سیدلو: نکته‌ اول اینجاست که داستان جدایی احتمالی کریستیانو رونالدو از رئال‌مادرید را اولین بار روزنامه پرتغالی «ابولا» مطرح کرد، روزنامه‌ای که در مواردی چنین بزرگ معمولا فقط وقتی دست به انتشار گزارشش می‌زند که ژرژ مندس (مدیر برنامه‌های رونالدو) با آن موافق باشد. در این گزارش آمده رونالدو در اردوی تیم ملی پرتغال به همبازی‌هایش گفته دیگر دوست ندارد برای رئال و در اسپانیا بازی کند چون احساس می‌کند رفتار باشگاه با او در قبال اتهام تخلف مالیاتی‌اش درست نبوده و باشگاه از وی به اندازه‌ کافی حمایت نکرده است. نخستین واکنش من به این گزارش بی‌تفاوتی بود اما در طول روز گذشته منابع دیگری هم این خبر را تایید کردند و به احتمال صحتش افزودند. بعد نکته‌ مهم اینجاست که هنوز داستانی به این بزرگی را هیچ‌کس تکذیب نکرده، نه رونالدو و اطرافیانش و نه رئال. البته نسخه‌ دیگری از این داستان که از زاویه‌ دید رئال روایت می‌شود این است که رونالدو از روی ناراحتی و خشم حرفی زده که خیلی جدی نبوده و بهترین کار در حال حاضر صبر کردن و انتظار برای پایان مشکلاتی که برایش پیش آمده، است. من فکر نمی‌کنم این مشکل به این راحتی‌ها حل شود اما از سوی دیگر فروش رونالدو هم کار ساده‌ای نخواهد بود. رئال باید باشگاهی را پیدا کند که مبلغی هنگفت برای او بپردازد، در ضمن خود رونالدو هم از انتقال به آنجا و حقوقش راضی باشد. سوال دیگری که مطرح می‌شود این است که از منظر فوتبالی آیا رفتن رونالدو واقعا ضربه‌ بزرگی به رئال می‌زند؟ به نظرم اگر رئال با قیمتی بالا رونالدو را در 32 سالگی بفروشد و این درآمد را صرف خرید جانشینی مناسب برای وی کند خیلی هم فاجعه‌ای برای‌شان رخ نمی‌دهد. از منظر غیرفوتبالی پرونده‌ مالیاتی رونالدو قابلیت صدور حکم حبس برای او را دارد. تخلف مالیاتی لیونل مسی نزدیک 5 میلیون دلار بود که برایش حکم 6 ماه حبس تعلیقی را به همراه داشت که البته با توجه به قوانین اسپانیا و اینکه تخلفش در کمتر از 2 سال مالی بود هرگز اجرا نمی‌شود اما اتهام تخلف رونالدو نزدیک 15 میلیون دلار است و در زمانی بسیار طولانی‌تر از مسی و از این جهت ابعاد پرونده‌ها با هم تفاوت قابل‌توجهی دارد. نکته‌ مهم دیگر این است که مشخصا بازیکنان هیچکدام خودشان به حساب‌های مالیاتی‌شان رسیدگی نمی‌کنند و باشگاه‌های بزرگی مثل رئال‌مادرید باید بهترین مشاوران و وکلا را برای انجام این وظایف داشته باشند. اینکه چه مقدار از پدید آمدن این شرایط تقصیر مشاوران رونالدو و تیم مندس است و چه مقدارش تقصیر باشگاه و وکلایش مشخص نیست. آنچه به نظر می‌رسد اما این است که رونالدو احساس می‌کند به عنوان بازیکنی که در یک کشور خارجی زندگی می‌کند درباره مسائلی به این حساسی باشگاه دقت لازم درباره‌اش را نداشته است.
زمان، تصمیم رونالدو را عوض می‌کند
 در نسخه چاپی روز جمعه ابولا اعلام شد که رونالدو به مادرید باز نخواهد گشت. من مطمئن  نیستم که این اتفاق بیفتد. صادقانه بگویم، به این راحتی هم نیست. او با رئال‌مادرید قراردادی دارد که باشگاه حاضر نیست به این راحتی فسخش کند، آن هم به این شکل. او با اختلاف نسبت به باقی بازیکنان بهترین مادرید است،‌ کسی که نقش اصلی در رسیدن تیم به قهرمانی در لالیگا و لیگ قهرمانان را داشت. همچنین کسی که بیشترین شانس برای بردن توپ طلا را دارد و از این نظر برای جذب اسپانسر رئال‌مادرید می‌تواند بسیار موثر باشد. باشگاه‌‎های زیادی نیستند که از پس دستمزد او بر آیند. همچنین بازیکنان زیادی هم نیستند که بتوانند جای خالی او را پر کنند. اما من معتقدم کریس رونالدو عصبانی بوده و این تصمیم را در عصبانیت گرفته است. اول از همه اتهام فرار مالیاتی به او زده شده و این موضوع عصبی‌اش کرده است، بعد موضوع عکس او در لباس تیم ملی پرتغال. فلورنتینو پرس مدعی شده طبیعی است در ایام بازی‌های ملی او لباس تیمش در اینستا را تغییر دهد. این مساله که او عکس اینستاگرامش را تغییر داده و عکسی با لباس پرتغال انتخاب کرده خیلی طبیعی است و از آن مسائلی است که فقط در چنین شرایطی می‌توان به آن شک کرد. حالا مانند فلورنتینو پرس خیلی‌ها فکر می‌کنند ترک رئال توسط او اتفاقی است که حداقل به این راحتی نخواهد افتاد. از طرفی رئال بیانیه‌ای در حمایت از رونالدو منتشر کرده بود و بهانه این بازیکن که مدعی شده رئال در موضوع فرار مالیاتی از او حمایت نکرده خیلی منطقی نیست. به اعتقاد من با گذشت زمان و اینکه او کمی وقت در تعطیلات بگذراند و استراحت کند باعث می‌شود با راحتی ذهنش را متمرکز کند و وقتی آرامش بیشتری پیدا کند متوجه می‌شود که با عجله تصمیم گرفته بوده است.