مهدی طاهرخانی: برای هواداران پرسپولیس اهمیت فراوانی دارد که ستاره سابق تیم‌شان راهی تیم رقیب نشود. از این رو پرسپولیسی‌ها به دقت اخبار منتشر شده درباره رضاییان و استقلال را دنبال می‌کنند اما اگر این انتقال که گفته می‌شود بیش از مبلغ انتقال داریوش شجاعیان برای آبی‌ها هزینه دارد، عملی شود، چه کسی را باید مقصر اصلی دانست؟
برانکو به هر دلیلی که قطعا فنی نبود، عذر رامین رضاییان را خواست؛ بازیکنی که یکی از مهم‌ترین مهره‌های برانکو به شمار می‌رفت و تقریبا تاکتیک قرمزها روی نفوذ او و همکاری‌اش با احمدزاده بسته شده بود. اما حواشی و غرولندهای بی‌اندازه رامین که برخلاف سال نخست ساکت و آرام نبود، کاسه صبر برانکو را لبریز کرد و او به همین راحتی قید یکی از مهم‌ترین مهره‌هایش را زد. بدون شک خود برانکو هم می‌داند ماهینی و محرمی به اندازه مدافع راست ثابت تیم ملی کارآیی ندارند اما او تصمیمش دلیل غیرفنی داشت. همان موقع که رامین رضاییان از لیست خط خورد، خبر و شایعه پیوستنش به استقلال مخابره شد. این اتفاقی بود که گمانش می‌رفت چرا که به نوعی انتقام رضاییان از برانکو به حساب می‌آمد. شاید رامین تصور می‌کند اگر به استقلال برود، هواداران این تیم برانکو را مقصر اصلی این انتقال می‌دانند اما بدون شک پای فرد دیگری به عنوان مقصر در میان است. فردی که پیش از این یک بار موجب یک انتقال جنجالی شد؛ علی پروین روزی به عنوان سرمربی مدافع گلزنش را دودستی به استقلالی‌ها داد و بعد از یکی، دو دهه ناگهان در کسوت پیشکسوت و دلسوز آمد تا برای رضاییان بزرگ‌تری کند.
مدیریت پرسپولیس می‌دانست که هیچ راهی برای راضی کردن برانکو وجود ندارد، از این رو با توجه به قراردادی که رضاییان داشت آنها مجبور به فسخ بودند تا دست‌کم قسمتی از پول رضایتنامه را از او بگیرند اما مدیران پرسپولیس می‌دانستند بحث حضور او در استقلال و یک انتقام وجود دارد از این رو قرار بود رضایتنامه را مشروط صادر کنند. شاید هم منتظر می‌ماندند تا رضاییان تیم آینده‌اش را انتخاب کند و آن وقت برای آن تیم رضایتنامه صادر شود. همه این سختگیری‌ها از آن جهت بود که او با رفتن به تیم رقیب، جنگ روانی علیه هواداران پرسپولیس به راه نیندازد.
ولی علی پروین در نقش بزرگ‌تر ظاهر شد و با حضور در باشگاه در آن برهه، توانست رضایت طاهری را جلب کند. رضاییان مبلغ تقریبا قابل توجهی را پرداخت کرد و توانست به عنوان بازیکن آزاد از باشگاه خارج شود. علی پروین هم تلویحا عنوان کرد او می‌خواهد به اروپا برود و گفته به استقلال نخواهم رفت.
ولی بعد از گذشت چند ماه و داغ شدن بحث پیشنهاد تقریبا 3 میلیاردی استقلال ناگهان پروین برای تبرئه خودش در مصاحبه‌ای گفت: «هیچ ایرادی ندارد که رامین به استقلال برود، من خودم بعد از پرسپولیس طرفدار استقلال هستم!» طبیعتا پروین احساس خطر کرده و می‌داند پای او در این انتقال به گونه‌ای در میان است. هواداران پرسپولیس به هیچ عنوان حاضر نیستند ستاره سابق خود را در تیم رقیب ببینند و این یک شکست روانی برای آنها در بازار نقل و انتقالات به حساب می‌آید.
شاید اگر علی پروین با روش منسوخ شده و غیرحرفه‌ای کدخدامنشانه پایش را به موضوعی که اصولا ارتباطی به او نداشت باز نمی‌کرد، مدیریت پرسپولیس می‌توانست با روش خودش، رامین را به هر تیمی جز استقلال بفرستد اما پادرمیانی پروین کار را خراب کرد و حالا عنوان شده که اصولا تیم‌های اروپایی بیش از 200 هزار یورو به رضاییان نمی‌دهند و این آن مبلغی نیست که او در تصوراتش داشت.
مشخص نیست رامین ‌تن به این انتقال جنجالی و سنگین می‌دهد یا نه! ولی اگر او به هر ترتیب راه مهدی هاشمی‌نسب را برود، آن وقت هواداران پرسپولیس عوض برانکو سراغ علی پروین می‌روند، فردی که با دخالت بی‌موقع خودش، اسباب یک دردسر بزرگ را برای هواداران فراهم کرد.
شاید روزی که مهدی هاشمی‌نسب را در کسوت سرمربی پرسپولیس دودستی به استقلال هدیه داد تا حدی محق بود اما اگر این انتقال رسمی شود، دیگر کسی از پروین نمی‌خواهد برای دلسوزی پایش را به ساختمان باشگاه بگذارد. شاید پروین در خلوتش بعد از پرسپولیس طرفدار استقلال باشد و برای پیروزی این تیم  به همراه نوه استقلالی‌اش، هورا بکشد اما طبیعتا هیچ هوادار پرسپولیس را در هیچ کجای این کهکشان راه شیری پیدا نمی‌کنید که همانند پروین، توأمان عاشق 2 قطب متفاوت باشد!
پس برای دل هواداران که احساسات مشخص، معمولی و بی‌آلایشی دارند بهتر است مدیران پرسپولیس دیگر با روش کدخدامنشانه موضوعات حساس را مدیریت نکنند. در همه جای جهان اینگونه است که هواداران نمی‌خواهند ستاره‌شان روزی پیراهن رقیب را بر تن کند. کاش پروین این یک اصل ساده را درک می‌کرد.