دولت دوازدهم به روزهای تشکیل نزدیک میشود؛ تا چند روز دیگر و پس از مراسم تنفیذ و تحلیف، اعضای کابینه پیشنهادی آقای رئیسجمهور معرفی میشوند. با این حال، از حدود 2 هفته قبل، یک جریان خبری که از پشتیبانی پرحجم رسانههای خارج از کشور نیز برخوردار است، درصدد القای این ادعاست که تکتک اعضای کابینه با نظر رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظلهالعالی) انتخاب میشوند. به گزارش پایگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتاللهالعظمی سیدعلی خامنهای، درباره منشأ و انگیزههای انتشار چنین شایعهای، میتوان حدسهایی زد اما مهمتر از آن، تبیین رویکرد رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره دولتها و مباشران ارشد رتق و فتق امور مردم در قوه مجریه است. رویکرد کلی رهبر انقلاب در قبال دولتها، رویکرد حمایتی است و ایشان بارها بر استمرار این رویکرد تأکید کردهاند از جمله در دیدار رمضانی با مسؤولان نظام و در شرایط پساانتخابات، مجددا و مؤکدا گفتند: «دأب بنده هم این است که همیشه از همه دولتها که بر سرکار هستند حمایت میکنم؛ امروز هم همینجور است، بعد از این هم انشاءالله تا زنده هستیم همینجور خواهد بود». (۲۲/۳/۹۶) غرض از رویکرد حمایتی چیست؟ غرض آن است دولتی که عهدهدار کار سنگین مدیریت اجرایی است، بتواند به وظایف خود عمل و از مشکلات کشور و مردم گرهگشایی کند. یک لازمه اساسی در تحقق این هدف، انتخاب مسؤولانی است که از بُن دندان به اصول انقلاب و وظایف خود معتقد باشند و شأن خود را نوکری و خدمتگزاری به مردم بدانند. بیشترین تأکیدات رهبر انقلاب در سالهای اخیر بر حل مشکلات معیشتی مردم و قوی کردن اقتصاد کشور بوده است؛ مغرضانی که جز بدخواهی برای ایران و مردم در سر ندارند، تلاش کردند این تأکیدات را به مخالفت رهبری با دولت ترجمه کنند، در حالی که این رویکرد رهبر انقلاب، بالاترین سطح از کمک و حمایت از دولت بود؛ نتیجه تلاش برای دور نگهداشتن دولت از حاشیهها و هدایت آن به میدان خدمت و اقدام و عمل، در صورتی که با همراهی دولت همراه شود، موفقیت دولت و اقبال عمومی به خدمات دولت خواهد بود و این چیزی نیست جز سرافرازی و موفقیت برای دولت و نظام. بنابراین حساسیت اصلی رهبر انقلاب اسلامی در انتخاب مسؤولان در همه دولتها معطوف به این منطق بوده که فلسفه وجودی مسؤولان در نظام اسلامی، خدمتگزاری به مردم است و باید مسؤولانی انتخاب شوند که به مسؤولیت بهعنوان فرصتی برای خدمت و جلب رضای خداوند و بندگان او بنگرند نه آنکه مسؤولیت را همچون غنیمت و طعمهای بدانند و آن را وسیلهای برای بیشتر چنگ زدن به دنیا و جلب سخط خدا و خلق او کنند. با فهم این منطق، رویکرد رهبر انقلاب در قبال انتخاب وزیران نیز مشخص میشود؛ رویه ثابت در همه دولتها، هماهنگی با رهبری در انتخاب وزیران دفاع، امور خارجه و اطلاعات بوده است و این هم حسب تکالیفی است که در قانون اساسی برای رهبری در امور سیاست خارجی و دفاعی- امنیتی تعیین شده است. درباره برخی وزارتخانهها مثل علوم، آموزشوپرورش و ارشاد اسلامی، رهبر انقلاب اسلامی حساسیتهایی دارند، چراکه انحراف در آنها، موجب ایجاد انحراف در حرکت کلان کشور به سمت آرمانها میشود و نگهبانی و مراقبت درباره حرکت عمومی به سمت آرمانها وظیفه قطعی رهبری است اما در انتخاب مسؤولان این وزارتخانهها، ورود نمیکنند و درباره اکثریت کابینه نیز در همه ادوار تا آنجا که از سوابق امر بر میآید، نظری ابراز نمیکنند لکن همواره تأکید دارند وزیران، افرادی کاری و به دور از حاشیه باشند، زیرا همانطور که در نظر مردم، کارآمدی و موفقیت دولت، موفقیت نظام است، ضعف و ناکارآمدی دولت نیز به حساب نظام گذاشته میشود. رهبر انقلاب در مراسم ۱۴ خرداد امسال گفتند: «طبق قانوناساسی، رئیسجمهور از امکانات بسیار گستردهای در کشور برخوردار است؛ خیلی از کارها را میتوانند انجام بدهند؛ از این امکاناتی که در اختیار دارند استفاده کنند، ظرفیتهای داخلی را بالفعل کنند، هیچ درنگی در عمل به وعدههایی که به مردم داده شده است صورت نگیرد. مسؤولان را، مسؤولان بخشهای مختلف را- حالا در دولت دوازدهم- جوری انتخاب بکنند که کارکن و فعال و پای کار و توانا باشند یعنی توانایی آنها بتواند کارها را انشاءالله پیش ببرد. اگر خدای نکرده در بخشهای مختلف- چه اقتصادی و چه غیراقتصادی- یک بخشی از خود ناکارآمدی نشان بدهد، این به حساب ناکارآمدی نظام گذاشته خواهد شد و این بیانصافی است؛ نظام کارآمد است؛ بخشهای مختلف باید بتوانند خودشان را پابهپای نظام پیش ببرند». بنابراین شایعات و القائات اخیر پایه در واقعیت ندارد و دغدغه رهبر انقلاب اسلامی در قبال کابینه، بهطور ذاتی معطوف به کارآمدی و انتخاب افرادی است که فکر و ذکر آنان، کار شبانهروزی و حل مشکلات مردم باشد.