در سال ۹۰ ضریب جینی 36/0 بود که این رقم در سال گذشته به 39/0 رسید و سهم ۱۰ درصد ثروتمند جامعه نسبت به فقیرترین در سال ۹۰، 09/11 بود که در سال ۹۵ به 78/12 افزایش یافت، این ارقام همگی نشان می‌دهد میزان فقر در جامعه بیشتر شده و توزیع عادلانه درآمد صورت نگرفته است. به گزارش نسیم‌آنلاین، وحید شقاقی‌شهری، اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی گفت: طبق اعلام بانک جهانی، رتبه فساد ایران در سال ۹۰ در پایه ۱۲۰ قرار داشت که در سال ۹۵ به ۱۳۱ رسید. این آمارها هم نشان‌دهنده شکاف و نابرابری در جامعه است. وی درباره وعده رئیس‌جمهور پیرامون ریشه‌کن کردن فقر مطلق اظهار کرد: آمارها نشان می‌دهد در سال 90 ضریب جینی 36/0 بود که این رقم در سال گذشته به 39/0 رسید و سهم 10 درصد ثروتمند جامعه نسبت به فقیرترین در سال 90، 09/11 بود که در سال 95 به 78/12 افزایش یافت. این ارقام همگی نشان می‌دهد میزان فقر در جامعه بیشتر شده و توزیع عادلانه درآمد صورت نگرفته است. وی افزود: طبق اعلام بانک جهانی، رتبه فساد ایران در سال 90 در پایه 120 قرار داشت که در سال 95 به 131 رسید. این آمارها هم نشان‌دهنده شکاف و نابرابری در جامعه است. شقاقی‌شهری با بیان اینکه برخی سازمان‌های بین‌المللی فقر مطلق را حداقل‌هایی برای زنده ماندن در نظر می‌گیرند، گفت: به نظر می‌رسد یک فرد برای زنده ماندن نیاز به خوراک، پوشاک و سرپناه دارد و این سه موضوع برای هر فرد حدود 500 هزار تومان هزینه دارد. اگر یک خانواده 4 نفره را در نظر بگیریم باید ماهانه 2 میلیون تومان درآمد داشته باشند تا بتوانند حداقل‌ها را برای خود تهیه کنند. این کارشناس اقتصادی با ارائه راهکاری برای از بین بردن فقر مطلق تصریح کرد: یکی از راه‌های از بین بردن فقر، ایجاد اشتغال است که رکود چندساله اقتصادی مانع چنین هدفی شده است. در چنین شرایطی چانه‌زنی برای کاهش دستمزد به دلیل مازاد نیروی کار به‌وجود می‌آید که درآمد خانوارها را تحت تاثیر قرار خواهد داد. وی با بیان اینکه از بین بردن رکود می‌تواند نقش بسزایی در از بین بردن فقر مطلق داشته باشد، افزود: دولت در چند سال اخیر تمرکز خود را روی کاهش تورم گذاشت و از این پس باید رکود را از بین ببرد تا فضا برای ایجاد اشتغال باز شود. همچنین بهبود فضای کسب‌وکار می‌تواند در ریشه‌کن کردن فقر مطلق تاثیر زیادی داشته باشد. بنابراین گزارش شعار دولت یازدهم کاهش تدریجی فقر، ایجاد رفاه عمومی و بهبود معیشت مردم بود اما آنچه معلوم است شکاف طبقاتی و گسترش فقر در این سال‌ها به نسبت افزایش یافته است.