نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی از 8/56 درصد در سال 85 به 4/98 درصد در سال 95 رسیده است که به گفته مدیر پژوهشی پژوهشکده پولی و بانکی، رشد این نسبت به معنای افزایش پتانسیل‌های تورمی اقتصاد ایران در بلندمدت است.  به گزارش فارس، حجم نقدینگی و حجم تولید ناخالص داخلی به قیمت جاری، دو متغیر اسمی است که بررسی جداگانه هر کدام از این دو نتیجه مشخصی را بیان نمی‌کند اما وقتی نسبت این دو متغیر در بازه زمانی بلندمدت بررسی شود، نتایج آن بررسی قابل تامل است.  حجم کل نقدینگی در پایان سال هشتادوپنج 128 هزار و 419 میلیارد تومان و حجم تولید ناخالص داخلی 226 هزار و 53 میلیارد تومان بود که نسبت این دو عدد 8/56 درصد است. این نسبت با اندکی افزایش در سال 91 به 4/63 درصد می‌رسد. در واقع تقریبا به همان نسبت که متغیر «رشد اقتصادی به قیمت‌های جاری» (رشد بخش واقعی اقتصاد به علاوه تورم) افزایش یافته، نقدینگی هم رشد کرده است اما از سال 92 به بعد، با توجه به کاهش رشد اقتصادی حقیقی که در سال‌های بعد با کاهش نرخ تورم همراه شد، نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی افزایش یافت به طوری که این نسبت از 4/63 درصد در سال 91 به 4/98 درصد در سال 95 رسیده است. در واقع نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی در یک بازه زمانی 10 ساله حدود 2 برابر شده است. حمید زمان‌زاده، اقتصاد‌دان و مدیر پژوهشی پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی، تحولات دو متغیر نقدینگی و تولید ناخالص داخلی را اینگونه به فارس توضیح داد: این نسبت به خودی خود اطلاعات خاصی از وضعیت اقتصاد نمی‌دهد اما روند تغییرات آن حائز اهمیت است. اگر آمار مربوط به افزایش سطح پوشش آماری بانک مرکزی را هم حذف کنیم، باز هم روند نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی رو به افزایش بوده است. وی افزود: در سال‌های اخیر به دلیل کاهش تورم و رشد اقتصادی، رشد تولید ناخالص داخلی به قیمت جاری، کاهش یافت اما رشد نقدینگی بالا بود. این متخصص اقتصاد پول و بانکداری با اشاره به افزایش نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی در دوره 10 ساله از 56/0 به حدود یک، اظهار داشت: این افزایش نسبت، این نکته را گوشزد می‌کند که پتانسیل تورمی اقتصاد ایران در بلندمدت افزایش داشته زیرا اثرات نقدینگی در اقتصاد در کوتاه‌مدت بروز نکرده است. وی با بیان اینکه یکی از نشانه‌های افزایش نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی، کاهش سرعت گردش پول است، گفت: اگر به نظریه مقداری پول توجه داشته باشیم، نقدینگی با توجه به سرعت گردش پول باید معادل تولید ناخالص داخلی باشد، بنابراین کاهش سرعت نقدینگی نشان می‌دهد پتانسیل‌های تورمی در بلندمدت افزایش پیدا کرده است.