پرسپولیس در شرایطی به عنوان تیم دوم گروه خود به مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا راه پیدا کرد که بسیاری از کارشناسان و پیشکسوتان اعلام کرده بودند با توجه به اینکه صعود سرخپوشان منوط به بازی جوانمردانه الهلال است، شاگردان برانکو نمی‌توانند راهی دور بعد شوند اما بازی مقتدرانه الهلال برابر الریان به تمام حرف و حدیث‌ها پایان داد تا مشخص شود فوتبال ایران در سال‌های اخیر بیش از آنکه قربانی کارشکنی‌های اعراب سعودی و غیرسعودی شده باشد، قربانی ذهن بیمار و متوهم داخلی شده است. پرسپولیس در دیدار خانگی با نتیجه 4 بر 2 الوحده را شکست داد اما این پیروزی به تنهایی برای صعود کافی نبود. در سوی مقابل الهلال عربستان در شرایطی که صعودش قطعی شده بود با تمام وجود برابر الریان بازی کرد و با نتیجه 4 بر 3 به پیروزی رسید تا علاوه بر صدرنشینی خودش، صعود نماینده ایران را نیز رقم زند. این در حالی بود که برخی پیشکسوتان و بازیکنان سابق باشگاه پرسپولیس مانند پنجعلی، هاشمی‌نسب و... با اطمینان صحبت از تبانی عرب‌ها کرده و مدعی شده بودند الهلال احتمالا یک باخت مصلحتی به الریان خواهد داد تا نماینده ایران حذف شود! در اینکه نمایندگان کشورهای عربی بویژه عربستان دل خوشی از ایران ندارند تردیدی وجود ندارد (همچنان که عکس قضیه نیز صادق است) اما صحبت‌های غیرکارشناسانه این افراد از همان ابتدا محلی از اعراب نداشت، چرا که مشخص بود الهلال بیش از اینکه بخواهد به دیگر تیم صعودکننده بیندیشد، به حریف بعدی خود در مرحله حذفی فکر می‌کند و مسلما تمام تلاشش را می‌کند تا با صدرنشینی از گروه صعود کند. شاید اگر صدرنشینی الهلال مسجل شده بود، می‌شد چنین داستانسرایی‌هایی کرد اما زمانی که سرنوشت نماینده عربستان در گرو نتیجه روز پایانی بود چنین صحبت‌هایی توهم محض بود. در شرایطی که الهلال
یک بر صفر از الریان پیش افتاده بود، ناگهان 2 گل دریافت کرد تا شائبه‌هایی حتی برای گزارشگر تلویزیونی ایجاد شود اما در نهایت نماینده عربستان توانست پیروز این دیدار شود و گزارشگر محترم هم که مدعی شده بود، دریافت 2 گل در فاصله کم توسط الهلال مشکوک است، در پایان دیدار که الهلال به گل مساوی و در ادامه برتری رسید هرگز به روی خودش نیاورد که تز توهم‌آمیزش درست از کار در نیامده است. بازی جوانمردانه الهلال برابر الریان که البته بیش از نماینده ایران به سود خودش بود، درسی به کارشناسان و پیشکسوتان داخلی داد تا بدون اطلاع به قضاوت ننشینند و در برابر دیگران ولو رقیب بی‌اخلاقی نکنند. چه‌بسا اگر حریف آن سوی آب نبود و چنین مصاحبه‌هایی مطرح می‌شد، این اظهارات غیرمسؤولانه کاملا بار حقوقی پیدا می‌کرد.