در صورت بازگشت امید  ابراهیمی به شرایط بازی، منصوریان چه کسی را زوج او در میانه میدان قرار می‌دهد؟ استقلال برخلاف فصل قبل تیمی بسیار پرمهره و کامل شده است. یکی از پست‌هایی که استقلال در آن به خوبی تقویت شده هافبک است که فصل قبل بدترین ضربه را از آن ناحیه خورد. شکست سنگین آبی‌پوشان پایتخت برابر العین درحالی رقم خورد که خط هافبک استقلال هیچ کدام از مهره‌های تاثیرگذار خود را در اختیار نداشت. امید ابراهیمی مصدوم بود و فرشید اسماعیلی هم به خاطر محرومیت نمی‌توانست بازی کند و از طرف دیگر هم نورافکن با تیم ملی امید بود و بدتر از همه اینکه فرشید باقری هم در همان نیمه اول آسیب دید تا دست منصوریان خالی بماند و در نهایت استقلال سنگین‌ترین شکست تاریخ خود در لیگ قهرمانان را تجربه کند. اما در تابستان امسال شرایط بسیار متفاوت است، روزبه چشمی به شرایط بازی رسیده و می‌تواند برای استقلال به میدان رود. از طرف دیگر داریوش شجاعیان، سرور جباروف و مجتبی جباری جذب شده‌اند و با حضور هافبک‌های دیگری مثل امید ابراهیمی، فرشید باقری، فرشید اسماعیلی و نورافکن خط هافبک استقلال بسیار قدرتمند نشان می‌دهد. امید ابراهیمی مصدوم است و به احتمال خیلی زیاد منصوریان از روزبه چشمی و امید نورافکن به عنوان هافبک‌های دفاعی تیمش بهره می‌گیرد یا جباروف یا جباری هم هافبک بازیساز خواهند بود اما در صورت بازگشت امید ابراهیمی به شرایط بازی ترکیب استقلال چگونه می‌شود؟ ابراهیمی تمرینات بدنسازی خود را آغازه کرده و بزودی آماده حضور در میادین می‌شود. در صورت بازگشت این بازیکن کلیدی، منصوریان چشمی را در ترکیب اصلی قرار می‌دهد یا به نورافکن جوان بازی می‌دهد؟ چشمی یکی از بهترین هافبک‌های دفاعی ایران است و از طرف دیگر نورافکن هم فصل قبل خیره‌کننده ظاهر شد و هیچ کدام از این دو بازیکن دوست ندارند ترکیب اصلی را از دست دهند. این یک سوال اساسی است که در صورت بازگشت ابراهیمی، سرمربی استقلال چه کسی را زوج او قرار می‌دهد؟ البته باید به چشمی و نورافکن، فرشید باقری را هم اضافه کرد که فصل قبل در چند بازی پایانی استقلال نقش منجی را بازی کرد.
 تیمی که عالی بسته شد
اگر فصل نقل‌ و انتقالات، جام و سکو و مقام داشت، بی‌هیچ تردیدی نشان قهرمانی‌اش به استقلال می‌رسید که در یارگیری موفق‌تر از تمام تیم‌های لیگ برتری عمل کرد، اگرچه برخی خروجی‌هایش ذهن هواداران مجموعه آبی را قلقلک می‌دهد و تولید دغدغه می‌کند اما خریدهایش هم برای آنهایی که استقلال را دوست دارند، غرورآفرین است. استقلال برعکس فصل قبل که خریدهایش احساسی و یک‌جورهایی از روی چشم و هم‌چشمی بود، این‌بار بر حسب نیاز یار خرید و منصوریان صرف‌نظر از یکی، دو ایراد، کمبودهای باقی‌مانده از فصل قبل را برطرف کرد. شاید اگر کاوه رضایی ناگهان سر از بلژیک درنمی‌آورد و رابسون برزیلی از دست استقلال نمی‌پرید و بهنام برزای قربانی ترافیک خط هافبک و فاز تهاجمی نمی‌شد، استقلال الان کامل‌ترین مجموعه آسیا از لحاظ نیروی انسانی بود. استقلال درباره کاوه رضایی غفلت کرد، درباره رابسون حریف هیاهوی مدیر برنامه‌های این مدافع جوان برزیلی نشد و درباره بهنام برزای هم دو، دو تا چهار تا کرد و او را بعد از غربال کردن لیستش کنار گذاشت و گذشت زمان ثابت می‌کند درباره برزای که رد شد تا مهره‌های مد نظر منصوریان بمانند یا بیایند، دو دو تای استقلال چهار تاست یا کمتر! کارشناسان می‌گویند استقلال با وجود تمام خریدهایش در جریان لیگ، چوب رفتن کاوه رضایی و رابسون را می‌خورد اما فعلاً شواهد و ظواهر امر می‌گوید برای پر کردن جای خالی کاوه رضایی، استقلال می‌تواند روی حسن بیت‌سعید و سجاد شهباززاده حساب باز کند و البته که آمادگی علی قربانی و جابر انصاری هم به منصوریان قوت قلب می‌دهد. در فاز تهاجمی فعلاً دغدغه چندانی نیست اما در دفاع پر کردن جای رابسون به این سادگی‌ها نخواهد بود. استقلال، پژمان منتظری را بازگردانده که با یک پا و یک دست(!) از رابسون بهتر است ولی آسیب‌دیدگی پادوانی و نوسان هرایر مگویان، دست و پای استقلال را می‌لرزاند. با این وجود، خریدهای استقلال به کامل شدن مجموعه این تیم کمک کرده‌است. استقلال غیر از رامین رضاییان، در فصل نقل‌ و انتقالات دست روی هر گزینه‌ای گذاشت، خرید؛ مهدی قائدی از ایرانجوان بوشهر، حسن بیت‌سعید از استقلال خوزستان، سجاد شهباززاده از نفت، داریوش شجاعیان از گسترش‌فولاد، پژمان منتظری و مجتبی جباری از الاهلی قطر، آرمین سهرابیان از سپاهان، سرور جباروف هم یک‌جورهایی از سپاهان و روزبه چشمی از لیست سابق خودشان… در این میان، استقلال، قائدی و شجاعیان را از چنگ پرسپولیس بیرون کشید تا این خریدهایش 3 امتیازی باشد. استقلال با این خریدها مانع تقویت رقیب دیرینه شد. حالا منصوریان است و تیمی که با هوش و ظرافت بسته شده و غیر از بازگرداندن مجتبی جباری که جذبش در پازل تاکتیکی اولیه کادر فنی نبود و به نوعی انجام شد تا دل هواداران به دست بیاید، بقیه خریدها بر حسب نیاز بود. استقلال با این خریدها از قامت تیمی که شانس قهرمانی داشت، به هیبت یک مدعی ششدانگ قهرمانی درآمده و می‌تواند امسال از همان هفته‌های نخست برای قهرمانی بجنگد اما تنها موضوع نگران‌کننده درباره استقلال، تعداد بالای ستاره‌هاست. حتی آنها که منصوریان را بابت بستن این استقلال تحسین می‌‌کنند، همین نگرانی را دارند که مبادا بیرون ماندن برخی ستاره‌ها که مدعی فیکس بازی کردن هستند و به نشستن روی نیمکت عادت ندارند، به استقلال لطمه بزند. منصوریان که با این خریدهای عالی توقع را از تیم خودش بالا برده، البته درباره سطح توقعات از استقلال اعتقاد جالبی دارد؛ «اینجا استقلال است، چه یار داشته باشی، چه نداشته باشی، همه توقع دارند قهرمان شوی پس همان بهتر که یار در اختیار داشته باشی.» اما منصوریان فعلاً ترجیح می‌دهد درباره حاشیه‌های احتمالی ناشی از بیرون نشستن ستاره‌ها سکوت کند، به این امید که حاشیه‌ای تولید نشود. البته فعلاً که نیمی از این ستاره‌ها مصدوم هستند و ادعای بازی ندارند. باید دید در ادامه راه چه اتفاقی می‌افتد.