محمدمهدی سیار، شاعر و ترانهسرای کشور که به عنوان میهمان ویژه در بیست و دومین محفل شعر و موسیقی «اتفاق ترانه» حضور داشت، با اشاره به انتشار آثار تازه خود، اظهار کرد: رباعیهایم را در مجموعهای با عنوان «یادآوری» آماده چاپ دارم. این مجموعه را از بهمنماه سال گذشته تا فروردین امسال سرودم و تلاش کردم تا در نمایشگاه کتاب نیز منتشر شود اما به دلیل عدم رضایتم از طرح جلد، این اثر در آن زمان به چاپ نرسید و پس از انجام اصلاحاتی در طرح جلد، بزودی منتشر میشود. سیار با بیان اینکه شعر سیاسی هم یک ژانر در ادبیات است، اظهار کرد: اولین و آخرین کتاب شعر اعتراضی کشور، در سال 88 توسط من و امید مهدینژاد جمعآوری شد و توسط انتشارات سپیده باوران منتشر شده است. این کتاب حرف گمشده ادبیات را بیان میکند. اما متاسفانه در ترانه، آثار اعتراضی و منتقدانه نمیشنویم. من حرف خودم را براساس مطالعات و نگاهم به عدالت میگویم و تا جایی که بشود، میگویم و گفتهام. البته اگر تمام آثار اجتماعی، اعتراضی و عدالتخواهانه مرا جمع کنید، 10 درصد کل مجموع عمومی شعرهایم هم نمیشود. سعی کردهام در شعر وارد فضاهای شخصی، فردی و عاشقانه و نگاههای فلسفیوار به عالم و همه چیزهای مرتبط با زندگی و تفکر شوم. همچنین در قالبهای مختلف همچون ترانه رپ تا نوحه و روضه برای مداحی شعر سرودهام. سیار در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به دوره طولانی همکاری با میثم مطیعی گفت: گاهی شعر مناسبی برای هیات مینوشتم و در اختیار میثم مطیعی قرار میدادم و ایشان میخواند و مانند هر کار دیگری بهتدریج گسترش پیدا کرد و برای من هم این کار جدیتر شد. در سالهای اولیه شور و شر شاعری معتقد بودم که شعر باید جوشش خود را داشته باشد و ترانه را شعر درجه 2 و 3 میدانستم. اما دیدم که ترانه هم مخاطب دارد و میتوان در آن جدی شد. تا امروز شاید حدود 500 نوحه براساس ملودی و موسیقی که آهنگساز برای مجلس عزاداری امام حسین(ع) پیشنهاد میدهد نوشته باشم و البته این نوحهها در جایی هم چاپ و منتشر نشده است.