والورده آمده و تصمیمات اولیه حالا گرفته شده‌اند؛ تصمیماتی که بعضی از آنها غیرقابل پیش‌بینی بودند. مثل تصمیم نخریدن هکتور بیرین، کسی که در ماه‌های اخیر یکی از اولویت‌ها بوده است. سرمربی با کمک مدیر ورزشی برای جذبش تلاش کرد. او می‎دانست زمانش رسیده که اگر می‎خواهند موفق باشند ترکیب تیم را تقویت کنند و کیفیت تیم‌شان را بالا ببرند. خود والورده یکی از افرادی است که معتقد بود باید چندین بازیکن به ترکیب تیم اضافه شوند اما حالا باید کارش را با ترکیبی که دارد آغاز کند. باید بدون تقویت ویژه در مسیر اهداف باشگاه قدم بردارد. نباید منتظر هیچ کس باشد و قرار هم نیست رقم هنگفتی برای بازیکنی پرداخت شود؛ به غیر از وراتی، بازیکنی که استثنا است و قدرت فیزیکی مناسب دارد و باشگاه قرار است تا آخر آگوست منتظرش بایستد. به هر قیمتی هم که شده او را می‎خواهد.
دیگر قرار نیست بارسلونا بازیکن بخرد. فقط می‎خواهد کمی فضا در تیم عوض شود و جو تازه‎تر باشد. سرمربی هم متوجه شده تیمش به اندازه‎ای کیفیت دارد که بتواند شانه به شانه بهترین‌ تیم‌های اروپا برای رسیدن به موفقیت و کسب سه‌‌گانه تلاش کند. البته بازیکنان تازه‌واردی هم بوده‌اند اما زیاد به حساب نمی‎آیند چون افرادی نیستند که بتوان از آنها به عنوان بازیکنان ترکیب اصلی یاد کرد، یا حتی بازیکنانی نیستند که بتوان روی کمک ویژه‌شان برای رساندن تیم به موفقیت حساب کرد.
اما بارسا مشکلاتی دارد که هنوز حل‌شان نکرده است. نخستین آنها یک دفاع راست است که از زمان رفتن دنی آلوس جای خالی‎اش در باشگاه احساس می‏شود اما با این حال بارسا حاضر نشد برای جذب بیرین از آرسنال پیشنهاد 40 میلیون یورویی برای او ارائه دهد. اعتقاد بارسایی‌ها این است که این قیمت‌ها بیشتر برای بازیکنانی که پست‌های تهاجمی یا خلاق و بازیساز دارند منطقی است. بارسلونا مدافعی می‎خواهد که تجربه بین‎المللی داشته باشد، بتواند مانند دنی آلوس در حملات هم شرکت کند و قیمتش هم بیشتر از 30 میلیون یورو نباشد. شاید در نگاه اول عجیب باشد اما چنین بازیکنانی در بازار نقل و انتقالات وجود دارند و احتمالا هم در روزهای آینده خبر از جذب آنها شنیده می‎شود. یکی از آنها پائولینیو بوده است که باشگاه چینی با آمدنش به بارسا موافقت نمی‎کند.