بازیکنان جوان! این شعاری است که در ماه‌ها و سال‌های اخیر در دفاتر ورزشگاه سانتیاگو برنابئو به گوش می‌رسد و در آغاز بازار نقل و انتقالات تابستانی بار دیگر مطرح شده است. هنگامی که فلورنتینو پرس در سال 2009 دوباره روی صندلی ریاست باشگاه مادریدی نشست، با تجدیدنظر در سیاست‌هایش در راستای خرید بازیکنان، تصمیم گرفت سراغ بازیکنان جوان و آینده‌دار برود و میانگین سنی بازیکنانی که از آن زمان به بعد برای تیم مادریدی خریداری کرد، به حدود 23 سال رسیده که 3 سال کمتر از میانگین سنی خریدهای او برای رئال در دوره اول ریاستش در باشگاه مادریدی است.
پرس در دوره دوم ریاستش در باشگاه این بازیکنان را برای تیمش خریداری کرد: کریس رونالدو (که زمان انتقال به باشگاه مادریدی 24 ساله بود)‌، کاکا 27 ساله، بیل 24 ساله، خامس 23 ساله و کروس 24 ساله. همه این خریدها جز کاکای برزیلی، در سنی کمتر از 25 سال به رئال منتقل شدند. این در حالی است که سن و سال بازیکنان خریداری شده برای رئال در دوره اول ریاست پرس، به مراتب بیشتر از اینها بود: فیگو (که زمان انتقال به رئال 27 سال داشت)، زیدان 29 ساله، بکام 28 ساله و رونالدوی 25 ساله. سرمایه‌گذاری روی جوانان در دوره دوم ریاست پرس در باشگاه خیلی خوب جواب داد و مادریدی‌ها با اتکا به مهارت‌های کریس و بیل 3 قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا کسب کردند‌ در حالی که رئال کهکشانی تنها یک بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده بود.
خیلی از بازیکنان جوان فعلی رئال با قیمتی ناچیز و با سن و سالی کم به این تیم آمدند و پس از آن در مادرید شکوفا شده و مهارت‌های واقعی‌شان را به نمایش گذاشتند. بازیکنانی مثل اوزیل، دی‌ماریا و ایسکو با عملکردی خوب و تقریباً بی‌نام و نشان به تیم مادریدی پیوستند و هنگام جدایی از رئال، بازیکنانی حرفه‌ای و صاحبنام بودند.
البته رئالی‌ها فقط به فکر جذب بازیکنان جوان نیستند و سران باشگاه توجه خاصی به بازیکنان تیم‌های پایه‌شان نیز دارند و مهره‌های زیادی از تیم‌های پایه‌ رئال بعد از انتقال به تیم اصلی رشد و پرورش خوبی یافتند و برای خود در ترکیب اصلی تیم جایی دست و پا کردند‌؛ بازیکنانی مثل کارواخال، کاسیمیرو، لوکاس و موراتا نمونه‌های خوبی برای این مورد هستند که همه آنها نقش مهمی در تیم اصلی رئال دارند و در سنی کمتر از 25 سال به تیم اصلی رسیدند.
بعد از فتح دهمین قهرمانی رئال در لیگ قهرمانان اروپا، فشارهای فراوان از روی تیم برای قهرمانی مجدد برداشته شد. از آن زمان مادریدی‌ها بیش از پیش روی جوانان سرمایه‌گذاری کردند. ستاره‌هایی که از آن زمان به بعد به تیم مادریدی منتقل شدند (به جز دروازه‌بانان) کمتر از 25 سال سن داشتند. به عنوان مثال می‌توان به آسنسیو اشاره کرد که در سن 19 سالگی به تیم اصلی رئال پیوست. او بعد از حضور در مایورکا، یک سال در اسپانیول بازی کرد و سپس به جمع رئالی‌ها ملحق شد و ثابت کرد سران رئال در جذب او اشتباه نکرده‌اند و توقعات را برآورده کرد. درباره وایه‌خو هم اتفاق مشابهی افتاد؛ او حالا ماجراجویی‌‌اش در تیم مادریدی را برای پر کردن جای خالی په‌په آغاز خواهد کرد.
حالا که این سیاست در باشگاه مادریدی بخوبی جواب داده، سران باشگاه به دنبال ستاره‌های جوان و آینده‌دار بیشتری هستند. وینیسیوس آخرین موردی است که با اتکا به همین سیاست به خدمت گرفته شده است‌؛ بازیکنی 16 ساله که آینده روشنی انتظارش را می‌کشد ولی هنوز باید توانایی‌هایش را ثابت کند. سران رئال در به خدمت گرفتن او ریسک بزرگی کرده‌اند و به نظر می‌رسد هنوز راهی طولانی پیش‌روی او قرار دارد.
نفر بعد تئو است‌؛ بازیکنی 19 ساله که بعد از سپری کردن فصلی فوق‌‌العاده، به رئال خواهد آمد تا برای حضور در ترکیب اصلی با مارسلو به رقابت بپردازد که البته کار سختی پیش روی او است.
سبایوس، ‌امباپه و دوناروما، دیگر بازیکنان جوانی هستند که زیر ذره‌بین سران رئال قرار دارند و ممکن است در راستای این سیاست دیر یا زود به برنابئو منتقل شوند. در این میان نباید ستاره‌های تیم پایه‌ای رئال را هم فراموش کرد. مارکوس یورنته ممکن است به مادرید بازگردد و بازیکنانی مثل اشرف، انزو یا اودگارد هم در مسیر کارواخال حرکت خواهند کرد. رئال رو به آینده نگاه می‌کند و به مهارت‌های ستاره‌های جوانش که احتمالا مالکان آتی توپ طلا خواهند بود، امید فراوانی بسته است.