علی البرزی: یکی از مشکلات جدی و آسیب‌های مهم این روزها که بیشتر افراد جامعه در ارتباطات کلامی و اجتماعی با آن مواجه هستند، مربوط به تلفن همراه و نقش آن در یک گفت‌وگوی رودرروی دوطرفه و در اصطلاح چهره به چهره است. بی‌شک برای شما هم تا امروز این موضوع پیش آمده است که در یک گفت‌وگوی دوطرفه زمانی که در حال صحبت هستید، شخص مقابل سرگرم بررسی تماس‌ها، پیام‌ها یا اکانت‌های خود در تلفن همراه بوده و در اصطلاح سرش در تلفن همراهش است و اینگونه وانمود می‌کند که با وجود اینکه نگاهش به صفحه تلفن است اما گوشش با صحبت شماست!
در اینگونه موارد مطمئن باشید هر چقدر که طرف مقابل تاکید کند حواسش با شماست باز هم نیم بیشتری از برخی حواس اصلی‌ او مانند بینایی و تمرکز اصلی‌اش متوجه صفحه تلفن است! این رفتار طرف مقابل در زمانی که شما صحبت می‌کنید نوعی بی‌توجهی، بی‌احترامی و حتی بی‌ادبی است. حتی اگر شخص مقابل آنقدر باهوش باشد که بتواند در یک زمان هم به صحبت شما و هم به پیام‌های تلفن همراهش توجه کند باز هم اصل رفتار از نگاه بسیاری از کارشناسان رفتارشناس اجتماعی نوعی بی‌احترامی نسبت به طرف مقابل به حساب می‌آید. پس در این شرایط بهتر است تعارف را کنار بگذارید و با بیان یک جمله ساده به صحبت خود پایان دهید و به طرف مقابل بفهمانید که این کارش بی‌احترامی به صحبت و شخصیت اجتماعی شماست. این جمله این است: «دوست عزیز! ظاهرا شما کارهای مهمی دارید، من وقت شما را نمی‌گیرم، در زمانی دیگر با شما صحبت می‌کنم».
تجربه نشان داده است در بسیاری از موارد بیان این جمله می‌تواند به صورت غیرمستقیم ناراحتی شما را از رفتار طرف مقابل نشان دهد. یادتان نرود در اینگونه موارد تعارف نداشته باشید حتی اگر در مقابل شما نزدیک‌ترین دوست شما قرار داشته باشد. این واکنش هم به نفع شما و هم به سود طرف مقابل است.