حسن روانشید: معضل حقابه اصفهان از منابع چهارمحال‌وبختیاری در زاینده‌رود هر کجا و از هر زمان که کلید خورد میخ آخری بود که به تابوت طبیعت سبز و دوست‌داشتنی این شهر تاریخی کوبیده شد! سوای سهم آب مصرفی شهروندان اصفهان که در طول همین چند سال گذشته صرف کشت درختان بادام در دامنه و شیب کوهستان‌های استان همسایه شده تا مردم این شهر تاریخی و توریست‌پذیر تابستان‌ها را با نگرانی و چالش کمبود آب سپری کنند، امروز نوبت درختان تنومند این منطقه بویژه در حاشیه نهرها و مادی‌های بافت قدیمی رسیده است که از فرط تشنگی خم‌شده و به‌زانو در آیند، البته دیگر مساله خطرآفرینی آنها از یاد رفته و نگرانی حذف و نابودی‌شان جایگزین آن شده است! ارگان مسؤول نگهداری نیز ناچار خود را مشغول نگه داشته و کارگران فضای سبز شهرداری هرچند وقت یکبار به‌وسیله شیلنگی اطراف ریشه این درختان تنومند و تشنه را همچون شاخه گل‌های بهاری نمناک می‌کنند که این مقدار رطوبت هیچ‌گونه تأثیر مثبتی برای رفع تشنگی و نیاز آنها ندارد! حذف شاخه‌های خشکیده توسط مأموران شهرداری تنها توانسته قسمتی از خطرآفرینی آنها را کم کرده ولی هیچ‌گونه کمکی برای رفع نیاز آنها نمی‌کند! کارشناسان فضای سبز می‌گویند اینگونه که پیش می‌رود به نظر می‌رسد ریشه اغلب آنها که در عمق بیشتری واقع‌شده‌اند سوخته و اگر رطوبت مختصری هم باشد قادر به جذب آن نخواهند بود و این مساله نگرانی تازه‌ای جز بحران حذف فضای سبز در یک منطقه کویری ایجاد می‌کند که همانا سقوط نابهنگام این درختان روی رهگذران، اتومبیل‌ها و واحدهای مسکونی، اداری، مدارس، تجاری و صنفی است که اگر مدیران و مسؤولان خدمات شهری این اتفاق ناگوار را پیش‌بینی و پیشگیری نکنند فاجعه‌های دردناکی همچون انهدام ساختمان پلاسکو به شکلی دیگر در این شهر تکرار خواهد شد! شاید در آینده نزدیک و بر اثر بارندگی‌های نرمال و عدم دخالت در تغییر اقلیم و حقابه‌ها وضعیت از حالت اخطار به عادی بازگردد، البته اگر تا آن زمان عمری برای درختان تنومند این شهر باقی‌مانده باشد! غفلت جایز نیست و علاج واقعه را باید قبل از وقوع کرد. امروز مهم‌ترین کار برای شهرداری اصفهان - حتی اگر نیاز باشد با دریافت وام و فروش اوراق مشارکت و حراج املاک و اموال این ارگان و استفاده صادقانه از مساعدت‌های مردمی - تأمین آب از طریق شبکه‌های انتقال و از دیگر نقاط کشور است تا بتوان ضمن حفظ طراوت و فضای سبز آن، این شهر تاریخی را از ورطه فنا و نابودی و خطرات در کمین سقوط درختان تنومند خشکیده نجات داد. شورای اسلامی شهر باید با تهیه اصلاحیه‌ای، انجام طرح‌های نمادین همچون آی‌تی سنتر و تپسی‌تاکسی و ایجاد اماکن غیرضروری در زمان بحران همچون آکواریوم و شهر رویاها و اصولا هر اقدام مشابه و غیراورژانسی را از بودجه سال جاری شهرداری اصفهان حذف کند و کل اعتبار آن را در امر انتقال آب برای زنده نگه‌داشتن طبیعت شهر آن هم در یک منطقه کویری که همه‌روزه در تیررس ریزگردهاست اختصاص دهد. زمان می‌طلبد مدیریت ارشد استان با گردآوری همه دست‌اندرکاران خبره و اندیشمند و بدون پیرایه‌های تبلیغاتی تنها به رفع سریع این معضل پرداخته و از سوی دیگر شهروندان و مردم اصفهان که صاحبان اصلی این خطه هستند، در مصرف آب نهایت صرفه‌جویی و همت را کنند و مازاد غیرقابل شرب آن را به‌صورت روزانه نذر حفظ محیط‌زیست برای بقای نزدیک‌ترین درخت به محل سکونت خود کرده و اینگونه خنکای سایه را در بهشت برای خود پیش‌خرید کنند. به نظر نمی‌رسد در این برهه از زمان چالشی عظیم‌تر از مرگ آرام و بی‌صدای درختان شهر اصفهان برای ساکنان و دوستداران آن در سراسر کشور و جهان باشد. کاری کنید اصفهان که شهر خداست جاودان و پایدار بماند.