همانطور که از هفته‌های گذشته پیش‌بینی می‌شد امانوئل مکرون، مزدور روتشیلدها و آلمان‌ها در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه پیروز شد. او شامگاه یکشنبه پس از اعلام نتایج انتخابات همان روز در حالی در جشن پیروزی‌اش در محوطه موزه لوور پاریس روی صحنه رفت که به جای سرود ملی فرانسه، نوای سمفونی آداجیوی بتهوون، آهنگساز شهیر آلمانی به عنوان آهنگ رسمی اتحادیه اروپایی همراهی‌اش می‌کرد. بدین ترتیب فرانسوی‌ها با رای دادن به یک مترسک رسانه‌ای تصمیم گرفتند خود را با دست خود از یک ملت پیش رو و تصمیم‌گیرنده در اروپا تبدیل به مستعمره آلمان و خاندان‌های بانکدار اروپایی کنند.
در عین حال مکرون 39 ساله که حالا لقب جوان‌ترین رئیس‌جمهور فرانسه و جوان‌ترین حاکم این کشور پس از ناپلئون بناپارت را گرفته است، باید بی‌ریشه‌ترین رهبر این کشور هم خوانده شود، چرا که تا 3 سال پیش عضو هیچ حزبی نبود و پس از آن هم تنها مدت کوتاهی وزیر اقتصاد بود که با شورش کارگران علیه طرح خود برای تغییر قانون کار کنار رفت و بی‌آنکه سابقه شرکت در هیچ انتخابات محلی و ملی را داشته باشد ناگهان نامزد عالی‌ترین سمت کشور یعنی ریاست‌جمهوری شد. او را همچنین می‌توان در همین بدو امر دروغگو‌ترین رئیس‌جمهور هم خواند، چرا که خود را یک لیبرال مستقل می‌خواند اما حتی پیش از مرحله نخست انتخابات ریاست‌جمهوری مشخص شده بود جریان «به پیش» مکرون از اتاق پشتی دولت شکست خورده فرانسوا اولاند و حزب سوسیالیست حمایت می‌شود و اهرمی است برای ادامه قدرت ضعیف‌ترین و منفورترین رئیس‌جمهور فرانسه در پشت‌پرده قدرت الیزه.
آمار بی‌سابقه آرای باطله اعتراضی
مکرون درست طبق نظرسنجی‌های یک ماه گذشته، در مرحله دوم رقیب ملی‌گرای خود مارین لوپن را با نسبت بیش از دوسوم آرای موافق در مقابل یک‌سوم آرای مخالفان اصل حاکمیت فرانسه شکست داد اما در عین حال ریزش گسترده شرکت‌کنندگان دور دوم و انبوه آرای سفید و باطله مشروعیت نظام فرانسه یا همان جمهوری فرتوت پنجم را کاملا به چالش کشید.
نه تنها نزدیک به 26 درصد از 47 میلیون فرانسوی واجد شرایط رای دادن در این انتخابات شرکت نکردند که این میزان عدم مشارکت از سال ۱۹۶۹ بی‌سابقه بود، بلکه حدود 11/5 درصد از آرا نیز باطله و غیرقابل شمارش بود. هزاران شرکت‌کننده در اعتراض به هر دو نامزد نولیبرال و ملی‌گرای افراطی رقیب در مرحله دوم، اسامی رهبران دیگر کشورها از جمله بشار اسد یا شخصیت‌های مورد علاقه خودشان را در برگه‌ها می‌نوشتند. در مجموع یک‌سوم از فرانسوی‌ها از رای دادن به یکی از دو نامزد راه‌یافته به دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری امتناع کردند. با کسر این آرای باطله بود که مکرون با 1/63 درصد آرا در مقابل 9/33 درصد آرای لوپن پیروز اعلام شد اما در حقیقت با احتساب آرای باطله که نشانه اعتراض مردمی به نظام فرانسه است، مکرون با داشتن حمایت تمام و کمال رسانه‌های جریان اصلی طی یک سال اخیر تنها با 43 درصد آرا رئیس‌جمهور شده است. این یعنی بیرون آوردن چنین چهره دست‌نشانده‌ای از «لپ‌لپ» فرنگی به قیمت ایجاد شکافی عمیق در جامعه فرانسه تمام شده است.
گسترش شکاف تا پارلمان؟
از طرف دیگر رای بی‌سابقه و تاریخی 35 درصدی جنبش ملی‌گرایی افراطی به نمایندگی لوپن، از سوی هواداران آن یک پیروزی تلقی شد. یکشنبه شب در حالی که مکرون و هوادارانش در موزه لوور در حال پایکوبی بودند و برخی رسانه فرانسوی گردهمایی جبهه ملی را تحریم کرده بودند، لوپن و حامیانش در همایش بزرگ پارک بزرگ دالوک در پاریس، مکرون را هو می‌کردند اما اثری از اندوه و شکست نبود و بلافاصله پیروزمندانه سرود ملی کشورشان «مارسیز» را خواندند.
جشن ملی‌گرایان افراطی حکایت از آن دارد که بحران نژادپرستی و اسلام‌ستیزی در اروپا در حال گسترش است. جالب اینکه همگی 10 میلیون و 640 هزار فرانسوی که رای خود را به نام مارین لوپن انداختند از حزب خانوادگی او «جبهه ملی» نبودند و دست‌کم 40 درصد آنها طرفداران نامزدهای دیگر مرحله اول مثل ژان لوک ملانشون محسوب می‌شدند که خواهان تغییر نظام سیاسی حاکم بر فرانسه هستند. این شکاف خود را در انتخابات پارلمانی تابستان آینده نشان خواهد داد. نه تنها طرفداران جبهه ملی بلکه بسیاری از طیف چپ‌های رادیکال خارج از حزب حاکم سوسیالیست که جنبش تسلیم‌ناپذیران یا نافرمانی مدنی را با رهبری ژان لوک ملانشون در مرحله اول به راه انداخته و تقریبا یک‌پنجم، رای‌دهندگان را شامل می‌شدند معتقدند رئیس‌جمهور دست‌نشانده 43 درصدی مشروعیت لازم را ندارد و یکی دیگر از نشانه‌های بحران در جمهوری پنجم است.
جنبش نافرمانی ملانشون در دور اول موفق شد در چند شهر بزرگ از جمله لیل و مارسی بالاتر از مکرون و لوپن اول شود و حالا تسلیم‌ناپذیران ضد سیستم آماده هستند در انتخابات تابستانی به چند قطبی‌شدن پارلمان کمک کنند که این به معنای فروپاشی کامل تقسیم‌بندی سنتی پارلمان به 2 طیف اصلی چپ و راست خواهد بود.
زمینه چینی مکرون برای حمله به سوریه؟
مکرون حتی در سخنرانی پیروزی خود نیز اروپا و جهان را بر مسائل ملی فرانسه ارجحیت داد و به طور آشکار زمینه را برای دخالت نظامی فرانسه در خاورمیانه آماده کرد. او اعلام کرد: «اروپا و جهان انتظار دارند ما از آزادی دفاع کنیم و مظلومان را مورد حمایت قرار دهیم... فرانسه در صف اول مبارزه با تروریسم، نه تنها در خاک خود بلکه در هر اقدام بین‌المللی، خواهد بود. هر چقدر این نبرد طول بکشد ما نیز ادامه می‌دهیم».
ترزا می، نخست‌وزیر انگلیس و آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، نخستین کسانی بودند که با دست‌نشانده‌شان در پاریس تماس گرفته و دقایقی را تلفنی با او صحبت کردند. در عین حال دونالد ترامپ هم که قویا از رقیب او لوپن حمایت می‌کرد مثل همیشه بلافاصله پس از اعلام پیروزی مکرون تغییر موضع داد و در پیام تبریکش گفت بی‌صبرانه منتظر همکاری با رئیس‌جمهور جدید فرانسه است. کاخ کرملین نیز که حامی سرسخت لوپن بود اعلام کرد با پیروزی مکرون تغییری در روابط مسکو و پاریس به وجود نخواهد آمد.
ژان کلود یونکر، رئیس کمیسیون اروپا با ارسال توئیتی گفت فرانسوی‌ها «آینده اروپایی» را انتخاب کردند و فدریکا موگرینی، مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از انتخاب مکرون ابراز خرسندی کرد.
حتی مسجد جامع پاریس پیروزی مکرون برابر «راست افراطی» را علامت آشتی میان ادیان مختلف در فرانسه خواند. شاید نشانه دیگری از آنکه اسلام آمریکایی به پیشواز پیوستن فرانسه به ناتو برای جنگ‌افروزی در سوریه رفته است.