یکی از اشعار ماندگار دفاع‌مقدس شعر «یاران چه غریبانه/ رفتند از این خانه/ هم سوخته شمع ما/ هم سوخته پروانه» است که بارها توسط مداحان و خواننده‌های متفاوت دوباره‌خوانی شده است. تا جایی که تیتراژ فیلم سینمایی ویلایی‌ها، اثر تحسین شده منیر قیدی در ژانر دفاع‌مقدس نیز برگرفته از همین شعر است. به گزارش تسنیم، نام «پرویز بیگی‌حبیب‌آبادی» شاعر این اثر، به اندازه قطعه یاران در ذهن‌ها نمانده، این شاعر از چگونگی سرودن این شعر گفت: سال 60 که خرمشهر و آبادان در اختیار دشمن بود، با شاعران سفرهای متعددی به مناطق جنوب داشتیم. در این سفرها سعی داشتیم با حضور و شعرخوانی‌مان فضای جبهه‌ها را تغییر داده و به رزمندگان روحیه دهیم. حضور ما تأثیرات جالبی داشت. علاوه بر این، همین حضور باعث می‌شد بارقه‌های تولد یک شعر جدید در ذهن شاعران رقم بخورد. دوستان زیادی در این سفرها با بنده بودند، مانند قیصر امین‌پور، سیدحسن حسینی، حسین اسرافیلی و.... در این میان اتفاقات جالبی  رخ می‌داد که همگی آنها به خاطره مبدل شده است. برخی از این خاطرات تلخ است، مانند حصر آبادان و سقوط خرمشهر. من تا 8 سالگی در آبادان بودم با خاطره‌های بسیار؛ با خاطره‌های بسیاری که گم نشدند، هنوز زنده‌اند، 20 سال بعد، 1360 به آبادان و خرمشهر می‌رفتم. خرمشهر در دست دشمن بود و از محله «کوت شیخ» به آن می‌نگریستم، می‌گریستم. این شعر همانجا جرقه‌اش خورد. خبر آزادسازی شهر را در تهران شنیدم. احساس کردم زیر پوستم هزاران منور روشن کرده‌اند. حس و حال عجیبی داشتم اما سرودن «غریبانه» قبل از اینها بود، بعد از برگشتن از خرمشهر و بعد از عارض شدن تبی شدید؛ در اوج تب به «یاران چه غریبانه، رفتند از این خانه» رسیدم و در عرض چند ساعت، شعر کامل شد. یک هفته بعد بچه‌ها عازم خرمشهر شدند و من هم سخت بیمار بودم. وحید امیری وقتی از جبهه خرمشهر برگشت، خبر آورد که این شعر در تمام جبهه دهان به دهان می‌گردد و همه جا را پر کرده است. نخستین‌بار آقای سلحشور آن را اجرا کرد. بعد حسام‌الدین سراج آن را همراه با موسیقی خواند. بعد آقای کویتی‌پور اجرایش کرد. بعد حاج صادق آهنگران خواند و همین طور بر تعداد این خوانندگان اضافه شد. در چند فیلم سینمایی خوانده شد. در چند نمایشنامه اجرا شد.