌کند. این مصوبه همچنین هرگونه همکاری جزئی و کلی با عاملان حادثه را در ردیف کمک به عملیات تروریستی دانسته و کمک‌دهندگان را مجرم به حساب می‌آورد. به عبارت دیگر شورای امنیت سازمان ملل به آمریکا اجازه می‌دهد حق حاکمیت دیگر کشورها را نادیده گرفته و هر کشوری که به نوعی از نظر آمریکا متهم به حمایت از طراحان حادثه شود یا از تسلیم عاملان حادثه به دادگاه‌های بین‌المللی خودداری ورزد، در ردیف مجرمان قرار گیرد. با توجه به تصریح این مصوبه بر محاکمه عاملان و طراحان حادثه در دادگاه‌های بین‌المللی و نه دادگاه‌های آمریکایی، آمریکا خود راسا اقدام به دستگیری و محاکمه آنچه او زندانیان جنگی نامید، کرد.
ادامه دارد