بررسی شاخص بیکاری بلندمدت در گروه‌های سنی مختلف حاکی از آن است که 5/47 درصد از کل بیکاران ۲۵ تا ۲۹ ساله «بیش از یک سال» در جست‌وجوی شغل بوده‌اند. به گزارش  مهر، براساس مطالعات و بررسی‌های پژوهشی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ویژگی‌های بیکاران بلندمدت در 5 گروه سنی «۱۰ ساله و بیشتر»، «۱۵ ساله و بیشتر»، «۱۵ تا ۲۴ سال»، «۲۵ تا ۲۹ سال» و گروه سنی «۳۰ ساله و بیشتر» طی سال‌های ۸۴ تا ۹۴ مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس این گزارش، جمعیت بیکاران گروه سنی ۱۵ سال و بیشتر در سال ۹۴ به میزان ۲ میلیون و ۷۲۵ هزار و ۲۹۱ نفر بوده است که از این تعداد یک میلیون و ۴۷ هزار و ۴۹۴ نفر یک سال و بیشتر در انتظار شغل بوده‌اند. همچنین ۷۶۵ هزار و ۱۷۰ نفر جمعیت بیکار گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال براساس آمار سال ۹۴ است که دوره انتظار بیکاری ۲۲۸ هزار و ۹۰۶ نفر بیش از یک سال بوده است. در جمعیت ۲۵ تا ۲۹ سال نیز جمعیت بیکاری سال ۹۶ معادل ۸۸۱ هزار و ۲۱۰ نفر بود که دوره انتظار یافتن شغل برای نیمی از این جمعیت یعنی ۴۱۸ هزار و ۷۸۲ نفر یک سال و بیشتر طول کشیده است! اما یک میلیون و ۷۸ هزار و ۹۱۱ نفر در گروه سنی بالای ۳۰ سال در سال ۹۴ بیکار بودند که از این میزان ۳۹۹ هزار و ۸۵۹ نفر بیش از یک سال بیکار بودند. تحلیل این مطالعات نشان می‌دهد، بیشترین نرخ بیکاری بلندمدت در میان مردان و زنان در بازه زمانی سال‌های ۸۴ تا ۹۴ مربوط به گروه سنی ۲۵ تا ۲۹ سال است به طوری که مدت زمان بیکاری 5/47 درصد از کل بیکاران در این گروه سنی «یک‌سال و بیش از یک‌سال» بوده است. به نظر می‌رسد یکی از دلایل آن به اتمام رسیدن تحصیلات تکمیلی و توقع جهت کسب موقعیت شغلی بهتر و متناسب با تحصیلات تکمیلی باشد. در عین حال کمترین نرخ بیکاری بلندمدت نیز در طی این دوره مربوط به رده سنی ۳۰ ساله و بیشتر است؛ دلیل کمترین نرخ بیکاری در این گروه سنی به دلیل آن است که این گروه سنی داشتن شغل برایشان نسبت به ماهیت آن از اولویت بیشتری برخوردار است. همچنین بررسی نرخ بیکاری بلندمدت در دوره ۱۰ ساله ۸۴ تا ۹۴ نشان می‌دهد این نرخ طی سال‌های ۸۴ تا ۸۹ روند صعودی داشته است به طوری که نرخ بیکاری بلندمدت از 3/4 درصد در سال ۸۴ به 2/5 درصد افزایش یافته و از سال ۹۰ نیز این نرخ سیر نزولی پیدا کرده به نحوی که در سال ۹۴ به 2/4 درصد رسیده است. براساس این گزارش، مقایسه نرخ بیکاری بلندمدت در میان مردان و زنان نیز گویای آن است که زنان دارای نرخ بیکاری بلندمدت به مراتب بالاتری نسبت به مردان هستند و این نرخ به طور متوسط 8/2 برابر مردان طی این دوره است. نرخ بیکاری بلندمدت زنان از سال ۸۴ هم نشان می‌دهد این نرخ تا سال ۸۸ تقریبا ثابت بوده اما در سال ۸۹ با رشد 2 درصدی مواجه شده  و در ادامه از 1/10 درصد در سال ۹۰ به 2/10 درصد در سال ۹۴ رسیده است.