مسعود فروغی: چرا وقتی «خانه کارگر» برای روحانی شهر را پر از «پوستر» کرد، کسی نگفت «مزدور»؟! چرا وقتی به اسم مراسم روز کارگر «میتینگ انتخاباتی» برگزار شد، کسی «دهان» کسی را خرد نکرد؟! چرا باید جواب شکست در مناظره اول را به شعار «محرومیت کارگرانی» داد که «بی‌عملی» چهارساله را دیده‌اند و نظر متفاوتی نسبت به ما دارند؟! چون مناظره‌ها و نظرسنجی‌ها می‌گویند «اوضاع خوب نیست».
3 نقطه عطف انتخابات را 3 «مناظره»ای در نظر بگیرید که یکی از آنها با 2 اتفاق ناگوار برای دولت گذشت. «مناظره اول» هم صحنه افت «کاندیدای اصلی» دولت در برابر «کاندیدای پوششی» بود، هم باعث بهم ریختگی در مسیر تبلیغات انتخاباتی شد.
«مناظره اول» مثل موج اول یک زلزله بزرگ محاسبات ستاد دولت را بهم ریخت، چون حسن روحانی به‌عنوان رئیس‌جمهور مستقر برابر انتقادها از عملکرد 4 ساله‌اش نتوانست پاسخگو باشد و البته چند نشانه از عصبانیت هم بروز داد، مثل زمانی که به زمان صحبت محمدباقر قالیباف ورود کرد. آغاز بهم ریختگی تدابیر دولت در همان حین مناظره اول با تکذیب وعده «4 میلیون شغل» شروع شد و بعد وقتی معاون اول رئیس‌جمهور قصد صحبت داشت خطاب به رئیس‌جمهور از اینکه باید کمی نقادانه حرف بزند عذرخواهی کرد اما در ادامه اسحاق جهانگیری خودش را بهتر و آماده‌تر از روحانی نشان داد.
فکر به این نکته که فرد پوششی در پایان مناظره بهتر از فرد اصلی بروز داشته باشد برای رئیس‌جمهور سخت است، حالا این وسط ظهور نشانه‌هایی از اینکه «اصلا چرا جهانگیری برای روحانی کناره‌گیری کند» بر شدت ماجرا افزوده است، برای همین دیگر کاندیدای دولت «روحانی-جهانگیری» معرفی می‌شود و همین به میان آوردن حرف «احتمال کناره‌گیری روحانی به نفع جهانگیری» حتی اگر ذره‌ای رنگ واقعیت نداشته باشد، به ضرر جناب رئیس‌جمهور است.
خلاصه! «شکست» در مناظره اول بدون آنکه «مجری سگ باشد» حتی با وجود «2 دقیقه اشانتیون» برای روحانی پس‌لرزه‌هایی داشت، در فاصله تا میدان سخت «مناظره دوم» اولین نظرسنجی‌ها هم از آغاز افت رای روحانی خبر می‌دهد، حتی اگر رئیس دولت همچنان به واسطه 4 سال در «صدر اخبار بودن»، نفر اول نظرسنجی‌ها باشد باز هم فاصله معناداری تا کف رای لازم (50 درصد کل) وجود دارد.
بدتر از همه این نتایج برای روحانی «پیدا شدن پاشنه آشیل» رئیس‌جمهور است، چون مناظره اول نشان داد فرق مناظره سال 92 با 96 همین «دیکته پر از اشتباه» رئیس‌جمهور مستقر است که توسط رقبای انتخاباتی به چالش کشیده شد، امروز دیگر مثل سال 92 نیست که روحانی از موضع منتقد وضع موجود وارد مناظره‌ها شد بلکه دفاع از آنچه در این 4 سال گذشته است حتی با «دوپینگ انتخاباتی» و «یار کمکی» عملی نشد.
یکی از مهم‌ترین نشانه‌های منفی برای روحانی در مناظره اول، «عصبانی شدن بی‌موقع» بعد از انتقادهای صریح‌اللهجه رقیب بود، بدتر اینکه این مساله منفی، هر دو «کاندیدای اصلی و پوششی دولت» را دربرمی‌گیرد.
حالا با گذشت 4روز از مناظره اول، مراسم روز کارگر که شبیه کمپین انتخاباتی رئیس‌جمهور در حال برگزاری بود هم صحنه انتقادهای بی‌سابقه به دولت شد. شعارهای جمع زیادی از حضار در حرم امام (محل برگزاری مراسم) که از قبل از سخنرانی روحانی شروع شده بود، باعث شد هم سخنرانی روحانی با خلل مواجه شود هم پخش زنده اینستاگرامی رسمی از صفحه رئیس دولت به یکباره قطع شود.
صوت‌های منتشر شده از مراسم نشان می‌دهد جمعیت شعاردهنده که «از وضع سیاه کارگران» گلایه می‌کردند بسیار زیاد بوده‌اند، البته شاید «عصبانی شدن» بسیار تعجب‌آور مجری مراسم بر شدت شعارها افزود. مجری برنامه شاید حرف مشاور آقای روحانی را گوش کرد که گفته بود مجری مناظره‌ها باید طوری باشد که کاندیداها مثل سگ از او بترسند! جناب مجری برای اینکه خودی نشان بدهد شعاردهندگان را «مزدور» خطاب کرد و خط و نشان انتقام کشید تا نشان دهد عصبانی شدن از انتقادها به دولت مختص رئیس و معاونش نبوده!
یادآوری لقب‌های رنگارنگ جناب روحانی به منتقدان در 4 سال دولت یازدهم خسته‌کننده شده است اما حداقل در آستانه انتخابات دوره دوازدهم ریاست جمهوری می‌توان مطمئن بود هزینه عصبانیت از انتقاد احتمالا برای دولت سنگین تمام خواهد شد.
فارغ از نتیجه انتخاب مردم در روز 29 اردیبهشت، وظیفه سنگین دولت دوازدهم برای رفع مشکلات اقتصادی مردم و در راس آنها ایجاد شغل و کمک به تولید ملی، همراهی صنف بسیار بزرگ «کارگری» را می‌طلبد.
اگر کارگران بتوانند اظهارات دور از واقعیت روحانی درباره اینکه اکنون وضعیت خوب است را تحمل کنند، حتما این برخوردها را نمی‌توانند تحمل کنند.
از نحوه برخورد دولت با فضای انتخاباتی این برمی‌آید که گویا آمادگی فضای چالشی فعلی را نداشتند؛ از عکس‌العمل روحانی در مناظره اول تا سخنرانی در جمع کارگران که زیر صدای جناب رئیس‌جمهور «روز عزاست امروز» کارگران به گوش می‌رسید.
تا دیروز فکر می‌کردیم صدها کارخانه ورشکسته و هزاران کارگر بیکار شده و میلیون‌ها منتظر شغل در دولت روحانی وقتی پوسترهای «خانه کارگر» برای رای به روحانی را در شهر می‌بینند، غصه‌دار می‌شوند اما وقتی مجری مراسم شعاردهندگان بی‌شمار مراسم روز کارگر را «مزدور» دانست و به «خرد کردن دهان» تهدیدشان کرد، پوسترها بسیار «محجوبانه‌تر» به نظر می‌رسند!