گروه فرهنگ و هنر: یکی از مسائلی که در مناظره دوم کاندیداهای انتخابات دوازدهمین دوره ریاستجمهوری مطرح و با واکنشهای متعدد در شبکههای اجتماعی مواجه شد، موضوع موسیقی و ادعاهایی بود که توسط دولتمردان فعلی درباره این حوزه مطرح میشد. ادعاهایی که عملکرد 4 ساله دولت، ناقض آنهاست. به گزارش «وطنامروز»، رفتارهای روز جمعه در مناظره نشان میدهد حسن روحانی و کاندیدای پوششی وی اسحاق جهانگیری، صرفا تلاش دارند با استفاده تبلیغاتی از موضوعاتی چون موسیقی، به شکل سادهانگارانهای با تکرار دیالوگهای سال 92 که همه کارکرده و مصرف شده هستند، کسب رای کنند. این اتفاق در شرایطی رخ میدهد که سازمان رای حسن روحانی به عنوان رئیسجمهور مستقر حاضر در صحنه انتخابات در شرایط وخیمی قرار دارد. شرایطی که تعداد زیادی از هنرمندان حاضر نیستند برای تکرار آن پای کار دولت روحانی بیایند و تلاشهای حجتالله ایوبی تا حد زیادی در جلب نظر هنرمندان ناکام مانده است. همه اینها در شرایطی اتفاق میافتد که دولت یازدهم حتی در جشنواره سی و پنجم که از نظر کارگردانان صاحبنام سینمای ایران، یکی از بیاعتبارترین جشنوارهها در ادوار این رویداد سینمایی بود، با سهمیهبندی سیمرغها سعی کرد گروههای مختلف را راضی نگه دارد؛ سیاستی که با اعتراض هنرمندان همراه بود، اعتراضاتی که هنوز هم ادامه دارد. در این بین یکی از نکاتی که در مناظره جمعه گذشته از سوی روحانی و کاندیدای پوششیاش مطرح شد، طرح مسائلی پیرامون حوزه موسیقی بود. روحانی در بخشی از مناظره با طرح ادعایی درباره ارکستر سمفونی ملی گفت: «در عرصه هنر چه کردهایم؟ ارکستر سمفونی و ملی را که سالها آن را تعطیل کرده بودند، کدام دولت راهاندازی کرد؟ سینماها را کدام دولت راهاندازی کرد؟» پس از این ادعا، حسین دهباشی، کارگردان مستند انتخاباتی حسن روحانی که در انتخابات 4 سال پیش، بخش عمدهای از متنهای مناظرات و سخنرانیهای حسن روحانی را تهیه میکرد، در یکی از شبکههای اجتماعی نوشت: جسارت است، گویا «ارکستر سمفونیک تهران یک سال و نیم پس از بازگشایی در اردیبهشت 95 با اعتراض به عملکرد وزارت ارشاد مجددا تعطیل شد» نشد؟
انتقاد معاون هنری وزیر ارشاد دولت دهم از ادعای خلاف واقع روحانی در مناظره
واکنش معاون هنری وزیر ارشاد دولت دهم به این مساله نیز نشاندهنده ادعای خلاف واقع روحانی در حین مناظرات است. حمید شاهآبادی، معاون هنری وزیر ارشاد دولت گذشته درباره صحبتهای حسن روحانی درباره وضعیت ارکستر سمفونیک و ارکستر ملی در دولت گذشته و اکنون گفت: درباره ارکستر سمفونیک در طول 4 سال گذشته چندین بار از زبان آقای رئیسجمهور مطالبی خلاف واقع مبنی بر اینکه در زمان مدیریت من و 4 سال پایانی دولت نهم و دهم ارکستر سمفونیک تعطیل بوده و دولت جدید ارکستر سمفونیک را احیا کرده است، شنیدیم. در دوره فعالیت بنده با اطمینان میگویم که ارکستر سمفونیک نهتنها تعطیل نشد بلکه فعالیت جدی و گستردهای داشت به گونهای که اجراهای آن در سالهای 90 و 91 چندین برابر گذشته شد و برنامههایی از پیش تعیین شده نیز داشتیم، حتی در سال 90 با رهبران میهمان اجراهای کارشناسی شده و جامعی برگزار شد. شاهآبادی با تأکید بر حضور ارکستر در ابتدای دولت جدید گفت: حال نمیدانم چرا دوستان صلاح دیدند که ارکستر تعطیل شود؛ به هر انگیزه مثل تأمین منابع مالی و تأمین بودجه! درباره ارکستر ملی هم باید بگویم آخرین اجرایمان اردیبهشت 92 بود و تا پایان دولت هم ارکستر ملی فعال بود اما اینکه دولت قبل ارکستر ملی را تعطیل کرده بود و این دولت آن را احیا کرد، خلاف بین، روشن و واضح است. شاهآبادی با اشاره به اینکه کاری با مسائل احیا شدن یا نشدن ارکستر ملی و سمفونیک در دوره جدید ندارد، گفت: اما این را باید بگویم که ما با بودجه
2 میلیاردی کل موسیقی را اداره کردیم اما این آقایان با بودجه چندده میلیاردی نتوانستند خوب کار کنند.
علی رهبری در اردیبهشت 95: جلوی این بلبشوی افتضاح را بگیرید
اداره نامناسب ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک تهران موضوعی است که 2 تن از چهرههای مهم موسیقی در این دولت بارها با نامههایی خطاب به روحانی و وزرای ارشاد نسبت به آن انتقاد کردهاند. علی رهبری، رهبر پیشین ارکستر سمفونیک تهران طی نامهای به وزیر ارشاد از وضعیت موسیقی کشور بشدت انتقاد کرد. در این نامه که در آذرماه سال گذشته نگاشته شد، آمده است: در شوراهای دولتی حق دهها موسیقیدان جوان این مملکت را پایمال کردهاند. در بخشی از این نامه به انتصابات غلط در این حوزه اشاره شده و آمده است: نوشتن این نامه برای بنده به هیچوجه آسان نبوده چون این افراد به بنده هم لطف داشتهاند و هیچگاه با بنده مشکل نداشتهاند ولی وظیفه وجدانی و بویژه حرفهای بنده را بعد از چندین ماه سکوت به نوشتن آن وادار کرده است. رئیس و طراح این گروه دوست عزیزمان آقای دکتر محمد سریر است. شخصی که تا سن حدود ٥٠ سالگی کارمند وزارت خارجه بوده و در موسیقی واقعا به صورت آماتور فعالیت داشته است. ایشان که دکترایشان در موسیقی نیست با استفاده از وضع مشکل زندگی موسیقیدانها با همکاری چند نفر دیگر راه را برای عدهای معدود دوستان و طرفدارانشان باز کرده و درها را روی صدها موسیقیدان جوان که بحق بعد از انقلاب تعدادشان روز به روز بیشتر شده، بستهاند. علی رهبری در پایان نامه خود به حقوق معوقه اهالی موسیقی اشاره میکند و مینویسد: دهها نوازنده ایرانی هستند که ۱۴ ماه در سال ۱۳۹۴ تا اوایل ۹۵ در ارکستر سمفونیک تهران مانند تمام کشورها هر روز زحمت کشیدند یا بهصورت موقت برای ضبط آثار ۱۲ آهنگساز ایرانی همکاری داشتهاند. به این افراد ۸ ماه حقوق ماهانه یعنی ۳۰ یا ۳۱ روزه پرداخت نشده و بعضی از آنها حتی هیچگونه دستمزدی دریافت نکردهاند. مدیر پیشین ارکستر سمفونیک تهران در اردیبهشت ماه سال گذشته نیز وعدههای حسن روحانی درباره ارکستر را تبلیغاتی عنوان کرده و در نامهای خطاب به وی نوشته بود: در دوران تبلیغات انتخابات ریاستجمهوری، من هم مانند بسیاری از ایرانیان دور از وطن لذت بردم از اینکه جنابعالی قول دادید ارکسترها را دوباره باز میفرمایید، کارها را رها کردم و تصمیم گرفتم بعد از سالها دوری از وطن و کار در کشورهای دیگر بهعنوان مدیر هنری ارکستر سمفونیک تهران برای بهبود وضع این ارکستر تلاش کنم، غافل از اینکه صحبت شما واقعا سمبولیک بوده و بیشتر جنبه تبلیغات فرهنگی داشته و دولت شما هیچگونه آمادگی برای این کار بویژه از نظر مدیریت نداشته است. اوضاع وزارتخانه و مدیریت موسیقی به شکلی بود که علی رهبری از آن به وضعیت بلبشوی افتضاح یاد میکند و مینویسد: «آقای رئیسجمهور، از ما که گذشت ولی اگر واقعا تصمیم دارید کار درستی در این راه انجام شود جلوی این بلبشوی افتضاح را بگیرید».
نکته قابل تامل آنکه ارکستر سمفونیک از ابتدای سال 1394 و با آمدن علی رهبری کار خود را از سر گرفت و ارکستر ملی همچنان تعطیل ماند، یعنی همین ارکسترها برای 2 سال در زمان ریاستجمهوری حسن روحانی تعطیل مانده بود و 2 سال طول کشید تا بودجه ارکسترها تأمین شود. در حالی که ارکستر سمفونیک تهران با حضور علی رهبری کارش را بهخوبی و با برنامه انجام میداد، اما بهیکباره ورق برگشت و علی رهبری را مجبور به ترک ایران کردند تا ارکستر سمفونیک تهران برای چند ماه دیگر تعطیل شود.
منیژه حکمت: بدترین دوره کاری من در دولت آقای روحانی بوده
یکی دیگر از موضوعاتی که حسن روحانی در مناظره مطرح کرد امیدواری اهل هنر بود. او گفت: «کدام دولت اهل هنر را امیدوار کرد؟ ما این راه امید را باید ادامه دهیم، نباید بذر یأس پاشیده شود».
این اظهارات در حالی است که مدیریت فرهنگی دولت یازدهم موجب شد تا سرسختترین حامیان روحانی که در ستادهای وی هم فعال بودند، از وی انتقاد کنند. منیژه حکمت یکی از کسانی است که با اشاره به وضع فرهنگی در این دولت میگوید: «بدترین دوره کاری من در دولت آقای روحانی بوده». او در گفتوگویی اینترنتی با طرح مسائل سینما میگوید: «کسانی به من زنگ میزنند و میگویند تو گفتی به روحانی رأی بدهیم. من دیگر سعی دارم هزینه ندهم و پاسخگوی کسانی که در این وادی به من اعتماد کرده بودند، نشوم. این دولت با شعار قشنگی به اسم امید آمد؛ چه شده که امید اکثریت سینما ناامید شده است؟ من گاهی میشنوم چقدر دوره شمقدری خوب بود! این حرف خیلی دردناک است. این را صراحتا نخستینبار به شما میگویم، چون امضای کسانی که از کاندیداهای سیاسی حمایت کردهاند هنوز هست؛ شما سرچ کنید ببینید چه کسی کجاست. اصلا هم قائل به این نیستم که چون من و پگاه نخستین حمایتگران از این دولت بودیم گل سرسبدیم! اینطور نیست اما این اکثریت ناامید خطرناک است و پوپولیسم محصول چنین دورانی است».