معاون وزیر اقتصاد با اشاره به مکانیزم‌های کاهش نرخ سود بانکی، دلایل عدم همکاری بانک‌های بزرگ دنیا با ایران را تشریح کرد و گفت: نمی‌توانیم تعامل با FATF را متوقف کنیم. به گزارش نسیم‌آنلاین، حسین قضاوی در جمع خبرنگاران گفت: باید تلاش کرد نرخ سود بانکی را از طریق تقویت بازار بین بانکی، تقویت مکانیزم عملیات بازار باز و ابزارهای غیرمستقیم سیاست‌های پولی کاهش داد ولی ابتدا باید از اجرای مصوبه شورای پول و اعتبار، اطمینان پیدا کرد و سپس کاهش مجدد نرخ سود را دنبال کرد. قضاوی ابراز امیدواری کرد با رفع تحریم‌ها، رفته‌رفته تجارت در شبکه بانکی و رسمی خود قرار گیرد. وی گفت: اگرچه هزینه‌های نقل‌وانتقال وجوه نسبت به دوران تحریم کاهش یافته ولی هنوز با شرایط ایده‌آل فاصله داریم؛ اکنون حواله امکانپذیر است ولی در شبکه صرافی صورت می‌گیرد اما به هر حال این کار ریسک دارد. قضاوی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چینی‌ها با بانک‌های ایرانی کار نمی‌کنند و پول ناشی از صادرات را به ایران بازنمی‌گردانند، گفت: در چین ظاهرا یک بخشنامه به بانک‌ها داده شده که در آن گفته شده به مقررات توجه کنند؛ این در حالی است که FATF  هر ساله در بیانیه‌ای کشورهای خاصی که ریسک بالا دارند را معرفی کرده و درباره آنها توصیه می‌کند باید احراز هویت به صورت مضاعف انجام شود. یک گروه کشورهایی هستند که کره شمالی نیز در آن فهرست قرار می‌گیرد که باید در روابط بانکی اقدامات مقابله‌ای انجام شده و کشورها ترغیب می‌شوند بانک‌ها با آنها مبادله نداشته باشند اما در گروه دوم که نام ایران هم قرار دارد و به ناحق جزو کشورهای پرریسک قرار می‌گیرد، توصیه می‌شود احراز هویت مضاعف صورت گیرد. وی افزود: همین امر موجب می‌شود بانک‌های بزرگ خود را به دردسر نیندازند، چرا که باید معاملات دست چندم را هم بررسی کنند که این پول قرار است کجا حواله شود یا اگر بانکی درخواست کرده، مربوط به کدام مشارکت است و آن مشتری قرار است پول را به چه مشتری دیگری بدهد؛ بنابراین پیگیری این امر، سخت بوده و بانک‌ها خود را وارد ریسک آن نمی‌کنند؛ این یک مانع برای بررسی روابط بانکی با ایران است اما اکنون وضع از گذشته بهتر شده، اگرچه با شرایط نرمال و مطلوب فاصله داریم. وی افزود: اکنون وضعیت ما در تعاملات بانکی با دنیا، بهتر از قبل است ولی با حد مطلوب فاصله داریم. وی افزود: امیدواریم در نظام بانکی، ساختار مالی بانک‌ها به گونه‌ای شود که صورت‌های مالی بانک‌ها مثل خیلی از بانک‌های متعارف در دنیا تنظیم شود و حسابرسی که به آن رسیدگی می‌کند، نظرش مطلوب باشد؛ درحالی که اکنون برعکس است و عموم بانک‌های کشور ایرادات قابل ملاحظه‌ای در بندهای حسابرسی و صورت‌های مالی دارند و دشوار است حسابرس، اظهارنظر مطلوب برای آنها داشته باشد.