معمار فروپاشی شوروی و یکی از منفورترین چهره‌های حال حاضر در فدراسیون روسیه همچنان به ارتباط با آمریکا دل بسته است. میخائیل گورباچف که آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی سابق محسوب می‌شود و امروز متهم به دریافت رشوه از آمریکا و خیانت به منظور زمینه‌چینی فروپاشی نظام سابق حاکم بر مسکو است حتی با وجود اذعان به اینکه در حال حاضر رابطه روسیه و آمریکا مرحله خطرناکی را سپری می‌کند حاضر نیست واشنگتن را به عنوان یک دشمن تهدیدگر برای کشورش بازشناسد.  به گزارش اسپوتنیک، گورباچف که بیشتر عمر خود را پس از فروپاشی شوروی در خارج از کشورش از جمله در قصر خود در آلمان سپری کرده با ابراز اطمینان در این باره که مسکو و واشنگتن قادر به از سرگیری همکاری دوجانبه هستند، گفته است: «باید عللی که به بحران فعلی در روابط دوجانبه انجامیده را درک کرده و به بررسی راهکارهای رفع آن پرداخت». این در حالی است که بزرگ‌ترین عامل بحران در روابط دو طرف توسعه نظامی ناتو پیرامون روسیه و تحریم‌هایی است که از سوی آمریکا و اروپا اعمال شده‌اند. گورباچف در حالی حرف از شراکت دوباره روسیه با آمریکا می‌زند که امروز برخلاف محبوبیت موقتی‌اش در سال‌های ابتدایی دهه 1990، یکی از منفورترین چهره‌های معاصر در میان روس‌ها شمرده می‌شود؛ وضعیتی احتمالا بسیار مشابه غربگرایان کشورمان در سال‌های آتی. در روزهای آخر دوره شوروی و پس از فروپاشی آن، اعضای پولیتبورو که بعدها به تحولگرایان غربگرای روسیه تغییر چهره دادند، وعده رفاه و مزایای بیشتر و نیز صدور محصولات روسیه به غرب را می‌دادند که هیچ کدام عملی نشد. نتیجه نظرسنجی اوایل قرن 21 (پیش از دور دوم ریاست جمهوری پوتین) یک سازمان دولتی روسیه نشان داده بود که اکثریت قاطع مردم از وضعیت خود ناراضی بودند. این بی‌اعتمادی به آخرین رهبر شوروی و نخستین رهبر روسیه، همچنان پابرجاست. امروز هم مردم روسیه معتقدند در زمان حاکمیت کمونیست‌ها، اگرچه شمار کمی در رفاه می‌زیستند اما دست کم سایر مردم در فقر مطلق نبودند حال آن که در حال حاضر شمار افراد مرفه و صاحب جاه و جلال بیش از آن دوره است و دروغ، چاپلوسی و تقلب به همان اندازه رواج دارد و در بازارهای آمریکا کالای ساخت ویتنام پیدا می‌شود و از جنس روسی جز 770 هزار مهاجر آواره اثری نیست. همچنین اغلب نخبگان روس با ابراز تنفر از امثال گورباچف می‌گویند در زمان شوروی دست‌کم پیشرفت‌های فضایی و ابرقدرتی مایه امیدواری‌شان به آینده کشورشان بود اما این نیز توسط غربگراها از روسیه دریغ شد.  همچنین اخیرا فاش شده گورباچف، رهبران کرملین و بسیاری مقامات پولیتبورو (هیات رئیسه حزب کمونیست شوروی) که امروز تبدیل به دیکتاتورها یا سرمایه‌داران کشورهای به جا مانده از فروپاشی شده‌اند فارغ از نظریه‌پردازی‌هایی نظیر پروسترویکا یا گلاسنوست، در دهه 1980 یک برنامه مدون پشت‌پرده برای حرکت به سمت غرب داشته‌اند و بسیاری از آنها به صورت پنهان در آلمان و اتریش دوره اقتصاد آزاد می‌دیده و آماده می‌شده‌اند تا به محض فروپاشی، سرمایه‌های ملی را به ثمن بخس خریداری و خصوصی‌سازی کنند.