تیم‌ملی فوتبال ساحلی ایران بخوبی توانست ضرب‌المثل «خواستن، توانستن است» را معنا و نام خود را در تاریخ ثبت کند. روبه‌‌رو شدن با این جمله «اینجا جایی است که شما تاریخ را می‌نویسید» کار هر روز ساحلی‌بازان بود، ساحلی‌بازان تاریخ‌سازی که از روز اول ورودشان به باهاما، با این جمله که فیفا برسردر ورودی ورزشگاه ملی فوتبال ساحلی در شهر ناسائو نوشته بود، روبه‌رو می‌شدند. شاید قدرت همین جمله بود که در ذهن تک‌تک اعضای تیم‌ملی فوتبال ساحلی ایران نقش بسته بود تا در باهاما به مورخ‌هایی ساده اما بزرگ تبدیل شوند، با این حال یک عزم قوی‌تر در بازیکنان فوتبال ساحلی وجود داشت که آنها را با تمام قوا روی سکوی سوم دنیا جای داد. بازیکنان ایران یک ضرب‌المثل قدیمی را بخوبی معنا کردند؛ «خواستن، توانستن است». ساحلی‌بازان ایران خواستند و نشان دادند این توانایی را دارند به چیزی که می‌خواهند برسند. آنهایی که پیش از شروع مسابقات جام‌جهانی می‌گفتند این بار هدف‌شان در جام‌جهانی رفتن روی سکوهاست و شاید کمتر کسی آن را باور داشت. شاید مثل همیشه کمتر توجهی به آنها بود اما ساحلی‌بازان در سکوتی که وجود داشت و در هیاهوی فضای انتخاباتی ایران کاری کردند کارستان، ساحلی‌بازانی که همیشه با مظلومیت و محدودیت به مسابقات اعزام می‌شدند و شاید این بار هم محدودیت‌هایی وجود داشت اما باوجود کم‌توجهی‌های رسانه‌ای، فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت این بار توجه ویژه‌تری به این تیم داشته باشد، تیمی که پیش از اعزام در هتلی مناسب اردو برگزار کرده بود، اتوبوس ویژه تیم‌ملی را در اختیار داشت و همین توجه شاید خودباوری را در بازیکنان تیم‌ملی فوتبال ساحلی بیشتر هم کرد، کاری که شاید ساده اما ارزشمند بود. ساحلی‌بازان حالا مدالی نیست که نگرفته باشند. آنها که قهرمانی آسیا، قهرمانی جام قاره‌ای آسیا و قهرمانی جام بین‌قاره‌ای را کسب کرده بودند، حالا مدال جهانی دارند، مدالی که بین ورزش‌های تیمی در تاریخ ورزش ایران تنها تیم ملی فوتسال آن هم همین سال گذشته کسب کرده بود. تیم ملی فوتبال ساحلی با تلاش‌هایی که سال‌ها در این رشته شده بود، موفق شد در جام جهانی سوم شود. از سوی دیگر محمد احمدزاده توپ طلای مسابقات را به‌عنوان بهترین بازیکن جام و کفش برنزی را به‌عنوان سومین گلزن برتر و پیمان حسینی دستکش طلایی را به‌عنوان بهترین دروازه‌بان جام‌جهانی کسب کردند. ساحلی‌بازان این بار هم جور تمام ناکامی‌های گذشته را کشیدند تا بار دیگر تیمی از ایران، پرچم سه‌رنگ کشورمان را در نقطه دیگری از دنیا به اهتزاز در بیاورد. شاید موفقیت‌های تیم‌ملی فوتسال هم در این موفقیت تیم‌ملی فوتبال ساحلی بی‌تأثیر نبود، اینکه تیم‌های ایرانی هم می‌توانند روی سکوی جهانی بروند. بازیکنان تیم‌ملی فوتبال ساحلی در جام جهانی 2015 پرتغال با بدشانسی از رسیدن به جمع 4 تیم برتر جام جا مانده بودند اما این بار در باهاما درخشیدند. هرچند می‌شد ایران را در فینال و رودرروی برزیل ببینیم اما با این حال این بار هم ساق‌های محکم ساحلی‌بازان روی شن‌های داغ فوتبال ساحلی نقاشی کشید، نقاشی‌هایی که این بار جدا از زیبایی و واقعی بودنش، تاریخ نوشت. مورخ‌های ایرانی تاریخ را در باهاما نوشتند، همان‌طور که روز اول جمله‌اش را سر در ورودی ورزشگاه دیده بودند. ساحلی‌بازان بخوبی این جمله را به واقعیت تبدیل کردند.