رئیس‌جمهور آمریکا که این روزها با نقض مکرر مواضع سیاسی و ادعاهای پیشین خود موقعیتش را نزد افکار عمومی از جایگاه تشریفاتی نفر اول آمریکا به یک شومن بذله‌گو یا حتی یک دلقک سیرک تقلیل داده، همچنان بر ادامه اظهاراتی که صریحا از سوی رسانه‌ها و بخش مهمی از جامعه احمقانه تلقی می‌شوند، اصرار دارد.
دونالد ترامپ 2 روز پس از جشن صدروزگی‌اش که طی آن از رهبر جوان کره شمالی تمجید کرده، از منجلاب کاخ سفید سخن رانده و به نمایندگان رسانه‌ای جمع شده در واشنگتن اهانت کرده بود، سریال احمقانه‌هایش را ادامه داد. او روز دوشنبه ابتدا برای دیدار با کیم جونگ اون که آمریکا را دشمن شیطانی کره شمالی می‌داند و آمریکایی‌ها هم او را یک دیکتاتور احمق می‌خوانند، اعلام آمادگی کرد و سپس از یکی از رؤسای جمهور حامی برده‌داری ایالات متحده قرن نوزدهم تمجید کرد. در شرایطی که واشنگتن و پیونگ‌یانگ هر روز یکدیگر را تهدید کرده و در وضعیت آماده‌باش جنگی و هسته‌ای علیه یکدیگر قرار گرفته‌اند، ترامپ در گفت‌وگو با نشریه بلومبرگ گفت: «اگر دیدار من با اون اقدام صحیحی بود و شرایط  برای این دیدار مناسب باشد، افتخار می‌کنم این کار را انجام دهم». او سپس در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان با زیر سوال بردن دلایل آغاز جنگ داخلی ایالات متحده در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی،  نقش تاریخی آبراهام لینکلن به عنوان رئیس‌جمهوری که علیه برده‌داری جنگید را نادیده گرفت و با تمجید از  اندرو جکسون، رئیس‌جمهور پیش از لینکلن، مدعی شد: «اگر او می‌ماند جنگ داخلی روی نمی‌داد». یک استاد قانون اساسی در دانشگاه بالتیمور  در نقد حرف‌های ترامپ می‌گوید که او در حالی ادعا می‌کند جکسون می‌توانست در مذاکره با جنوبی‌ها جلوی جنگ را بگیرد که خود او مثل جنوبی‌ها یک برده‌دار بود. مایک هیگی بات می‌گوید: «جکسون نه تنها خود برده‌دار بود بلکه از برده‌داری نیز دفاع می‌کرد. غیر از مساله برده‌داری، وی در بیرون راندن سرخپوستان از زمین‌های‌شان نقش مهمی داشت. برای همین پیشینه بود که عکس وی از روی اسکناس‌های 20 دلاری برداشته شد». ترامپ از هنگام ورود به کاخ سفید تصویر جکسون را در اتاق بیضی بالای سر خود آویزان کرده است.