پرسپولیسی‌ها در بهترین و بدترین روزهای این تیم، محکوم به تحمل اتفاقات عجیب در ترکیب تیم‌شان هستند. بابک حاتمی، حمیدرضا علی‌عسگری و محمدرضا خانزاده،
2 سال قبل کابوس طرفداران پرسپولیس بودند. مدافعان کناری که با اشتباهات پرتعدادشان، شانس رسیدن پرسپولیس به فینال جام حذفی و صعود در آسیا را از این تیم گرفتند. 2 نفر از این 3 نفر، فصل پیش پرسپولیس را ترک کردند اما حاتمی ماند تا به اشتباه کردن ادامه بدهد. بازیکنی که خوب بازی نمی‌کرد اما سرمربی پرسپولیس، علاقه‌ای به کنار گذاشتنش نداشت. استفاده از بابک حاتمی در ترکیب اصلی، توجیه منطقی نداشت اما برانکو در بازی‌های زیادی او یا نورمحمدی را برای حفظ نتیجه به زمین می‌فرستاد و تیمش بلافاصله بعد از ورود آنها گل می‌خورد. این فصل حاتمی و نورمحمدی در پرسپولیس نیستند اما برانکو چرخه حاتمی ساختن برای پرسپولیس را نگه داشته است. پرسپولیس نیم‌فصل اول لیگ را فقط با 5 گل خورده تمام کرد. گل‌هایی که 3 تای آن، با شوت از راه دور بود و فقط 2 تیم توانستند از محوطه جریمه به پرسپولیس گل بزنند. یکی از این دو گل با اشتباه مستقیم ربیع‌خواه بود. مدافع چپ پراشتباه و ناشناخته پرسپولیس که آمار خوب دفاعی این تیم باعث می‌شد برانکو زیاد به‌خاطر بازی دادن به او بازخواست نشود. افت دفاع پرسپولیس، دوباره موضوع بازی دادن به ربیع‌خواه را مورد توجه قرار داده است. ربیع‌خواه در 3 بازی از 4 بازی آخر پرسپولیس در لیگ فیکس بازی کرده و این تیم فقط در یک بازی با حضور او توانسته دروازه‌اش را بسته نگه دارد. پیش از بازگشت ربیع‌خواه به ترکیب، پرسپولیس نیم‌فصل دوم 5 کلین شیت از 6 مسابقه داشت. برانکو که نیم‌فصل اول با داشتن رضاییان و آرام‌طبع، ربیع‌خواه را فیکس بازی می‌داد حالا محرمی آماده را به‌خاطر او نیمکت‌نشین می‌کند تا سمت چپ به پاشنه آشیل تیم او تبدیل شود. به نظر می‌رسد چرخه علی‌عسگری، حاتمی و حالا ربیع‌خواه برای پرسپولیس متوقف نخواهد شد. بازیکنانی که حال و آینده‌شان به یک اندازه خاکستری است.
حفره پرنشدنی جبهه چپ
6 گل از 10 گل خورده پرسپولیس روی تاثیر مستقیم ضعف سمت چپ دفاعی این تیم  بود. برانکو ابتدای فصل یک اشتباه کرد و دفاع چپ تخصصی‌ جز محمدامین آرام‌طبع جذب نکرد. حالا در روزهایی که جرات نمی‌کند به آرام‌طبع بازی دهد، از بین احمدزاده و ربیع‌خواه مدافع چپش را انتخاب می‌کند. 2 بازیکنی که مجبورند در پست غیرتخصصی به میدان بروند. از شانس بد برانکو، رضاییان در تنبیه انضباطی به سر می‌برد و ماهینی هم نمی‌تواند در دفاع چپ بازی کند. پرسپولیس مقابل نفت آبادان هم از سمت چپ دفاعی آسیب‌پذیر بود و تنها گل بازی، از روی سانتری که نفتی‌ها از آن منطقه ارسال کردند به ثمر رسید. به همین بهانه همه دفعاتی که سمت چپ پرسپولیس، «چپ» شد و منجر به دریافت گل شد را مرور می‌کنیم. نخستین جایی که این فصل پرسپولیس ضربه خورد، در سمت چپ دفاعی بود. نخستین گل خورده پرسپولیس در این فصل از سمت راست تهاجمی فولاد یا چپ تدافعی پرسپولیس به ثمر رسید. عبدالله ناصری از پشت ربیع‌خواه پا به توپ حرکت کرد، محسن ربیع‌خواه حتی نتوانست با خطا او را متوقف کند و در نهایت هم ناصری با شوت دروازه این تیم را باز کرد. کاوه رضایی هم تیرخلاص استقلال به پرسپولیس را از همین منطقه زده بود. کاوه هم مانند ناصری فضای پشت دفاع (سمت چپ) پرسپولیس را نشانه گرفت و با یک شوت، دروازه بیرانوند را باز کرد. گل علی قربانی، روی سانتر فرشید اسماعیلی به ثمر رسید. سانتری که فرشید از سمت چپ ارسال  و علی قربانی تبدیل به گل کرد. اما  برسیم به بازی رفت مقابل سپاهان در اصفهان. احمد نوراللهی برای پوشاندن ضعف ربیع‌خواه مجبور شد منطقه مربوط به خودش را ترک کند. حتی محمد انصاری هم برای کمک به ربیع‌خواه از دفاع وسط تا آن منطقه از زمین کنار رفته بود. در نهایت یک پاس کافی بود تا حاجی‌صفی در منطقه‌ای از شوت‌زنی قرار بگیرد که تهی از بازیکن است. اصلی‌ترین ضعفی که باعث شد پرسپولیس مقابل سپاهان دروازه‌اش باز شود، در کنار شوت زیبای حاجی‌صفی، تمرکز به دفاع چپی بود که هیچ‌کس از آن مطمئن نبود. همه در سمت چپ تجمع کردند تا با یک شوت دروازه پرسپولیس باز شود. در بازی با نفت آبادان در سمت چپ دفاعی پرسپولیس توپ لو می‌رود و با یک سانتر از آن منطقه، توپ تبدیل به گل  می‌شود. در تقابل با پدیده مشهد یونس شاکری در سمت چپ دفاعی پرسپولیس صاحب توپ می‌شود. توپ را حفظ می‌کند تا محسن یوسفی از کنار مدافعان پرسپولیس حرکت کند. محسن هم کار سختی برای گل کردن این توپ نداشت. باز هم ردی از سمت چپ دفاعی پرسپولیس در این گل خورده به جای مانده است. همه مدافعان مجبورند در منطقه‌ای جمع شوند که فضای ربیع‌خواه جا مانده را پر کنند. در حالتی که 3 قرمزپوش، یک بازیکن پدیده را مهار کرده‌اند، این توپ تبدیل به گل می‌شود. شاکری پاس گل را از سمت چپ ارسال می‌کند.