محمدباقر قالیباف می‌گوید دولتی‌ها آمار واقعی بیکاری در سال 95 را به این دلیل محرمانه کرده‌اند که از برملا شدن آمار بیکاری در کشور هراس دارند. کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری همچنین گفت که وضعیت معیشتی در جامعه باعث بغرنج شدن وضعیت بیکاران شده است. قالیباف افزود: یک کارگر با حقوق پایه 930 هزار تومان نمی‌تواند مایحتاج اولیه زندگی خود را تامین کند. قالیباف درباره برنامه‌های خود برای خروج کشور از بحران اقتصادی فعلی گفت: همانطور که اشاره شد، باید در ابتدا برای خروج از بحران به سمت اقدامات فوری و اورژانسی رفت. بر همین اساس  در کنار ایجاد ۵ میلیون شغل باید حمایت‌های ویژه‌ای از افراد آسیب‌پذیر و در معرض آسیب صورت گیرد تا شاهد کاهش مشکلات در کنار افزایش آمارهای مربوط به مؤلفه‌های مثبت بازار کسب و کار باشیم. طرح کارانه که بنده مطرح کردم به معنای گداپروری یا صدقه دادن به مردم نیست. محمدباقر قالیباف اظهار داشت: سوالی که مردم بحق می‌پرسند این است که در وضعیت اقتصادی امروز، چه قدر از این ۹۳۰ هزار تومان را می‌توان پس‌انداز کرد؟ چه‌طور می‌توانند با این حقوق، دل‌نگران آینده فرزندان‌شان، تحصیل‌شان، تهیه جهیزیه دختران‌شان و مواردی از این دست نباشند؟ چه‌طور می‌توانند مایحتاج روزانه‌شان را، گوشت‌شان را، مرغ‌شان را، گوجه، تخم‌مرغ و نان‌شان را تهیه کنند؟ من سال‌هاست در کوچه‌پس‌کوچه‌های جنوب شهر گشته‌ام. دولتمردان یا صدای درد و نارضایتی مردم را نمی‌شنوند یا اینکه می‌شنوند و بی‌تفاوتند. شرمندگی آن پدران، حاصل همین نگاه است. وی ادامه داد: بازار کار ایران با وجود اشتغال حدود ۲۳ میلیون نفر، بازار نامتعادلی است. از این تعداد درصد بالایی در ناامنی شغلی به‌سر می‌برند. درحدود ۹۰ درصد از کارگران دارای قراردادهای موقت هستند که این شامل ۵۰ درصد از جمعیت شاغلان کشور می‌شود. در برخی از مناطق کشور آمار بیکاری بشدت بالاست به نحوی که بالای ۵۰ درصد بیکاری در تعدادی از استان‌های مرزی گزارش شده است. این جمعیت یا به مشاغل کاذب در همان مناطق روی می‌آورند یا به کلانشهرها مهاجرت می‌کنند و در این شهرها یا به آمار بزهکاری می‌افزایند یا مشغول کارهای موقت غیرتولیدی می‌شوند. در هر ساعت حدود ۱۵۰ نفر به جمعیت بیکاران کشور افزوده می‌شود، بنابراین شمار افرادی که در روز بیکار می‌شوند ۳۶۰۰ نفر، در هفته ۲۵۲۰۰ نفر و در ماه ۱۰۸ هزار نفر خواهد بود. به عبارت دیگر به طور تقریبی در هر سال یک میلیون و 300 هزار نفر به جمعیت بیکاران کشور اضافه می‌شود. آیا این وضعیت به معنای آغاز یک بحران نیست؟ آیا نباید صدای اعتراض مردم به گوش دولتمردان برسد؟ کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری همچنین درباره مخالفت دولت با وعده او مبنی بر ایجاد 5 میلیون شغل گفت: نگویند نمی‌شود، بهتر است بگویند نمی‌توانیم. بله! من هم موافقم که با الگوی مدیریتی این دولت ۵ میلیون شغل که هیچ، 2 میلیون شغل هم ایجاد نمی‌شود، چون این الگوی مدیریتی نسل دوم چند دهه است منسوخ شده و الان باید با الگوی مدیریتی نسل چهارم کشور را اداره کرد. شیوه‌های قدیمی سنتی و کند دیگر جوابگو نیست. دنیا به سرعت در حال پیشرفت و تحول است.  قالیباف افزود: هفته گذشته در جلسه غیرعلنی گزارش بیکاری دولت ارائه شد. واقعا چرا باید ارائه گزارش بیکاری در جلسه غیرعلنی مجلس قرائت شود؟! در شرمندگی مسؤولان در امر اشتغالزایی همین بس که گزارش بیکاری را محرمانه می‌کنند. از سوی دیگر به همین دلیل دولت یازدهم از انتشار آمار بیکاری واقعی هم هراس دارد. در ضعف مدیریت این مسؤولان همین بس که نتیجه آمار بیکاری را بر مبنای سرشماری ۹۵ منتشر نکردند. واقعا چرا می‌ترسند از انتشار آمار بیکاران؟ سرشماری سال ۹۵ برای همین نتایج انجام شد. اگر می‌خواستید جمعیت کشور را بدانید که از ثبت‌احوال هم می‌شد گرفت، نیازی به سرشماری نبود. بیشترین فایده سرشماری اشراف به وضعیت شاغلان و بیکاران است. از چه چیزی می‌ترسید که این آمار را منتشر نمی‌کنید؟  وی خاطرنشان کرد: ما این دولت را دولت حرف و وعده و شعار می‌دانیم. بنده اعلام کردم که حرف کافی است، 4 سال کافی است و دوره نداریم، نمی‌شود و نمی‌توانیم تمام شده است. به فضل خدا در روز
۲۹ اردیبهشت مردم با بینش دقیق خود انتخاب خواهند کرد.